گپ و گفت سینمایی ایرج طهماسب با نوجوانان اصفهانی

ایرج طهماسب کارگردان آثار تلویزیونی و سینمایی کودک و نوجوان آرام مهربان و قصه گو حرف می زند؛ درست مثل آثارش. او می گوید: کارهایی هستند که ما بلد هستیم انجام دهیم  و کارهایی هستند که دوست داریم انجام دهیم این دو متفاوت هستند و برای کسانی که در کار هنر هستند و یا می خواهند به این حوزه وارد شوند مهم است که بدانند آیا این کار را بلدند؟ توان و استعداد آن را دارند؟ یا صرفاً در حال تخیل و خیال بافی هستند؟ و این  موضوع کاملاً قابل فهمی است.

او ادامه داد: اولین شرط بازیگری اعتماد به نفس و حتی پررویی است. آدم خجالتی در این مسیر به جایی نمی رسد. شما که در اول راه زندگی هستید اولین کاری که باید بکنید این است که با کنار گذاشتن خجالت سؤال کنید. بگذارید بقیه به شما بخندند یا فکر کنند چیزی نمی دانید اما استفاده و یادگیری از سواد و توان دیگران نشانه هوش شماست.

در این نشست دانش آموزان راحت و بی دغدغه سوال می پرسند می خواهند سریع و بی مشکل به هدف برسند عاشق صفحه سینما و قاب تلوزیون هستند و بی قرار سلبریتی و معروف شدن؛ یکی درباره راه های ورود به صداوسیما  و یکی راجع به راه ورود به سینما و دیگری این سوال را می پرسد که چه طور دیده شویم؟

خالق شخصیت خاطره انگیز کلاه قرمزی می گوید: اگر کسی چیزی را دوست داشته باشد راه و مسیر را پیدا می کند. باید بسیار راه بروید پرس وجو کنید مطالعه کنید تا به آن چه می خواهید برسید رسیدن به هر هدفی سختی دارد و بلافاصله رسیدن ممکن نیست. مسئله این است که اگر به چیزی عشق داشته باشی با یک یا چند ناملایمتی آن را رها نمی کنید همان طور که خانواده و پدر و مادرتان را با یک اتفاق بد رها نمی کنید. زیاد مطالعه کنید کلاس بروید و یاد بگیرید. من در کودکی حتی کاغذ افتاده در خیابان و برگه های چسبیده روی دیوارها را هم می خواندم.

نوجوانی می پرسد مهم ترین درسی که می توانید از بازیگری به ما بدهید چیست؟ و طهماسب پاسخ می دهد: در هنر باید خودتان باشید اوایل می توانید از کسی تقلید کنید اما بعد از آنکه پیش رفتید و اصول را یاد گرفتید باید خودتان باشید تا دیده شوید. باید ببینید چقدر آن کار را دوست دارید. خستگی و ملالت از کار نشانه آن است که آن کار مال شما نیست.
 
این کارگردان درباره اینکه از چه زمانی وارد تئاتر شده و چرا کار کودک را انتخاب کرده است بیان کرد: من از کودک خیلی ساده با دوستانم در کانون پرورش فکری تئاتر بازی کردیم و کم کم کار ما جدی شد. بعد از انقلاب هم کسی وارد حوزه کودک نشده بود و ما هم چون از کودکی وارد این کار شده بودیم بچه ها را خوب می شناختیم و بنابراین شروع به کار کودک کردیم.

او ادامه داد: بازیگری علم و روشی است که ما طی آن کاری را یاد می گیریم. همه نوزادان از ابتدای به دنیا آمدن بازیگری می کنند زیرا کارهای مختلف را با تقلید یاد می گیرند. بازیگری همراه انسان و در ذات افراد است. ما همیشه کارهای مختلف را از افراد یاد می گیریم و این روند تا پیری ادامه دارد. بازیگری با تئاتر شروع می شود اما امروز بازیگرانی هستند که مستقیم وارد سینما می شوند و بیش از آنکه نقشی را بازی کنند خود واقعی شان را مقابل دوربین می برند که این کار چندان سختی نیست. تئاتر کمک می کند تا شما نقش های مختلف را مقابل تماشاگر اجرا و به معنای واقعی کلمه بازیگری کنید.

طهماسب گفت: بازیگری زمانی شکل می گیرد که عملی را تکرار کرده و با اضافه کردن عناصری به آن قصه بسازید و این بازیگری است. سختی بازیگری زمانی است که یادبگیریم تخیل مخاطب را درگیر کنیم. مهم ترین چیز در کار هنر تماشاگران هستند آنها باید واردِ بازی شما شوند بازیگری هوش می خواهد برای فهم اینکه مخاطب چطور من را بشنود و ببیند. بازیگری تک نفره خیلی ساده است. از زمانی که یک پارتنر مقابل شما اضافه می کنند کار سخت تر می شود. بازیگری خیالی غلط است باید در واقعیت و با هم بازی کار را بسازید.

این کارگردان در پایان گفت: به خداوند اعتماد داشته باشید گاهی او بهتر می داند چه کار و چه جایگاهی مناسب شماست. تلاش کنید اما ناامید نشوید و پافشاری بیهودی روی یک عرصه هم نکنید. دنیای هنر بسیار وسیع است اما مهم آن است که از کاری که در حال انجام آن هستید خوشحال و ذوق زده باشید. هنر شوخی شوخی اتفاق می افتد باید کاری که دوست دارید را شروع کنید. راه شما را کم کم به مقصد می رساند.

پایان خبر سوشال لند