بلح الشام Balah El Sham

بلح الشام یک دسر سرخ کردنی و شیرین عربی است که بافتی ترد و شربتی شیرین و معطر دارد، طعم شیرین آن واقعاً وسوسه کننده است! این شیرینی با ظاهر کشیده و شیاردارش، حسابی دلربایی می کند.

اصلاً بیایید راحت تر بگم، بلح الشام فقط یه دسر نیست؛ یه تیکه از فرهنگ و تاریخ خاورمیانه است که توی هر لقمه اش، عطر و طعم اصالت رو حس می کنید. این شیرینی دوست داشتنی، مخصوصاً توی ماه مبارک رمضان، زینت بخش سفره های افطار و دورهمی های خانوادگیه. تردی بیرون و نرمی داخلش، همراه با اون شربت خوش عطر و طعم، تجربه ای بی نظیر رو براتون رقم می زنه که محاله از یاد ببرید. اگه تا حالا امتحانش نکردید، وقتشه که جادوی بلح الشام رو کشف کنید! آماده اید که وارد دنیای شیرین این دسر پرطرفدار بشیم و از صفر تا صدش رو یاد بگیریم؟ پس با من همراه باشید.

بلح الشام چیست؟ آشنایی با این دسر محبوب و ویژگی های آن

بلح الشام یا همون خرمای شامی، یه شیرینی سرخ کردنیه که خمیرش از نوع خمیر شو (مثل خمیر نون خامه ای) تهیه میشه. بعد از اینکه توی روغن داغ سرخ شد و حسابی طلایی و ترد شد، اونو می ندازن توی یه شربت غلیظ و معطر که از قبل آماده شده و حسابی خنکه. نتیجه؟ یه شیرینی با پوسته ای ترد و شکننده، و مغزی نرم و لطیف که هر گازش، شیرینی دلنشینی رو به دهنتون میاره.

اغلب بلح الشام رو به شکل استوانه های کوچک و کشیده می بینید که روی سطحشون شیارهای ستاره ای شکل دارن. این شیارها هم ظاهر قشنگی بهش میدن و هم کمک می کنن تا شربت بهتر به خوردش بره. دلیل نامگذاریش به خرمای شام هم برمی گرده به شباهت ظاهریش به خرما. بافتش ترکیبی از تردی و نرمیه، یعنی وقتی گازش می زنید، اول صدای شکستن پوسته اش رو می شنوید و بعد نرمی داخلش رو حس می کنید. شیرینی شربت هم کاملاً متعادله و دل رو نمی زنه. معمولاً این دسر رو سرد سرو می کنن که توی گرمای تابستون یا بعد از افطار ماه رمضون، حسابی می چسبه.

تاریخچه و ریشه های بلح الشام: از امپراتوری عثمانی تا سفره های امروز

وقتی صحبت از بلح الشام میشه، ناخودآگاه فکرمون میره سمت یه دسر قدیمی و ریشه دار. اصلاً پشت هر طعم و مزه ای یه داستانی خوابیده که شنیدنش خالی از لطف نیست. ریشه های بلح الشام به دوران امپراتوری عثمانی برمی گرده و میشه گفت یه جورایی پسرعموی تولومبا ترکی و بامیه خودمون محسوب میشه. توی اون دوران پر افت و خیز، دسرها و غذاها از یه شهر به شهر دیگه، از یه کشور به کشور دیگه سفر می کردن و هر جا می رفتن، رنگ و بوی اون منطقه رو به خودشون می گرفتن.

اسم بلح الشام هم جالبه. بلح توی عربی یعنی خرما و الشام هم به معنی دمشق، پایتخت سوریه است. پس میشه گفت به معنی خرمای دمشقی یا خرمای شامی ترجمه میشه. این اسم گذاری به خاطر شباهت ظاهری این شیرینی به خرما و البته رواج گسترده اون توی منطقه شامات، مخصوصاً دمشق، بوده. خیلی ها معتقدن که این اسم از شامبالی، یکی دیگه از دسرهای ترکی، الهام گرفته شده که شام توی اسم هر دو، به شهر دمشق اشاره داره و همون معنی و ریشه رو میرسونه.

