خلاصه کتاب تازه به دوران رسیده ها ( نویسنده علی شمیسا )

کتاب «تازه به دوران رسیده ها» اثر علی شمیسا، مثل یک آینه عمل می کنه و پدیده ای به اسم نوکیسگی رو بهمون نشون میده که این روزها تو جامعه ما حسابی خودنمایی می کنه. این پدیده، که فراتر از صرفاً پولدار شدن یا به مقامی رسیدنه، می تونه کلی روی رفتارها و شخصیت خودمون و اطرافیانمون تأثیر بذاره و حتی سلامت روانی جامعه رو به خطر بندازه. حالا بریم ببینیم این تازه به دوران رسیدگی چیه و چطور میشه باهاش کنار اومد.

وقتی صحبت از خلاصه کتاب تازه به دوران رسیده ها (نویسنده علی شمیسا) میشه، خیلی ها ممکنه فکر کنن فقط قرار با یه معرفی ساده طرف باشن. اما واقعیت اینه که کتاب شمیسا خیلی عمیق تر از این حرفاست. این کتاب نه فقط به ما میگه نوکیسه کیه، بلکه ویژگی هاش، انواع و اقسامش و حتی راه هایی برای کنترل و درمان این پدیده رو هم بهمون نشون میده. اگه دلتون می خواد نگاه دقیق تری به این موضوع بندازید و بفهمید چطور میشه از دام این پدیده رها شد، یا حداقل خودمون رو تو آینه این کتاب ببینیم، این خلاصه رو از دست ندید. اینجا قراره یه سفر جذاب به دنیای روانشناسی تازه به دوران رسیدگی داشته باشیم و ببینیم رفتارشناسی نوکیسه ها چطور به ما کمک می کنه خودمون و جامعه مون رو بهتر بشناسیم.

درباره کتاب و نویسنده اش، علی شمیسا

قبل از اینکه بریم سراغ مغز کلام کتاب، خوبه یه آشنایی کوچیک با نویسنده اش داشته باشیم. علی شمیسا، نویسنده کتاب «تازه به دوران رسیده ها»، یک پژوهشگر و کارشناس حوزه روانشناسی و علوم اجتماعیه. ایشون تو این کتاب با یه نگاه تیزبین و دقیق، سراغ یکی از مهمترین پدیده های اجتماعی و فرهنگی جامعه ما رفته. شمیسا نه فقط به توصیف بسنده می کنه، بلکه سعی داره ریشه های این پدیده رو بکاوه و از جنبه های مختلف بهش نگاه کنه؛ از جنبه روانشناسی گرفته تا جامعه شناسی و حتی فلسفی. همین نگاه چندبعدی و عمیق باعث میشه کتابش یه منبع باارزش برای کسایی باشه که دنبال خودشناسی و درک بهتر جامعه شون هستن.

چرایی نگارش کتاب: چرا علی شمیسا سراغ نوکیسه ها رفت؟

نویسنده خودش میگه دغدغه اش این بوده که ببینه چرا بعضی آدم ها وقتی به پست و مقام یا ثروت می رسن، انگار کلاً تغییر می کنن. انگار همون آدم خاکی و صمیمی دیروز، حالا تبدیل میشه به یه موجود غریبه که حتی خودش رو هم نمیشناسه. این مشاهدات روزمره، تعامل با دوست و آشنا، و حتی مشاوره هایی که شمیسا داشته، اون رو به این فکر انداخته که باید یه نیشتری به این زخم اجتماعی بزنه. به قول خودش، نوشتن درباره این موضوع کار آسونی نیست و شجاعت می خواد، چون ممکنه خیلی ها رو به خودشون بگیرن یا حتی نویسنده رو متهم کنن به حسادت. اما شمیسا اعتقاد داره که این یه بیماری اجتماعیه و باید درباره اش صحبت کرد، حتی اگه ظاهر قشنگی داشته باشه. هدفش این بوده که نه فقط این پدیده رو نقد کنه، بلکه راهکارهای درمانی هم براش پیدا کنه.

