کیف پول ارز دیجیتال چیست؟

کیف پول ارز دیجیتال مثل یه صندوقچه ی دیجیتالیه که کلیدهای خصوصی و عمومی شما رو تو خودش نگه می داره. با کمک این کلیدها می تونید رمزارزهای خودتون رو بفرستید، دریافت کنید و مدیریت کنید. در واقع، کیف پول جایی نیست که خود ارزهای دیجیتال مثل پول نقد داخلش باشن؛ بلکه ابزاریه که به شما اجازه می ده به دارایی هاتون روی بلاک چین دسترسی داشته باشید.

اگه تازه وارد دنیای هیجان انگیز رمزارزها شدید یا حتی مدت هاست که تو این بازار فعالید، حتماً می دونید که انتخاب یه کیف پول مناسب، اولین و مهم ترین قدمه. این انتخاب نه تنها روی امنیت دارایی هاتون تاثیر می ذاره، بلکه روی راحتی استفاده شما از دنیای کریپتو هم خیلی مهمه. تو این مقاله، قراره با هم ببینیم کیف پول ارز دیجیتال دقیقاً چیه، چه مدل هایی داره، چطور کار می کنه و از همه مهم تر، چطور می تونید بهترین کیف پول رو برای خودتون پیدا کنید؛ اون هم با در نظر گرفتن شرایط خاص ما ایرانی ها. همچنین بهتون یاد می دیم چطور کیف پولتون رو راه بندازید و اگه به مشکلی خوردید، چطور برطرفش کنید. پس با ما همراه باشید تا صفر تا صد دنیای کیف پول های دیجیتال رو با زبانی ساده و خودمونی یاد بگیرید.

کیف پول ارز دیجیتال چیه اصلا؟ چرا باید داشته باشیم؟

همون طور که برای نگهداری پول نقدتون یه کیف پول فیزیکی دارید یا برای پول بانکی تون یه حساب، ارزهای دیجیتال هم برای مدیریت و استفاده نیاز به یه ابزار مخصوص دارن. این ابزار همون کیف پول ارز دیجیتال یا به قول خارجی ها کریپتو والت (Crypto Wallet) هستش. این کیف پول ها در اصل برنامه ها یا دستگاه هایی هستن که به شما کمک می کنن کلیدهای دسترسی به دارایی های دیجیتالی تون رو به صورت امن نگه دارید.

یه نکته خیلی مهم که باید همیشه یادتون باشه اینه: کیف پول های ارز دیجیتال خودِ ارزها رو داخل خودشون ذخیره نمی کنن! ارزهای دیجیتال همیشه روی همون شبکه ی بلاک چینی که ساخته شدن، ثبت و نگهداری می شن. در واقع، کیف پول شما مثل یه آچار فرانسه عمل می کنه که بهتون اجازه می ده با اون دارایی ها تو بلاک چین تعامل داشته باشید؛ مثلاً اونا رو بفرستید یا دریافت کنید. پس کیف پول شما فقط یه درگاه برای دسترسی به دارایی هاتون روی بلاک چینه.

کلید عمومی، کلید خصوصی، عبارت بازیابی: این ها چی هستن؟

اگه بخوایم کیف پول ارز دیجیتال رو درست و حسابی بشناسیم، باید سه تا چیز مهم رو که اساس کارش هستن، خوب یاد بگیریم: کلید عمومی، کلید خصوصی و عبارت بازیابی.

کلید عمومی (Public Key): این کلید رو میشه به عنوان آدرس کیف پولتون یا همون شماره حساب بانکی تون در نظر گرفت. یه رشته بلند و پیچیده از حروف و اعداده که کاملاً عمومی هست و می تونید اون رو با هر کسی که می خواد براتون رمزارز بفرسته، به اشتراک بذارید. هیچ خطری هم نداره، چون فقط برای دریافت ارز استفاده می شه.

کلید خصوصی (Private Key): این یکی فرق داره، این شاه کلیدِ دارایی های شماست! یه کد کاملاً محرمانه که مثل رمز عبور بانکی تونه. هر کسی به این کلید دسترسی داشته باشه، می تونه دارایی های شما رو کنترل کنه و هر کاری باهاشون بکنه. پس نگهداری از این کلید، از نون شب هم واجب تره و باید حسابی محرمانه بمونه.

عبارت بازیابی (Seed Phrase/Mnemonic Phrase): این عبارت رو همون اول که کیف پول می سازید، بهتون می ده. معمولاً یه سری کلمه (۱۲ یا ۲۴ کلمه) پشت سر همه که اگه کیف پولتون خراب شد، گوشیتون دزدیده شد یا هر اتفاقی افتاد، می تونید با همین کلمات، کل دارایی هاتون رو تو یه کیف پول دیگه بازیابی کنید. این عبارت در واقع یه نسخه ی قابل فهم از کلید خصوصیه. یه جورایی گاوصندوق اصلی شماست. حتماً تو یه جای امن و آفلاین یادداشتش کنید.