بلح الشام مثل یه مسافر، از سرزمین های عثمانی شروع کرد و کم کم راهشو به مصر، سوریه، لبنان، اردن و بقیه کشورهای خاورمیانه باز کرد. هر منطقه هم با توجه به ذائقه و مواد در دسترس خودش، یه کم تغییراتی توش ایجاد کرد، اما ماهیت اصلی و دوست داشتنیش دست نخورده باقی موند. مثلاً توی مصر، بلح الشام یکی از دسرهای اصلی ماه رمضونه و مردم برای افطار حسابی ازش استقبال می کنن. توی سوریه و لبنان هم جایگاه ویژه ای داره و هر قناد و کدبانویی، راز و رمز پخت بلح الشام بی نظیر خودش رو داره. این دسر، فراتر از یه شیرینی ساده، بخشی از فرهنگ غذایی و تاریخ مناطق مختلفه و یادآور روزهای شیرین و دورهمی های صمیمیه.

بلح الشام در فرهنگ غذایی کشورهای عربی

بلح الشام، مثل یه ستاره درخشان، تو آسمون شیرینی های عربی می درخشه و جایگاه ویژه ای توی دل مردم این کشورها داره. فرقی نمی کنه مصر باشی یا سوریه، لبنان یا کشورهای حاشیه خلیج فارس، این دسر همیشه پای ثابت مهمونی ها، اعیاد و به خصوص ماه مبارک رمضانه.

توی مصر، بلح الشام رو به عنوان یکی از دسرهای اصلی ماه رمضان می شناسن. اصلاً سفره افطار بدون بلح الشام انگار یه چیزی کم داره! مصری ها این دسر رو با عشق و دقت زیادی تهیه می کنن و بعد از یه روز روزه داری طولانی، شیرینی و انرژی بلح الشام، حسابی بهشون می چسبه. توی مناسبت های دیگه هم پیدا کردنش توی شیرینی فروشی ها و قنادی ها کار سختی نیست.

اما بریم سراغ سوریه و لبنان. خب همونطور که از اسمش پیداست، شام اشاره به دمشق داره و این خودش نشون میده که بلح الشام چه جایگاهی تو این منطقه داره. توی دمشق و بیروت، قنادی ها و شیرینی فروشی ها با انواع بلح الشام از مهمون هاشون پذیرایی می کنن. شاید تفاوت های خیلی کوچیکی توی طرز تهیه یا حتی شکل ظاهریشون وجود داشته باشه، مثلاً بعضی هاش کمی ظریف تره یا شربتش یه کم غلیظ تره، اما اصل ماجرا همونه: یه دسر فوق العاده شیرین و ترد!

حتی توی کشورهای حاشیه خلیج فارس هم بلح الشام حسابی محبوبه. وقتی صحبت از پذیرایی با شیرینی های سنتی میشه، بلح الشام همیشه یکی از گزینه های روی میز و مورد علاقه است. توی دورهمی های خانوادگی، مراسم عروسی یا هر مناسبت دیگه، بلح الشام با اون ظاهر خوشگل و طعم بی نظیرش، مهمون ها رو به وجد میاره.

اهمیت بلح الشام فقط به طعمش برنمی گرده. این دسر، یه جورایی نماد مهمان نوازی، سخاوت و دورهمی های گرم خانوادگیه. مخصوصاً توی ماه رمضان، پختن و هدیه دادن بلح الشام به همسایه ها و دوستان، یه رسم قشنگه که هنوزم بین مردم رایجه. پس دفعه بعد که یه بلح الشام خوردید، یادتون باشه که دارید یه تیکه از تاریخ و فرهنگ غنی عربی رو مزه می کنید.

تفاوت بلح الشام با بامیه، زولبیا و سایر شیرینی های مشابه

خب حالا که با بلح الشام آشنا شدیم، ممکنه این سوال پیش بیاد که چه فرقی با شیرینی های مشابه خودمون مثل بامیه یا زولبیا داره؟ درسته که همه این ها توی دسته شیرینی های سرخ کردنی و شربت دار قرار می گیرن، اما تفاوت های ظریفی دارن که باعث میشه هر کدوم شخصیت خاص خودشون رو داشته باشن.

اول بریم سراغ بلح الشام و بامیه. ظاهرشون خیلی شبیه همه، اما اگه دقت کنید، بامیه ایرانی معمولاً بافتی کمی نرم تر و متراکم تر داره. راز اصلی تفاوتشون توی نوع خمیره. خمیر بلح الشام بیشتر بر پایه خمیر شو (مثل نون خامه ای) تهیه میشه که یه بافت سبک و پوک بهش میده، در حالی که بامیه ایرانی خمیرش یه کم سنگین تره. شکل بلح الشام معمولاً کمی کشیده تر و ظریف تره و شیارهایی دقیق تر داره. توی بامیه، ممکنه شیارها کمتر و درشت تر باشن.