پیام اصلی کتاب: آرامش واقعی هرگز نصیب تازه به دوران رسیده ها نمی شود

پیام محوری و اصلی کتاب، در یک جمله خلاصه میشه: «تازه به دوران رسیده ها و نوکیسه ها هرگز روی واقعی آرامش را نخواهند دید.» شمیسا تو این کتاب میخواد به مخاطب بگه که این رفتارهای پر زرق و برق، این تجمل گرایی های افراطی و این خودبرتربینی ها، فقط یک نقاب روی اضطراب ها و خلاء های درونیه. اون با تحلیل موشکافانه شخصیت افراد تازه به دوران رسیده، به ما نشون میده که چطور این آدم ها با از دست دادن اصالت و ریشه های خودشون، هرگز طعم واقعی شادی و آرامش رو نمی چشن. پس هدف کتاب فقط نقد نیست، بلکه هشداره؛ هشداری به خودمون و جامعه مون که مراقب باشیم تو این دام نیفتیم و دنبال اصالت و آرامش واقعی بگردیم، نه ظواهر فریبنده.

تازه به دوران رسیده کیست؟ تعریف و ماهیت پدیده نوکیسگی

خب، رسیدیم به مهمترین بخش داستان! اصلاً نوکیسه کیست؟ یا «تازه به دوران رسیده» یعنی چی؟ شمیسا خیلی دقیق این دو مفهوم رو از هم جدا می کنه، اما خب تو خیلی از جاها این دوتا مفهوم حسابی با هم گره خوردن. اجازه بدید یه کم خودمونی تر توضیح بدیم.

تازه به دوران رسیده کیست؟ فراتر از صرفاً پولدار شدن!

«تازه به دوران رسیده» فقط کسی نیست که یه شبه پولدار شده یا به یه مقام رسیده. نه! این واژه خیلی عمیق تر از این حرفاست. شمیسا میگه تازه به دوران رسیده کسیه که با تغییر ناگهانی وضعیت مالی، اجتماعی، فرهنگی، یا حتی سیاسی، اصالت و ریشه های خودش رو فراموش می کنه و خود واقعی اش رو گم می کنه. این افراد، یهو یه شخصیت جدید برای خودشون می سازن که پُر از نمایش، خودنمایی و رفتارهای غریبه است. انگار یه لباس گشادتر از تنشون پوشیدن و نمیدونن چطور توش راه برن. مشکل اصلی اونا پول نیست، بلکه مشکل تو نوع نگاهشون به خودشون، دنیا و آدم های اطرافشونه.

نوکیسه کیست؟ شباهت ها و تفاوت هایش با تازه به دوران رسیده

«نوکیسه» بیشتر به جنبه مالی و اقتصادی این پدیده اشاره داره. یعنی کسی که یهو پول زیادی به دست میاره، اغلب از راه های غیرمعمول یا بادآورده، و چون ظرفیت و بلوغ لازم برای مدیریت این ثروت رو نداره، شروع به رفتارهای نابهنجار و تجمل گرایانه می کنه.
تفاوت اصلی اینجاست که نوکیسگی، زیرمجموعه ای از تازه به دوران رسیدگیه. هر نوکیسه ای یه تازه به دوران رسیده است، چون تغییر وضعیت مالیش باعث شده رفتارهای نامتعارفی از خودش نشون بده. اما هر تازه به دوران رسیده ای لزوماً نوکیسه مالی نیست. ممکنه یه نفر تو حوزه فرهنگ، هنر یا سیاست تازه به دوران رسیده بشه، یعنی بدون اینکه ریشه و اصالت فرهنگی یا سیاسی داشته باشه، یهو به جایگاه بالایی برسه و شروع کنه به رفتارهای نامناسب.

نوکیسگی فقط به افزایش ثروت نیست، بلکه به از دست دادن فرهنگ ثروت و نمایش های توخالی بعد از اون اشاره داره. این پدیده مثل یه اپیدمی، میتونه ریشه های جامعه رو سست کنه.

