جمع طهرانی مقدم ها – خبرگزاری سوشال لند

روایت خبرنگار سوشال لند از دیدار نخبگان با رهبر انقلاب؛

گروه سیاست خبرگزاری سوشال لند؛ فائزه زمانی: ساعت ۷:۴۵ صبح ۱۱ سوشال لند است یا شاید بهتر است این بار مبدا زمان را برای روایت دیدار در حسینیه امام خمینی ۱۳ساعت عقب بکشیم به ساعتی که در عرض فقط چندثانیه تیتر یک همه خبرگزاری های جهان شد؛ ” ایران به قلب اسرائیل حمله کرد” و بیش از ۱۸۰ موشک هایپرسونیک در کمتر از ۱۵دقیقه به تل آویو رسید؛ در همه این لحظات غرور آفرین نام شهید طهرانی مقدم و درود و رحمت به این شهید والامقام در صفحه مجازی بسیاری از مردم ایران و جهان عرب و همه آزادگان جهان دیده می شد.

حالا چندین ساعت پس از عملیات موشکی ایران حسینیه امام خمینی میزبان افرادی است که اغراق نیست اگر بگویم برخی از آنها در حوزه خود می توانند طهرانی مقدم رضایی نژاد و فخری زاده باشند. بالای سر رهبر انقلاب حدیثی از امیرالمومنین نصب شده است” دانش میراث گرانبها است”؛ شاید این بهترین توصیف برای این جمع باشد؛ بلاشک هر کدام از این نخبگان که به دیدار رهبرشان آمده اند با هر تخصص و هر عقیده ای میراث گرانبهای “ایران” هستند.

چند طهرانی مقدم دیگر در این جمع هستند؟

برخی از آنها بار چندمی است که در این دیدار حضور دارند برای خیلی های دیگر اما بار اول است به میان خانم ها می روم از چهره هایشان مشخص است که جوان هستند حتی بعضی هایشان تازه از نوجوانی وارد جوانی شدند؛ پف های پشت چشم و پچ پچ های بینشان گواه شب زنده داری و رصد انتقام شب گذشته ایران از اسرائیل را می دهد.  

کنار هم نشسته اند و حسابی گرم صحبت؛ بعد از سلام و احوالپرسی و معرفی کردن خودم یکی از جالب ترین مکالمات حداقل چندسال اخیرم رقم می خورد هر دو ۳۰ سال دارند و قاضی دادگستری هستند سوالم را از هر دو میپرسم: ” به نظرتون چندتا طهرانی مقدم دیگه در این جمع هستند؟ ” این سوالی است که از تعداد زیادی از این میراثهای گرانبها می پرسم.

خانمهای قاضی می گویند “شاید یکی یا دوتا”. نفر بعدی عضو هیات علمی در حوزه فیزیولوژیک است با قطعیت جواب می دهد: ” قطعا هست شک نکنید” سراغ ردیف بعدی میروم؛ در ۳۲ سالگی مدیر یک شرکت دانش بنیان است در جواب سوالم می گوید “اگر این نسل حمایت شود هر کدام یک طهرانی مقدم می شوند.”

 موشک هایی با وزن علم

نفر بعدی در المپیاد طلایی شده است و تعبیر جالبی هم دارد اینطور پاسخ می دهد: “هر شاخه علمی یک موشک است و هر نخبه یک طهرانی مقدم” نفر کناری اش استعداد برتر است جوابش باعث می شود برای چند دقیقه سرم را بالا بیاورم و خوب به جمعیت نگاه کنم درست هم می گوید؛ ” این جمع جمعِ طهرانی مقدم های بالقوه است”

بعد از گفت وگو با تعدای خانم به سراغ آقایان می روم متولد ۷۹ است و برتر در حوزه بیوتکنولوژی وقتی می پرسم “چند طهرانی مقدم دیگر در این جمع هستند؟” جواب می دهد نمیتوانم عدد بگویم اما شاید حتی بیرون از این جمع هم باشند.

دوباره به سمت خانم ها برمیگردم؛ نخبه حوزه ریاضی است و نسبت به شرایط گله مند از حمایت نشدن برای پژوهش از منعطف نبودن ساعت های کاری برای خانم ها از مقاومت سازمان ها برای ورود نیروی نخبه و ایجاد نوآوری آنقدر دل پردردی دارد که از خیر پرسیدن سوالم می گذرم.