حالا زولبیا رو هم به این جمع اضافه کنیم. زولبیا از نظر بافت و شکل کاملاً با بلح الشام و بامیه فرق داره. زولبیا خمیرش روان تره و به صورت شبکه ای و پیچ درپیچ توی روغن ریخته میشه. طعم و مواد اولیه اش هم متفاوته، مثلاً زولبیا اغلب با ماست و نشاسته تهیه میشه و طعم کمی ترش مزه در کنار شیرینی شربت داره. در مقابل، بلح الشام طعمی ملایم تر و شیرین تر داره.

اگه بخوایم به دسرهای بین المللی نگاه کنیم، بلح الشام شباهت هایی به جِلِبی هندی و چورو اسپانیایی/پرتغالی هم داره. جِلِبی هم یه شیرینی سرخ کردنی و شربت داره که خمیرش رو به صورت دایره ای توی روغن می ریزن و معمولاً بافت جویدنی تری داره. چورو هم که دیگه معرف حضوره! اونم از خمیر شو درست میشه و توی روغن سرخ میشه، اما معمولاً بدون شربت و با شکر و دارچین سرو میشه. پس میشه گفت بلح الشام یه جورایی، فامیل دور تمام این شیرینی های دوست داشتنیه و از هر کدوم یه چیزی یاد گرفته.

با اینکه بلح الشام، بامیه، زولبیا و چورو همگی در دسته شیرینی های سرخ شده و شربت دار قرار می گیرند، اما تفاوت های کلیدی در نوع خمیر، بافت و شکل ظاهری هر کدام، شخصیتی منحصربه فرد به آن ها می بخشد.

ویژگی	بلح الشام	بامیه	زولبیا	چورو
نوع خمیر	خمیر شو (choux pastry)	معمولاً خمیر شو با کمی تفاوت	مخمر، ماست و نشاسته	خمیر شو (choux pastry)
شکل ظاهری	استوانه ای با شیارهای ستاره ای	استوانه ای با شیارهای کمتر	شبکه ای و پیچ درپیچ	میله ای، گاهی شیاردار
بافت	ترد بیرون، نرم داخل، پوک	نسبتاً نرم و متراکم تر	جویدنی، کمی ترد	ترد بیرون، نرم داخل
سرو با شربت	بله (شربت سرد)	بله (شربت سرد)	بله (شربت سرد)	خیر (با شکر و دارچین)
خاستگاه	خاورمیانه (شامات، مصر)	ایران	ایران، هند	اسپانیا، پرتغال

راز یک بلح الشام عالی: مواد لازم و نکات کلیدی

برای اینکه یه بلح الشام حرفه ای و درجه یک داشته باشید که هر کسی با خوردنش انگشت هاش رو هم باهاش بخوره، اول از همه باید مواد اولیه باکیفیت و تازه رو بشناسید و بعد هم نکات ریز و درشتش رو رعایت کنید. یادتون باشه، کیفیت مواد اولیه، حرف اول رو میزنه.

مواد لازم برای خمیر بلح الشام

• آب: ۲۵۰ میلی لیتر (حدود ۱ پیمانه)
• آرد سفید قنادی: ۱۵۰ گرم (حدود ۱ و ۱/۴ پیمانه)
• تخم مرغ: ۳ تا ۴ عدد (بسته به سایز تخم مرغ)
• روغن مایع یا کره: ۵۰ گرم (حدود ۱/۴ پیمانه)
• شکر: ۱ قاشق چای خوری (برای طعم دهی)
• نمک: نوک قاشق چای خوری (برای بالانس طعم)
• وانیل: ۱/۴ قاشق چای خوری (برای عطر و از بین بردن بوی تخم مرغ)

نکات کلیدی برای خمیر: آرد حتماً آرد سفید قنادی و سه بار الک شده باشه تا هیچ گلوله ای توش نباشه و بافت خمیر سبک تر بشه. تخم مرغ ها هم باید تازه باشن و به دمای محیط رسیده باشن. اگه تخم مرغ ها سرد باشن، توی خمیر خوب ترکیب نمیشن. روغن یا کره هم باید با کیفیت باشه تا طعم و بافت شیرینی عالی بشه.