تاریخچه و پیدایش: از چه زمانی این پدیده ها ظهور کردند؟

این پدیده «نوکیسگی» و «تازه به دوران رسیدگی» چیز جدیدی نیست. شاید شکلش تو هر دوره ای فرق داشته، اما ریشه هاش همیشه تو جامعه بوده. شمیسا تو کتابش میگه که این جور آدما قبلاً هم بودن، اما شاید نه به این گستردگی و با این ماسک های مختلف. با تغییرات اجتماعی و اقتصادی، با اومدن نفت و ثروت های بادآورده، یا حتی با دگرگونی های فرهنگی و سیاسی، این پدیده هم شکل های جدیدی به خودش گرفته و پررنگ تر شده. در واقع، هر جا که فرصت های ناگهانی برای رسیدن به موقعیت یا ثروت فراهم بشه، زمینه برای رشد تازه به دوران رسیده ها مهیا میشه.

ماهیت اپیدمی گونه: چرا «تازه به دوران رسیدگی» یک بیماری گسترده است؟

شمیسا این پدیده رو یه اپیدمی اجتماعی میدونه. چرا؟ چون مثل یک ویروس، از فرد به فرد و از قشر به قشر سرایت می کنه. وقتی یه عده با رفتارهای تازه به دوران رسیده به ظاهر موفق میشن و توجه زیادی رو به خودشون جلب می کنن، بقیه هم وسوسه میشن که ازشون تقلید کنن. اینجوری یه فرهنگ غلط تو جامعه ریشه میدوونه که به جای اصالت و ارزش های واقعی، روی ظواهر و نمایش های توخالی تأکید می کنه. متأسفانه این اپیدمی، کل جامعه رو درگیر خودش می کنه و ممکنه سلامت اخلاقی و فرهنگی ما رو به خطر بندازه.

آستانه تازه به دوران رسیدن: چه افرادی در معرض این پدیده قرار دارند؟

حالا سؤال اینجاست که چه کسانی بیشتر در معرض این پدیده هستن؟ شمیسا میگه تقریباً همه ما، به نوعی، ممکنه روحیات تازه به دوران رسیده داشته باشیم. اما کسانی که بیشتر تو خطرن، اونایی هستن که:

• یهو پول زیادی به دستشون میرسه.
• بدون زحمت و تخصص، به مقام بالایی میرسن.
• ریشه های فرهنگی و خانوادگی قوی ندارن یا ازشون فاصله گرفتن.
• عزت نفس پایین دارن و خودشون رو با ظواهر خارجی تعریف می کنن.
• دنبال تأیید شدن از طرف بقیه هستن و دوست دارن دیده بشن.

در واقع، هر کسی که آمادگی روانی و فکری لازم برای مدیریت تغییرات ناگهانی تو زندگیش رو نداشته باشه، ممکنه به این دام بیفته.

ویژگی های روان شناختی و رفتاری افراد تازه به دوران رسیده

خب، اگه بخوایم یه رفتارشناسی نوکیسه ها رو انجام بدیم و ببینیم ویژگی های افراد تازه به دوران رسیده چیه، لیست بلند بالایی داریم. شمیسا تو کتابش خیلی دقیق به این موارد اشاره کرده. بیایید یه نگاهی بندازیم به افکار، احساسات و رفتارهایی که این آدم ها از خودشون نشون میدن:

افکار و احساسات: دریای متلاطم درون

تازه به دوران رسیده ها از درون خیلی آرام نیستن. با اینکه ظاهرشون ممکنه خیلی محکم و با اعتماد به نفس به نظر برسه، اما تو باطن یه دریای متلاطم از اضطراب و ناامنی دارن.

مکانیسم های دفاعی و بازی های روانی

این آدما استاد استفاده از مکانیسم های دفاعی و بازی های روانین. مثلاً برای اینکه ضعف های خودشون رو پنهان کنن، ممکنه مدام دیگران رو تحقیر کنن یا از خودشون یه تصویر غیرواقعی از قدرت و بی نقصی بسازن. همیشه دنبال اینن که با رفتارها و حرفاشون، خودشون رو برتر از بقیه نشون بدن.

اضطراب درونی و پارانویا

علی شمیسا میگه تازه به دوران رسیده ها یه اضطراب درونی و پنهان دارن. همیشه نگرانن که مبادا این وضعیت جدیدشون رو از دست بدن یا کسی ریشه ها و گذشته شون رو فاش کنه. همین اضطراب باعث میشه یه جور پارانویای خاصی هم داشته باشن؛ یعنی همیشه فکر می کنن بقیه دارن بهشون حسادت می کنن یا می خوان ازشون سوءاستفاده کنن.