به سراغ نفرهای نشسته در ردیف های اول می روم ۱۱ عنوان در مجامع بین المللی دارد و در حوزه پژوهش هنر سرآمد است مفصل تر از بقیه جوابم را می دهد: ” اصل قضیه باید درست تبیین شود؛ علم ابزار است همه اینها پتانسیل طهرانی مقدم شدن را دارند ولی باید شرایط درست روایت شود تا هویت شان را احساس کنند” حرف از روایت کردن که به میان می آید سر درد و دل من هم باز می شود که مرجعیت رسانه ای از بین رفته است و همیشه در مقام دفاع هستیم چرا که روایت اول را نداریم.

دل های پردرد؛ مغزهای پر ایده

تقریبا همه مشغول نوشتن هستند؛ من احوالات آنها را می نویسم و آنها دغدغه ها و درد و دل هایشان را برای رهبر و مقتدایشان؛ دوست دارم از چند نفرشان جویا شوم چه می نویسند اما چنان ز غوغای جهان فارغ و مشغول نوشتن درد و دل هایشان که دلم نمی آید از آن حال و هوا بیرون شان بیاورم.

 در میان همهمه و شلوغی چشمم به دختر بچه ای یک ساله می خورد موهای فرفری و پیراهن قرمز رنگش نظرم را جلب می کند بغل مادرش نشسته است اما حواس مادرش به آن یکی دخترش است که آن هم حدودا ۸ سال دارد؛ یک خانم نخبه با دو فرزند کوچک؛ پس حتما باید سر صحبت را باز کنم چند دقیقه ای منتظر می مانم و بالاخره سر صحبت باز می شود؛ دانشجوی نمونه کشوری در حوزه ادبیات است در پاسخ به سوالم می گوید ” طهرانی مقدم یک مکتب سیال است و خطای دشمن همین است که ما را در اعداد و ارقام می بیند”

ساعت ۹:۰۵ دقیقه و سالن پر شده است سمت آخر سالن می روم ۳ پسر بلند قامت کنار هم ایستاده اند و در حال تماشای جمع هستند هر ۳ دانشجوی کامپیوتر شریف و متولد ۸۴ یعنی حتی ۲۰ سال هم ندارند؛ فکر میکنم این ها جوان ترین طهرانی مقدم های بالقوه جمع هستند فقط نفر وسطی جوابم را می دهد و معتقد است شاید نهایتا یک یا دو نفر دیگر از این جمع طهرانی مقدم شوند.

زمان زیادی تا آغاز مراسم نمانده است برمی گردم سر جایم می نشینم با دقت به جمعیت نگاه می کنم همه منظم در جای خود نشسته اند صدای پسر بچه ای که صندلی پشتی در بغل مادرش نشسته تقریبا در فضا غالب است نامش “محمدحسن” است و تازه تاتی تاتی راه می رود؛ با او کمی بازی می کنم و راس ساعت مراسم شروع می شود.

تیتری که طنز شد

” رهبر ایران به جای امن و دارای تدابیر امنیتی شدید انتقال یافته است” جمله ای که رویترز فکر می کرد تیتری جنجالی برای یک خبر دست اول شود اما وقتی رهبر انقلاب دقیقا راس ساعت ۹:۳۲ دقیقه مانند همیشه پراقتدار وارد حسینیه شدند رسانه های غربی و عبری فهمیدند که چرا در ایران این جمله برای ما مزاح بود نه یک تیتر خبری. نه تنها این دیدار لغو نشد بلکه صدها نخبه در همان حسینیه همیشگی در کنار رهبرشان حضور داشتند.

رهبری هم در اولین جملاتشان به این موضوع اشاره کردند و گفتند: “با اینکه این فضا فضای عزای عمومیست در کشور و به معنای واقعی کلمه عزاست این دیدار را به بعد موکول نکردم. این دیدار از قبل برنامه ریزی شده بود می شد هفته بعد مثلاً انجام بگیرد. فکر کردم که این موضوع نباید عقب بیفتد . این جهت گیری جهت گیری گرایش به نخبگی و نخبگانی نباید عقب بیفتد. جلسه را تشکیل دادیم. این تشکیل جلسه یک پیامی برای ما دارد و پیامش این است که ما گرچه در عزا هستیم اما عزای ما به معنی ماتم گرفتن و افسرده شدن و یک گوشه نشستن نیست”

بلافاصله پس از ورود رهبر انقلاب تلاوت قرآن شروع شد چشمم به ردیف های کناری افتاد؛ خیلی ها اشک شوق می ریزند و هر کدام از این ها که حالا با چشمانی پر از اشک به رهبر نگاه می کنند وزنه ای بزرگ و مهره ای موثر برای رشد و پیشرفت این کشور هستند که شاید پیشنهادهای نابی برای مهاجرت داشتند اما ماندند تا بسازند.