مواد لازم برای شربت بلح الشام

• شکر: ۲ پیمانه (حدود ۴۰۰ گرم)
• آب: ۱ پیمانه (حدود ۲۵۰ میلی لیتر)
• گلاب: ۱/۴ پیمانه (برای عطر فوق العاده)
• هل: ۳ تا ۴ عدد (یا ۱/۴ قاشق چای خوری پودر هل)
• زعفران دم کرده غلیظ: ۱ قاشق غذاخوری (اختیاری، برای رنگ و عطر)
• آبلیمو: ۱ قاشق چای خوری (برای جلوگیری از شکرک زدن)

نکات کلیدی برای شربت: شکر و آب رو با هم ترکیب کنید و روی حرارت ملایم قرار بدید. وقتی شکر حل شد و شروع به جوشیدن کرد، گلاب، هل و زعفران رو اضافه کنید. حواستون باشه که شربت رو زیاد هم نزنید تا شکرک نزنه. وقتی شربت کمی غلیظ شد (مثل عسل رقیق)، آبلیمو رو اضافه کنید و بعد از یکی دو دقیقه از روی حرارت بردارید. مهم ترین نکته اینه که شربت باید کاملاً سرد باشه وقتی بلح الشام های داغ رو توش میندازید.

تجهیزات مورد نیاز

• ماسوره ستاره ای یا کنگره دار (ترجیحاً سایز بزرگ)
• قیف قنادی محکم (پارچه ای یا سیلیکونی)
• قابلمه یا ماهیتابه گود و مناسب برای سرخ کردن
• توری فلزی برای خارج کردن بلح الشام از شربت

نکات انتخاب مواد اولیه: تازگی تخم مرغ برای بافت خمیر حیاتیه. کیفیت آرد هم روی پوکی و تردی بلح الشام تاثیر زیادی داره. همیشه از آرد مخصوص شیرینی پزی استفاده کنید تا نتیجه دلخواه رو بگیرید. راستی، اگه دوست داشتید عطر بلح الشامتون قوی تر بشه، می تونید از کمی رنده پوست پرتقال یا لیمو هم توی شربت استفاده کنید.

طرز تهیه بلح الشام گام به گام (رسپی کامل و دقیق)

حالا رسیدیم به قسمت هیجان انگیز ماجرا: آشپزی! برای اینکه بلح الشام های شما هم مثل قنادهای حرفه ای بی نقص و خوشمزه از آب دربیاد، باید مرحله به مرحله و با حوصله پیش برید. یادتون باشه، این شیرینی فوت و فن خودش رو داره.

مرحله ۱: آماده سازی شربت (عالی، غلیظ و معطر)

1. شکر و آب رو توی یه قابلمه بریزید و روی حرارت ملایم بذارید. نیازی نیست هم بزنید، اجازه بدید شکر خودش به آرامی حل بشه.
2. وقتی شکر کاملاً حل شد و مخلوط شروع به جوشیدن کرد، گلاب، هل و زعفران دم کرده رو اضافه کنید.
3. حرارت رو کم کنید و اجازه بدید شربت برای حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه بجوشه و غلیظ بشه. غلظتش باید مثل عسل رقیق باشه. اگه خیلی غلیظ بشه، بلح الشام شکرک می زنه و اگه خیلی رقیق باشه، بلح الشام نرم میشه و تردیش رو از دست میده.
4. یک دقیقه آخر، آبلیمو رو اضافه کنید و بعد از روی حرارت بردارید. آبلیمو باعث میشه شربت شکرک نزنه.
5. شربت رو توی یه ظرف بریزید و اجازه بدید توی دمای محیط کاملاً خنک بشه. حتی می تونید بذاریدش توی یخچال تا حسابی سرد بشه. این مرحله خیلی مهمه!

مرحله ۲: تهیه خمیر بلح الشام (خمیر شو)