میل شدید به کامل گرایی و کپی کاری

جالبه که این آدما اغلب یه میل شدید به کامل گرایی دارن، البته یه کامل گرایی کاذب. یعنی دوست دارن تو همه چیز بی نقص به نظر برسن، اما چون اصالت ندارن، راه میان بر رو انتخاب می کنن: کپی کاری! دقیقاً مثل همون چیزی که تو کتاب «تازه به دوران رسیده ها» اومده، این افراد سعی می کنن از زندگی و رفتارهای بقیه، خصوصاً کسانی که به نظرشون موفق ترن، کپی کنن. از سبک لباس پوشیدن گرفته تا دکوراسیون خونه و حتی مدل حرف زدن.

خودبرتربینی و قیاس با بزرگان

یکی دیگه از ویژگی های بارز این افراد، خودبرتربینیه. همیشه خودشون رو بهتر از بقیه میدونن و دوست دارن با آدم های بزرگ و موفق مقایسه بشن، در حالی که شاید هیچ شباهت واقعی ای تو مسیر زندگیشون وجود نداره. این قیاس ها همش برای بالابردن ارزش کاذب خودشونه.

آرزوها و آرمان های کاذب

آرزوهای تازه به دوران رسیده ها اغلب واقع بینانه نیست و بیشتر جنبه نمایشی داره. دنبال چیزایی هستن که تو چشم بقیه بزرگ و لاکچری به نظر بیاد، نه اینکه واقعاً به دردشون بخوره یا ارزش درونی داشته باشه. این آرزوهای پوشالی، باعث میشه هیچ وقت به رضایت واقعی نرشن.

رفتارها و تعاملات اجتماعی: نمایشی برای دیده شدن

رفتارهای اجتماعی تازه به دوران رسیده ها هم پر از نکات جالبه که شمیسا بهشون اشاره کرده.

پررویی و دریدگی در برخوردها

شاید دیده باشید، بعضی از این آدما تو برخوردهاشون خیلی پررو و بی پروا عمل می کنن. انگار هیچ مرز و احترامی تو روابط حالیشون نیست. این رفتارها اغلب به خاطر اینه که میخوان ضعف های درونی شون رو با یه نمایش از قدرت کاذب بپوشونن.

ریاست طلبی و نوچه پروری

این آدما عاشق ریاست کردن هستن، حتی اگه تو یه جمع دوستانه باشن. دوست دارن همیشه حرف حرف خودشون باشه و بقیه ازشون تبعیت کنن. برای همین هم ممکنه دور و بر خودشون نوچه هایی جمع کنن که مدام تأییدشون کنن و ازشون تعریف کنن.

مصرف گرایی افراطی و تجمل گرایی

یکی از بارزترین ویژگی های افراد تازه به دوران رسیده، فرهنگ مصرف گرایی افراطی و تجمل گراییه. از ماشین و خونه گرفته تا لباس و لوازم شخصی، همه چیز باید گران قیمت و لوکس باشه، حتی اگه نیازی بهش نباشه. اینا همه برای نمایش ثروت و جایگاه کاذبه.

پنهان کاری و عدم صداقت در روابط (بازی نکردن رو)

تازه به دوران رسیده ها معمولاً «رو بازی نمی کنن». تو روابطشون پنهان کاری زیاد دارن و خیلی صادق نیستن. دلیلش اینه که همیشه از برملا شدن گذشته یا ضعف هاشون میترسن و سعی می کنن با ماسک های مختلف، خودشون رو از دید بقیه پنهان کنن.

فرصت طلبی و نفع طلبی (برد من، باخت شما)

مدل ذهنی این آدما اغلب «برد من، باخت شما» ست. یعنی تو هر تعاملی، دنبال اینن که خودشون بیشترین سود رو ببرن، حتی اگه به ضرر بقیه باشه. فرصت طلب های ماهری هستن و از هر موقعیتی برای منافع شخصی خودشون استفاده می کنن.