فضا ساده و باشکوه است پرده های آبی یکدست عکس شهید سید حسن نصرالله که پایین آن نوشته شده است: ” مجاهد کبیر” و چندصد نخبه تنها چند ساعت بعد از حمله تلافی جویانه ایران علیه اسرائیل در امنیت و آرامش کامل در چنین فضای ساده و صمیمی با رهبر کشورشان دیدار و بی پروا از مشکلات و دغدغه هایشان صحبت می کنند.

صف سخنرانی نخبگانی

پس از قرائت قرآن محمد نوروزی که خودش از نخبگان است و جراح ارتوپد به عنوان مجری با شعری برنامه را آغاز و حسین افشین معاون علمی فناوری و اقتصاد دانش بنیان رئیس جمهور گزارشی را از پشت تریبون برای رهبری قرائت میکند؛ ۷ نفر انتخاب شده اند تا در خصوص موضوع مورد تخصص شان صحبت و شرایط کشور را در آن زمینه تشریح کنند.

میلاد لطفی دانشجوی دکترای روابط بین الملل به عنوان اولین نفر گزارشی در خصوص اهمیت دیپلماسی علمی جذب دانشجوی بین الملل و چالش هایی که در این مسیر وجود دارد و راهکارهایی برای رفع چالش ها ارائه داد که مورد توجه رهبر انقلاب قرار گرفت و آقا خواستند که متن سخنرانی شان را داشته باشند.

” میخواهم نگاهی جدید در حوزه امنیت آبی ارائه دهم” این جمله حجت میان آبادی دارای دکترای مدیریت آب بود که در خصوص چالش های امنیت آبی سخنرانی و به بازبینی دکترین امنیت آبی و اهمیت آن تاکید کرد دیگر سخنران این مراسم مریم رضاپور دکترای مهندسی صنایع در خصوص اهمیت علم  وفناوری گزارشی ارائه کرد.

توصیه های یک نخبه از نسل z

در میان سخنرانان ارائه گزارش حنانه خرمدشتی که دانش آموز پایه دوازدهم است با استقبال متفاوتی همراه شد؛ حنانه که دارنده مدال طلای المپیاد نجوم و اختر فیزیک است به یکی از دغدغه های نسل زد اشاره کرد؛” غول کنکور”.  همه حضار این جمع روزی این مرحله را رد کردند و شاید بخاطر همین است که صحبت های حنانه با تاییدهای ضمنی با تکان دادن سر و لبخند همراه شد.

رسول لوایی دکترای توسعه کشاورزی در حوزه توسعه کشاورزی سید علی مدنی زاده دکترای اقتصاد و دارنده سه نشان برنز المپیاد جهانی ریاضی در خصوص نظام حکمرانی سجاد انتشاری دکترای رشته مدیریت منابع آبی و مدیر شرکت دانش بنیان در مورد اهمیت سواحل مکران و توجه به آن به عنوان یکی از پایتختهای اقتصادی ایران سخنرانی کردند.

 محمد حسن و مادرش از اواسط مراسم آمدند در صندلی کناری ام نشستند؛ شیطنت های محمدحسن ادامه داشت و آوای کودکانه اش با صدای حضرت آقا در هم پیچیده بود مراسم که تمام شد مادرش با شتاب بسیاری به سمت جایگاه سخنرانی رهبر انقلاب رفت و قابی ماندگار از دست نوازش حضرت آقا بر سر محمد حسن ثبت شد محمدحسنی که شاید ۲۰ سال دیگر خودش در قامت یک نخبه جوان در این صف ها بنشیند و حتی شاید طهرانی مقدم ثانی شود.

جلسه تمام شد دقیقا نمی دانم چند نخبه و استعداد برتر علمی امروز در این حسینیه بودند اما نمیتوانم ننویسم که به همین تعداد شاید کمتر یا بیشتر نخبه هایی داریم که بخاطر بی مهری برخی مسئولین مهاجرت را انتخاب کردند موضوعی که همیشه در سال های اخیر دغدغه رهبر فرزانه انقلاب بوده است و امیدواریم هر چه زودتر برای این دغدغه قدم های بزرگی برداشته شود و به زودی تیتر بزنیم: ” همه طهرانی مقدم ها به ایران بازگشتند”.