کیف پول چطور با بلاک چین رفیق می شه؟

کیف پول شما، این کلیدهای خصوصی و عمومی رو برای یه کار مهم استفاده می کنه: تعامل با بلاک چین. وقتی شما می خواید یه تراکنش انجام بدید، مثلاً بیت کوین بفرستید، کیف پول شما با استفاده از کلید خصوصیتون، اون تراکنش رو امضا می کنه. این امضای دیجیتال به شبکه بلاک چین می گه که شما واقعاً صاحب اون ارز هستید و اجازه انجام این انتقال رو دارید. بعد از اینکه تراکنش امضا شد، به شبکه بلاک چین ارسال می شه و ماینرها یا اعتبارسنج ها (Validators) اون رو تایید می کنن و تو یه بلاک ثبتش می کنن. اینجوری همه چی شفاف و غیرمتمرکز باقی می مونه و هیچ کس نمی تونه تراکنش ها رو دستکاری کنه.

با کیف پول چی کارا می تونیم بکنیم؟

کیف پول های ارز دیجیتال فقط یه ابزار برای نگهداری پول نیستن؛ اونا درهای زیادی رو به دنیای کریپتو براتون باز می کنن. حالا ببینیم با یه کیف پول ارز دیجیتال چی کارا می تونید بکنید:

• ارسال و دریافت رمزارزها: خب، این اصلی ترین کاربردشه. می تونید از هر جایی به آدرس کیف پولتون رمزارز بگیرید یا خودتون به بقیه بفرستید.
• مدیریت دارایی های دیجیتال: تو کیف پولتون می تونید موجودی رمزارزهای مختلف رو ببینید، تاریخچه تراکنش هاتون رو چک کنید و کلاً یه نمای کلی از دارایی هاتون داشته باشید.
• تعامل با برنامه های غیرمتمرکز (DApps، DeFi، NFT Marketplaces): یکی از کاربردهای جذاب کیف پول ها، وصل شدن به دنیای وسیع وب ۳ هست. می تونید به صرافی های غیرمتمرکز، پلتفرم های وام دهی و وام گیری (DeFi) یا حتی بازارهای خرید و فروش NFT وصل بشید و کلی کار باحال انجام بدید.
• استیکینگ (Staking) و کسب درآمد: بعضی از کیف پول ها قابلیت استیکینگ رو هم دارن. یعنی می تونید رمزارزهای خاصی رو تو کیف پولتون قفل کنید و بابتش سود بگیرید، بدون اینکه نیاز باشه اونا رو از کیف پولتون خارج کنید.

انواع کیف پول ارز دیجیتال: کدوم برای ما بهتره؟

وقتی اسم کیف پول ارز دیجیتال میاد، شاید فکر کنید همه مثل همن، اما اینطور نیست! کیف پول ها کلی مدل مختلف دارن که هر کدوم برای یه نیاز خاصی طراحی شدن. اگه بخوایم کلی نگاه کنیم، دو تا دسته بندی اصلی برای کیف پول ها داریم: کیف پول های گرم و کیف پول های سرد. فرق اصلی شون هم تو اینه که وصل به اینترنت هستن یا نه. البته یه دسته بندی دیگه هم هست به اسم امانی و غیرامانی که اونم خیلی مهمه.

کیف پول های امانی (Custodial) و غیرامانی (Non-custodial)

قبل از اینکه بریم سراغ گرم و سرد، بذارید این تقسیم بندی رو براتون روشن کنم.

کیف پول امانی: این مدل کیف پول ها، مثل کیف پول هایی که توی صرافی های ارز دیجیتال می سازید، کلید خصوصی شما رو خودشون نگه می دارن. یعنی کنترل کامل دارایی هاتون دست شما نیست و اعتماد می کنید به اون پلتفرم. راحتی این مدل بالاست، اما امنیتش نه! چون اگه اون پلتفرم هک بشه یا ورشکست بشه، ممکنه پولتون رو از دست بدید. یه ضرب المثل معروف تو دنیای کریپتو هست که می گه: «Not your keys, not your coins.» یعنی اگه کلید خصوصی ت دست خودت نیست، اون رمزارزها هم مال تو نیستن!

کیف پول غیرامانی: تو این مدل، کلید خصوصی کاملاً دست خود شماست. خودتون مسئول نگهداریش هستید و هیچ کس دیگه ای بهش دسترسی نداره. امنیت این مدل خیلی بالاتره، چون خودتون صاحب اختیارید، اما مسئولیتش هم با خودتونه.