بی رحمی و خشونت

علی شمیسا اشاره می کنه که تو بعضی موارد، تازه به دوران رسیده ها ممکنه رفتارهای خشن و بی رحمانه ای از خودشون نشون بدن. این بی رحمی میتونه هم کلامی باشه و هم رفتاری. چون خودشون از درون ناآرومن، این ناآرامی رو به شکل پرخاشگری به بقیه نشون میدن.

عدم قدرشناسی و فرار از گذشته

این آدما معمولاً قدرنشناس هستن و گذشته خودشون رو فراموش می کنن. هر چیزی که اونا رو یاد گذشته ای بندازه که کمتر از وضعیت فعلی شون بود، براشون آزاردهنده ست و سعی می کنن ازش فرار کنن یا پنهانش کنن.

دخالت در همه امور

تازه به دوران رسیده ها دوست دارن تو همه چیز دخالت کنن و نظر بدن، حتی اگه تخصص یا اطلاعات کافی نداشته باشن. این دخالت ها باز هم برای نشون دادن برتری و قدرت کاذبه.

لاف زنی و رفتارهای نمایشی

لاف زنی و رفتارهای نمایشی، جزء جدانشدنی از شخصیت نوکیسه ها ست. همیشه در حال بزرگ نمایی توانایی ها، ثروت یا موقعیت خودشون هستن و سعی می کنن با نمایش های مختلف، خودشون رو تو چشم بقیه مطرح کنن.

عدم توانایی در بخشش های واقعی

وقتی صحبت از بخشش و گذشت میشه، تازه به دوران رسیده ها معمولاً خیلی دست و دلباز نیستن، یا اگه بخششی هم می کنن، بیشتر جنبه نمایشی داره تا اینکه از ته دل باشه.

پیامدها و آسیب های اجتماعی پدیده نوکیسگی

پدیده نوکیسگی فقط یه مشکل فردی نیست، بلکه مثل یه سرطان میمونه که کل جامعه رو درگیر خودش می کنه و آسیب های جدی بهش میزنه. شمیسا تو کتابش خیلی خوب به این آسیب شناسی فرهنگی جامعه ما اشاره کرده.

ایجاد شکاف طبقاتی و نابرابری

یکی از مهمترین پیامدهای نوکیسگی، بزرگ تر شدن شکاف طبقاتیه. وقتی یه عده با ثروت های بادآورده و نمایش های افراطی، خودشون رو از بقیه جدا می کنن، احساس نابرابری و بی عدالتی تو جامعه زیاد میشه. این حس، پایه و اساس خیلی از مشکلات اجتماعی و نارضایتی هاست.

تخریب فرهنگ و ارزش های اصیل

تازه به دوران رسیده ها معمولاً با ارزش ها و فرهنگ اصیل خودشون مشکل دارن و سعی می کنن با تقلید از الگوهای غربی یا ترویج فرهنگ مصرف گرایی، فرهنگ بومی رو کمرنگ کنن. این باعث میشه ریشه های فرهنگی ما سست بشه و هویت جامعه آسیب ببینه.

ترویج باج خواهی، رانت خواری و فساد در سطوح مختلف جامعه

وقتی نوکیسگی و رسیدن به ثروت از راه های غیرمتعارف عادی میشه، رانت خواری، باج خواهی و فساد هم تو جامعه رواج پیدا می کنه. شمیسا میگه این آدما اغلب تو سایه نبود سیستم نظارتی قوی بال و پر می گیرن و هر روز بیشتر به سمت فساد کشیده میشن.

تهدید امنیت و آرامش جامعه

رفتارهای بی پروا، پررویی و عدم رعایت هنجارهای اجتماعی توسط تازه به دوران رسیده ها، میتونه امنیت روانی جامعه رو به خطر بندازه. وقتی مردم ببینن که بی قانونی و بی اخلاقی پاداش داده میشه، حس آرامش و امنیت از بین میره.

مسخ شدن در فرهنگ بیگانه و ترویج بی هویتی

یکی دیگه از آسیب ها، «مسخ شدن» تو فرهنگ بیگانه است. تازه به دوران رسیده ها اغلب سعی می کنن با تقلید کورکورانه از سبک زندگی غربی، خودشون رو مدرن نشون بدن، اما در این مسیر، هویت واقعی خودشون و جامعه شون رو از دست میدن.