1. توی یه قابلمه مناسب، آب، روغن (یا کره)، شکر و نمک رو بریزید و روی حرارت متوسط بذارید. وقتی آب جوش اومد و روغن ذوب شد، حرارت رو کم کنید.
2. یکباره تمام آرد الک شده رو به مخلوط آب و روغن اضافه کنید و سریعاً و با قدرت هم بزنید. باید اینقدر هم بزنید تا خمیر از دیواره های قابلمه جدا بشه و وسط قابلمه جمع بشه. این مرحله به داغ زدن خمیر معروفه و حدود ۵ تا ۷ دقیقه طول می کشه. خمیر باید حسابی پخته بشه تا بوی خامی آرد از بین بره.
3. خمیر رو از روی حرارت بردارید و توی یه ظرف بزرگ و تمیز منتقل کنید. اجازه بدید خمیر برای حداقل ۱۵ تا ۲۰ دقیقه خنک بشه. باید به حدی خنک بشه که وقتی انگشتتون رو توش میذارید، نسوزه اما هنوز گرم باشه. این مرحله هم خیلی مهمه، چون اگه خمیر داغ باشه، تخم مرغ ها می پزن و اگه خیلی سرد باشه، خوب ترکیب نمیشن.
4. تخم مرغ ها رو یکی یکی به خمیر اضافه کنید. بعد از اضافه کردن هر تخم مرغ، خمیر رو با همزن برقی (با سری خمیرزن) یا با دست (که کمی سخته) حسابی هم بزنید تا تخم مرغ کاملاً به خورد خمیر بره و خمیر یکدست بشه. ممکنه اولش خمیر بریده بریده به نظر برسه، اما به هم زدن ادامه بدید. تخم مرغ چهارم رو با احتیاط اضافه کنید، ممکنه همه اون لازم نباشه. خمیر نهایی باید نرم، چسبنده و براق باشه و وقتی اونو با قاشق بالا میارید، به آرامی از قاشق آویزون بشه (مثل نوک منقار پرنده).

مرحله ۳: سرخ کردن بلح الشام

1. یه قابلمه یا ماهیتابه گود رو با مقدار زیادی روغن پر کنید. روغن باید به اندازه ای باشه که بلح الشام ها توی اون شناور بشن.
2. ماسوره ستاره ای رو توی قیف قنادی بذارید و خمیر رو داخل قیف بریزید.
3. حالا قلق کار رو بگم: اگه می خواید بلح الشام های ترد و پوک داشته باشید، باید اون ها رو توی روغن سرد یا کمی ولرم بریزید. اینجوری خمیر به آرامی پف می کنه و فرصت داره تا مغز پخت بشه.
4. با فشار دادن قیف، خمیر رو به اندازه دلخواه (حدود ۳ تا ۴ سانتی متر) توی روغن برش بزنید. می تونید برای برش زدن از یه چاقو یا قیچی چرب شده استفاده کنید.
5. وقتی همه بلح الشام ها رو توی روغن ریختید، حرارت رو روی متوسط قرار بدید. بلح الشام ها به آرامی پف می کنن و طلایی میشن. توی این مرحله زیاد همشون نزنید، فقط گاهی با یه کفگیر اونا رو جابجا کنید تا همه طرفشون یکدست سرخ بشه.
6. سرخ کردن بلح الشام ها حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه طول می کشه تا حسابی طلایی و ترد بشن. وقتی به رنگ دلخواه رسیدن، اونا رو از روغن خارج کنید.

مرحله ۴: شربت دهی (آب میوه گیری)

1. بلح الشام های داغ و تازه از روغن خارج شده رو مستقیماً بندازید توی شربت سردی که از قبل آماده کردید.
2. اجازه بدید بلح الشام ها برای حدود ۵ تا ۷ دقیقه توی شربت بمونن تا حسابی شربت رو به خودشون جذب کنن. اگه دوست دارید شیرینیش کمتر باشه، زمان موندن توی شربت رو کم کنید.
3. بعد از این مدت، بلح الشام ها رو با یه کفگیر سوراخ دار از شربت خارج کنید و روی توری فلزی قرار بدید تا شربت اضافیشون بچکه.

نکات مهم برای پخت بلح الشام بی نقص (تکنیک های حرفه ای)

پختن بلح الشام شاید در ظاهر ساده به نظر برسه، اما یه سری فوت و فن داره که رعایتشون نتیجه کار رو از این رو به اون رو می کنه. اگه می خواید بلح الشام تون بهترین باشه، این نکات رو یادتون نره:

• دمای روغن، شاه کلید تردی: مهمترین نکته برای ترد شدن بلح الشام، سرخ کردن اون تو روغن سرد یا ولرمه. اگه خمیر رو توی روغن داغ بندازید، سریع پف می کنه، اما مغز پخت نمیشه و داخلش خمیری می مونه. با روغن سرد، خمیر فرصت پف کردن و پخت کامل رو پیدا می کنه. حرارت رو بعد از ریختن خمیرها روشن کنید و بذارید کم کم سرخ بشن.
• داغ زدن خمیر: مرحله داغ زدن خمیر رو دست کم نگیرید. باید حسابی خمیر رو روی حرارت هم بزنید تا آبش کشیده بشه و آرد بپزه. این کار به پوک شدن و تردی بلح الشام کمک می کنه. اگه خمیر خوب داغ نخوره، بوی خامی میده و بافتش نرم میشه.
• خنک کردن خمیر: بعد از داغ زدن، حتماً خمیر رو به خوبی خنک کنید. اگه خمیر داغ باشه و تخم مرغ رو اضافه کنید، تخم مرغ ها میپزن و بافت خمیر خراب میشه. خمیر باید به حدی خنک بشه که وقتی بهش دست می زنید، فقط گرم باشه نه داغ.
• اضافه کردن تخم مرغ: تخم مرغ ها رو دونه دونه و با حوصله به خمیر اضافه کنید. بعد از هر تخم مرغ، خمیر رو به خوبی هم بزنید تا کاملاً یکدست بشه. مقدار تخم مرغ بسته به سایز اونها و میزان رطوبت خمیر متفاوته، پس تخم مرغ آخر رو کم کم اضافه کنید تا خمیر به غلظت مناسب برسه. خمیر نه باید خیلی شل باشه که وا بره و نه خیلی سفت که به راحتی از ماسوره خارج نشه.
• جلوگیری از نرم شدن بلح الشام: راز ترد موندن بلح الشام اینه که حتماً بلح الشام داغ رو توی شربت کاملاً سرد بندازید. این شوک حرارتی باعث میشه که بلح الشام تردیش رو حفظ کنه و شربت رو هم بهتر به خودش جذب کنه. همچنین بعد از خارج کردن از شربت، اون رو روی توری بذارید تا شربت اضافی خارج بشه و هوا زیرش جریان پیدا کنه.
• نگهداری: بلح الشام رو توی ظرف دربسته و توی دمای محیط می تونید تا ۳-۴ روز نگه دارید. برای نگهداری طولانی تر، بهتره شربت نخورده اش رو فریز کنید و هر وقت خواستید، بعد از سرخ کردن و سرد شدن، بهش شربت بزنید. بلح الشام شربت خورده رو هم میشه توی یخچال نگه داشت، اما ممکنه کمی از تردیش کم بشه.

سرو و تزئین بلح الشام (پیشنهادها)

بلح الشام به خودی خود هم اونقدر خوشگل و خوشمزه ست که نیازی به تزئین خاصی نداره، اما اگه بخواید یه کم دلبری کنه و بیشتر به چشم بیاد، می تونید از چند تا ایده ساده برای تزئینش استفاده کنید.

ساده ترین راه اینه که بلح الشام ها رو توی یه دیس خوشگل بچینید و با پودر پسته، پودر نارگیل یا حتی بادام خرد شده تزئین کنید. ترکیب رنگ سبز پسته با طلایی بلح الشام واقعاً خیره کننده ست. یه کم دارچین پاشیدن روش هم علاوه بر عطر بی نظیر، یه حس نوستالژیک بهش میده. بعضی ها دوست دارن کنار بلح الشام، یه اسکوپ بستنی وانیلی یا سنتی بذارن که ترکیب سردی بستنی با شیرینی بلح الشام، یه مزه عالی ایجاد می کنه. این دسر کنار یه فنجان چای یا قهوه عربی، واقعاً می چسبه و یه عصرونه شاهانه رو براتون رقم می زنه.

ارزش غذایی بلح الشام (مختصر)

خب، بلح الشام یه دسر خوشمزه و شیرینه که کالری و قند بالایی داره. مواد اصلی اون آرد، شکر و روغن هستن که انرژی زیادی به بدن میرسونن. پس اگه مراقب رژیم غذایی و میزان قند دریافتی تون هستید، بهتره در مصرفش کمی احتیاط کنید و تعادل رو رعایت کنید. البته گاهی اوقات لذت یه دسر سنتی ارزشش رو داره!

نتیجه گیری: لذت یک دسر سنتی

بلح الشام، فراتر از یه دسر ساده، یه نماد از فرهنگ غنی و مهمان نوازی خاورمیانه است. بافت ترد و شیرینی دلنشینش، اون رو به یکی از محبوب ترین شیرینی ها تبدیل کرده که در هر مناسبت و دورهمی، عطر و طعم خاص خودش رو به فضا میاره. حالا که تمام راز و رمزهای تهیه این دسر فوق العاده رو یاد گرفتید، دیگه وقتشه که دست به کار بشید و جادوی بلح الشام رو توی آشپزخونه خودتون خلق کنید. مطمئنم که با رعایت همین نکات کوچیک، می تونید بهترین بلح الشام رو درست کنید و از هر لقمه اش لذت ببرید. نوش جان!