کیف پول گرم (Hot Wallet): همیشه آنلاین، همیشه در دسترس

کیف پول های گرم (Hot Wallets) همون هایی هستن که همیشه به اینترنت وصلن. فکر کنید گوشیتون که همیشه به اینترنت وصله. این کیف پول ها برای کسایی خوبن که می خوان سریع و راحت رمزارز بفرستن یا بگیرن، مثلاً برای تریدهای روزانه یا انجام کارهای دیفای. چون همیشه آنلاینن، راحت تر می شه بهشون حمله سایبری کرد، پس برای نگهداری پول های زیاد تو طولانی مدت، خیلی مناسب نیستن.

انواع کیف پول های گرم:

• کیف پول نرم افزاری (Software Wallets): اینا برنامه هایی هستن که روی گوشی یا کامپیوترتون نصب می کنید.

  • دسکتاپ (Desktop Wallets): مثل اگزوداس (Exodus) یا اتمیک ولت (Atomic Wallet) که روی کامپیوتر نصب می شن.
  • موبایل (Mobile Wallets): اینا خیلی محبوبن، چون همیشه تو جیبتونن! مثل تراست ولت (Trust Wallet)، متامسک (MetaMask) یا سیف پل (SafePal) که روی اندروید و iOS کار می کنن.

• کیف پول تحت وب (Web Wallets): اینا کیف پول هایی هستن که تو مرورگرتون باز می شن و از طریق یه وب سایت بهشون دسترسی دارید. مثل Blockchain.com یا MyEtherWallet. راحتی استفاده بالایی دارن، اما چون به سرورهای آنلاین وصلن، ریسک هکشون بالاتره.

• افزونه مرورگر (Browser Extension Wallets): اینا هم یه جورایی تحت وب هستن، ولی به صورت افزونه روی مرورگرتون نصب می شن. معروف ترینشون متامسکه که خیلی ها برای وصل شدن به برنامه های غیرمتمرکز (DApps) ازش استفاده می کنن.

مزایا و معایب کیف پول های گرم:

مزایا	معایب
دسترسی راحت و سریع به دارایی ها	امنیت پایین تر نسبت به کیف پول های سرد
معمولاً رایگان هستند	آسیب پذیری بیشتر در برابر حملات سایبری و بدافزارها
مناسب برای معاملات روزانه و مبالغ کم	ریسک از دست دادن دارایی در صورت هک شدن دستگاه یا پلتفرم
رابط کاربری ساده و کاربرپسند	نیاز به اتصال دائمی به اینترنت

کیف پول سرد (Cold Wallet): امنیت بالا، آفلاین و محکم

کیف پول های سرد (Cold Wallets) برعکس کیف پول های گرمن؛ اونا آفلاین هستن و به اینترنت وصل نمی شن. این یعنی کلیدهای خصوصیتون از دسترس هکرها کاملاً دور می مونه. برای همین، برای کسایی که می خوان پول زیادی رو برای مدت طولانی نگه دارن (به قول معروف هودل کنن)، بهترین و امن ترین گزینه هستن. البته کار باهاشون کمی پیچیده تره و به سرعت کیف پول های گرم نیستن.

انواع کیف پول های سرد:

• کیف پول سخت افزاری (Hardware Wallets): اینا دستگاه های فیزیکی کوچیکی شبیه فلش مموری هستن. مثل لجر (Ledger) و ترزور (Trezor). کلیدهای خصوصیتون رو داخل یه تراشه امن و کاملاً آفلاین نگه می دارن. حتی اگه به یه کامپیوتر ویروسی هم وصل بشن، باز هم کلیدها در امانن. باید این دستگاه ها رو بخرید، رایگان نیستن.

• کیف پول کاغذی (Paper Wallets): تو این مدل، کلید عمومی و خصوصی تون رو روی یه تیکه کاغذ پرینت می گیرید. کاملاً آفلاینه و امنیتش بالاست، اما اگه کاغذ گم بشه، خیس بشه یا بسوزه، پولتون هم می پره! برای همین، امروزه دیگه خیلی ازش استفاده نمی شه و منسوخ شده.

مزایا و معایب کیف پول های سرد:

مزایا	معایب
بالاترین سطح امنیت (کلید خصوصی آفلاین است)	هزینه اولیه خرید (برای سخت افزاری)
مقاومت بالا در برابر هک و بدافزارها	دسترسی کندتر و پیچیده تر برای انجام تراکنش ها
ایده آل برای نگهداری بلندمدت (هودل) و مبالغ بالا	ریسک از دست دادن فیزیکی دستگاه یا کاغذ
کنترل کامل روی دارایی ها (غیرامانی)	نیاز به بک آپ گیری دقیق و نگهداری امن از عبارت بازیابی

کیف پول های چندامضایی (Multi-Signature Wallets): امنیت چندبرابر

این کیف پول ها یه جور کیف پول پیشرفته ترن که برای انجام هر تراکنش، نیاز به تایید چند کلید خصوصی مختلف دارن. مثلاً می تونید تنظیم کنید که از سه نفر، حداقل دو نفر باید تراکنش رو امضا کنن تا انجام بشه. این مدل برای تیم ها، شرکت ها یا حتی خانواده ها که می خوان امنیت دارایی هاشون رو خیلی بالا ببرن، عالیه. چون هک کردنش خیلی سخت تره.