تأثیر بر روابط فردی، خانوادگی و اجتماعی

تأثیر این پدیده به روابط فردی و خانوادگی هم میرسه. از دست دادن صمیمیت ها، بالا رفتن توقعات، چشم و هم چشمی، و کمرنگ شدن ارزش های اخلاقی تو روابط، همش میتونه از پیامدهای نوکیسگی باشه. همنشینی با این آدما میتونه غرور و عزت نفس شما رو هم از بین ببره.

انواع تازه به دوران رسیده ها: دامنه گسترده یک پدیده

همونطور که شمیسا میگه، تازه به دوران رسیدگی فقط تو حوزه پول نیست. این پدیده مثل یه هزارپا، تو هر حوزه ای که فکرشو بکنید، سر درآورده. بیاید یه نگاهی به بعضی از انواعش بندازیم:

تازه به دوران رسیده های مالی (نوکیسه ها)

اینا همونایی هستن که با شنیدن کلمه «نوکیسه» اول از همه به ذهنمون میان. کسایی که یهو پولدار شدن و حالا با ماشین های مدل بالا، ویلاهای لاکچری و مهمونی های آنچنانی، سعی می کنن خودشون رو به رخ بقیه بکشن. اونا فکر می کنن با پول میتونن همه چیز رو بخرن و برای نیل به اهدافشون، دست به هر کاری میزنن.

تازه به دوران رسیده های فرهنگی و هنری

این نوع از تازه به دوران رسیده ها، کسایی هستن که بدون ریشه و تخصص واقعی تو حوزه فرهنگ، هنر یا ادبیات، یهو مطرح میشن. مثلاً شاعری که فقط برای قافیه، شعر بی محتوا میگه، یا هنرمندی که بیشتر دنبال شهرت و حاشیه است تا خلق اثر هنری ارزشمند. اونا ممکنه خودشون رو با بزرگان ادبیات و هنر قیاس کنن و از هر فرصتی برای خودنمایی استفاده کنن.

تازه به دوران رسیده های سیاسی

اینا مسئولین یا رهبرانی هستن که یهو به قدرت میرسن و چون ظرفیت و فهم لازم رو ندارن، شروع به حرف ها و رفتارهایی می کنن که یه ملت رو به خاک سیاه میشونه. شمیسا تو کتابش میگه این آدما زیر چتر حقارت های خودشون، رؤیاپردازی می کنن و سرمایه های کشور رو بر باد میدن، بدون اینکه به کسی پاسخگو باشن.

تازه به دوران رسیده های مقدس مآب

جالبه که حتی تو حوزه معنویات هم میشه تازه به دوران رسیده داشت! اینا کسایی هستن که با ادعاهای دروغین و مقدس مآبی، سعی می کنن خودشون رو معنوی و برتر از بقیه نشون بدن، در حالی که تو باطن شاید هیچ اعتقاد یا عمل خالصی نداشته باشن.

سایر حوزه ها: فراگیری پدیده در تمام شئون زندگی

شمیسا تو کتابش اشاره می کنه که این پدیده تو خیلی از حوزه های دیگه هم وجود داره:

• ورزشی: ورزشکارانی که با یه موفقیت ناگهانی، خودشون رو گم می کنن.
• زیبایی و پوشاک: کسایی که با جراحی های زیبایی یا پوشیدن لباس های برند، سعی می کنن نقص های درونی خودشون رو بپوشونن.
• ازدواج و عشق: افرادی که فقط به خاطر موقعیت، پول یا ظاهر، وارد رابطه میشن.
• روابط خانوادگی و دوستی: کسایی که وقتی به جایگاه میرسن، دوستان قدیمی و خانواده شون رو فراموش می کنن.
• محیط کار و فرزندان نوکیسه ها: حتی تو محیط کار و تربیت فرزندان هم میشه این پدیده رو دید.

ارتباط با جریان های سیاسی و اجتماعی

کتاب علی شمیسا تازه به دوران رسیده ها، نه تنها به جنبه های فردی و اجتماعی نوکیسگی می پردازه، بلکه یه ارتباط عمیق بین این پدیده و جریان های بزرگ سیاسی و اجتماعی هم پیدا می کنه. شمیسا نشون میده که چطور روحیات تازه به دوران رسیده، میتونه به رشد پدیده هایی مثل پوپولیسم و نوکیسگی یا لمپنیسم و تازه به دوران رسیده ها دامن بزنه.

پوپولیسم، لمپنیسم و آنارشیسم: چگونه روحیات نوکیسگی به این جریان ها دامن می زند؟

شمیسا معتقده که روحیه تازه به دوران رسیدگی، خیلی وقتا زمینه ساز رشد پوپولیسم و نوکیسگی تو جامعه میشه. پوپولیسم یعنی همون عوام فریبی که سیاستمداران ازش استفاده می کنن تا با شعارهای قشنگ و هیجان انگیز، دل مردم رو به دست بیارن، بدون اینکه برنامه واقعی داشته باشن. این دقیقاً شبیه رفتارهای نمایشی و لاف زنی تازه به دوران رسیده هاست.
همینطور، لمپنیسم و تازه به دوران رسیده ها هم با هم خیلی ارتباط دارن. لمپنیسم یعنی رفتارهای سخیف، بی ریشه و بی فرهنگ. شمیسا میگه شکل گفتاری تازه به دوران رسیده ها اغلب پر از ادبیات سخیف لمپنیه. اینا کسایی هستن که ممکنه یه ماشین مدل بالا سوار بشن، اما وقتی شیشه رو میدن پایین، حرف های لمپن گونه میزنن و آشغال از ماشین بیرون میندازن.
حتی روحیات آنارشیستی هم میتونه تو این افراد دیده بشه؛ یعنی بی قانونی و نادیده گرفتن نظم و هنجارهای اجتماعی، چون خودشون رو برتر از قانون میدونن.

لاکچریسم یا لمپنیسم مدرن: تبلور رفتارهای تازه به دوران رسیده ها

یکی از مفاهیم جالبی که شمیسا مطرح می کنه، «لاکچریسم» یا همون «لمپنیسم مدرن»ه. این همون چیزیه که امروز به اسم زندگی لاکچری میبینیم. آدم هایی که با ثروت زیادشون، دنبال تجمل گرایی افراطی و نمایش های پر زرق و برق هستن. اینا در واقع همون تازه به دوران رسیده های دوآتشه هستن که با بی فرهنگی و رفتارهای سخیفشون، یه جور لمپنیسم جدید رو تو جامعه ترویج میدن. این مدل زندگی، به جای اصالت و ریشه، فقط به ظواهر و مصرف گرایی اهمیت میده و به شدت به فرهنگ و ارزش های اصیل جامعه آسیب میزنه.

تعامل با نوکیسه ها میتونه کلی براتون هزینه داشته باشه؛ نه فقط مالی، که از اون بدتر، روحی و روانی.

راهکارهای درمان فرهنگی (فردی و گروهی)

خب، حالا که فهمیدیم پدیده نوکیسگی در جامعه چقدر گسترده و آسیب زاست، سؤال اینجاست که چیکار باید کرد؟ آیا باید بی تفاوت باشیم؟ قطعاً نه! شمیسا تو کتابش راهکارهای مقابله با تازه به دوران رسیدگی رو هم مطرح کرده، هم در سطح فردی و هم در سطح جامعه.

آیا باید نسبت به این پدیده بی تفاوت بود؟ ضرورت کنش گری

شمیسا تأکید می کنه که بی تفاوتی بدترین راهه. این پدیده مثل یه بیماریه که اگه درمان نشه، همه گیر میشه. پس باید فعال بود و نسبت بهش واکنش نشون داد. نقد، گفت وگو و تلاش برای فرهنگ سازی، قدم های اول این کنش گریه.

خودشناسی و تشخیص نشانه ها: چگونه می توانیم خود را از این دام رها کنیم؟

اولین قدم برای درمان، خودشناسیه. باید تو آینه کتاب شمیسا به خودمون نگاه کنیم و ببینیم آیا ما هم نشانه هایی از این تازه به دوران رسیدگی رو داریم؟

1. صداقت با خود: آیا واقعاً رفتارهای ما از روی اصالت و نیاز واقعیه یا فقط برای خودنمایی و تأیید بقیه؟
2. پذیرش گذشته: آیا میتونیم گذشته مون رو با همه فراز و نشیب هاش بپذیریم و ازش فرار نکنیم؟
3. تقویت ارزش های درونی: به جای تمرکز روی پول و موقعیت، روی ارزش های اخلاقی، انسانی و اصالت های فرهنگی خودمون کار کنیم.
4. افزایش ظرفیت روانی: اگه تغییری تو زندگیمون ایجاد شد، بتونیم با بلوغ و پختگی باهاش برخورد کنیم.

نقش سیستم نظارتی قوی: تأثیر نهادهای اجتماعی و دولت در کنترل این پدیده

شمیسا میگه نوکیسه ها اغلب تو سایه نبود یه سیستم نظارتی قوی بال و پر می گیرن. دولت و نهادهای نظارتی نقش خیلی مهمی تو کنترل این پدیده دارن. با شفاف سازی، مبارزه با فساد، رانت خواری و باج خواهی، میشه جلوی رشد بی رویه این افراد رو گرفت و عدالت اجتماعی رو تقویت کرد.

فرهنگ سازی و آموزش: ترویج ارزش های اصیل و مبارزه با مصرف گرایی و تجمل گرایی

آموزش و فرهنگ سازی، راه حل بلندمدت این مشکله. رسانه ها، خانواده ها، مدارس و دانشگاه ها باید تلاش کنن تا ارزش های اصیل انسانی، مثل قناعت، صداقت، قدرشناسی و اصالت رو تو جامعه ترویج بدن. مبارزه با فرهنگ مصرف گرایی و تجمل گرایی، از طریق آموزش و الگوهای صحیح، میتونه جلوی شیوع این اپیدمی رو بگیره. باید به مردم یاد بدیم که خوشبختی واقعی تو سادگی و اصالته، نه تو نمایش های پر زرق و برق.

آرامش واقعی هرگز نصیب تازه به دوران رسیده ها نخواهد شد

شمیسا در نهایت به این حقیقت تلخ و در عین حال آموزنده اشاره می کنه که تازه به دوران رسیده ها، با همه ثروت و قدرتی که به دست میارن، هرگز روی واقعی آرامش رو نمی بینن. اون ها همیشه تو یه اضطراب درونی زندگی می کنن و دنبال تأیید از طرف بقیه هستن. این درسیه که باید از کتاب «تازه به دوران رسیده ها» بگیریم؛ دنبال اصالت باشیم، نه ظاهر فریبنده.

نتیجه گیری

کتاب «تازه به دوران رسیده ها» نوشته علی شمیسا، یه اثر ارزشمند و روشنگرانه است که مثل یه آینه، پدیده نوکیسگی رو تو جامعه ما به تصویر می کشه. شمیسا با ظرافت خاصی، نه تنها ویژگی های افراد تازه به دوران رسیده رو موشکافی می کنه، بلکه به آسیب شناسی فرهنگی جامعه ما هم می پردازه. از روانشناسی تازه به دوران رسیدگی گرفته تا انواع تازه به دوران رسیده ها و ارتباطشون با جریان های سیاسی مثل پوپولیسم و نوکیسگی، همه و همه تو این کتاب به خوبی تبیین شده.

پیام اصلی و مهم کتاب اینه که آرامش واقعی، نه تو ثروت های بادآورده است و نه تو نمایش های پر زرق و برق. آرامش واقعی تو اصالت، خودشناسی و ریشه های قوی فرهنگیه. خوندن این خلاصه کتاب تازه به دوران رسیده ها ( نویسنده علی شمیسا ) میتونه یه تلنگر جدی باشه برای همه ما تا نگاه عمیق تری به خودمون و جامعه مون بندازیم. اگه دوست دارید جزئیات بیشتری از این پدیده رو بشناسید و تمرین های ارائه شده تو کتاب رو انجام بدید، حتماً پیشنهاد می کنم خود کتاب رو تهیه کنید و با دقت مطالعه اش کنید. اینجوری میتونیم هم خودمون رو نجات بدیم و هم کمکی باشیم برای ساختن یه جامعه سالم تر و اصیل تر.