چه کیف پولی براتون مناسبه؟ (مخصوصا برای ما ایرانی ها!)

انتخاب بهترین کیف پول ارز دیجیتال، مثل انتخاب بهترین ماشینه. بستگی داره شما چی می خواید و باهاش چه کارهایی می کنید. یه راننده مسافرکشی با یه نفر که می خواد مسافرت بره، نیازهای متفاوتی دارن. تو دنیای کیف پول ها هم همینه. حالا بیایید ببینیم چه چیزایی رو باید در نظر بگیرید، مخصوصاً اگه ایرانی هستید.

امنیت، مهم ترین فاکتور!

همیشه، همیشه، همیشه امنیت رو اول بذارید. هر چقدر هم یه کیف پول راحت یا ارزون باشه، اگه امن نباشه، ممکنه دارایی هاتون رو از دست بدید. دنبال این موارد باشید:

• غیرامانی بودن (Non-Custodial): این یعنی کلید خصوصیتون دست خودتونه و به هیچ کس دیگه ای اعتماد نمی کنید. این مهم ترین اصل امنیتیه.
• تایید هویت دو مرحله ای (2FA) و بیومتریک: اگه کیف پولتون این امکانات رو داره، حتماً فعالشون کنید. اثر انگشت، تشخیص چهره یا کدهای یک بار مصرف، یه لایه امنیتی اضافی ایجاد می کنن.
• کد منبع باز (Open-Source): کیف پول هایی که کدشون بازه (اوپن سورس)، شفافیت بیشتری دارن. جامعه توسعه دهنده ها می تونن کدا رو بررسی کنن و اگه باگی پیدا شد، سریعاً رفعش کنن. این باعث می شه اعتماد بهشون بیشتر باشه.
• قابلیت چندامضایی: اگه مقدار پولتون زیاده یا چند نفر روی یه کیف پول کنترل دارن، این ویژگی امنیت رو چندین برابر می کنه.

پشتیبانی از ارزها و شبکه ها: هر چی بیشتر، بهتر؟

قبل از انتخاب، ببینید چه ارزهایی رو می خواید تو کیف پولتون نگه دارید. یه سری کیف پول ها فقط از بیت کوین پشتیبانی می کنن و بعضی ها هم از هزاران ارز و شبکه ی مختلف. اگه فقط بیت کوین دارید، شاید یه کیف پول تک ارزی کافی باشه، اما اگه دوست دارید توکن های مختلف تو شبکه های متفاوت (مثل اتریوم، ترون، بایننس اسمارت چین و…) داشته باشید، باید سراغ کیف پول های چندزنجیره ای (Multichain) برید.

کاربری راحت و دوستانه

رابط کاربری کیف پول خیلی مهمه، مخصوصاً اگه تازه واردید. یه کیف پول با طراحی شلوغ و پیچیده ممکنه شما رو گیج کنه. دنبال کیف پولی باشید که استفاده ازش راحت باشه، به راحتی بتونید موجودی تون رو ببینید، تراکنش ها رو انجام بدید و امکاناتش جلوی دستتون باشه.

هزینه ها: رایگان یا با پول؟

اکثر کیف پول های نرم افزاری رایگانن و فقط برای خرید کیف پول های سخت افزاری باید هزینه کنید. اما یه نکته مهم اینه که برای انجام هر تراکنش تو شبکه بلاک چین، باید یه کارمزد پرداخت کنید. این کارمزد به کیف پول نمی رسه، بلکه به ماینرها یا ولیدیتورها (تاییدکننده های تراکنش) پرداخت می شه. بعضی کیف پول ها هم برای خدمات اضافه تر مثل سواپ (تبادل ارزها) تو خود برنامه، ممکنه کارمزد بگیرن که باید حواستون به اینا باشه.

معروفیت و پشتوانه

قبل از اینکه پولتون رو به یه کیف پول بسپرید، یه کوچولو تحقیق کنید. ببینید تیم توسعه دهنده اش کیه، چقدر سابقه داره، چقدر بین کاربرا محبوبه و تا حالا مشکل امنیتی بزرگی داشته یا نه. کیف پول هایی که جامعه کاربری بزرگی دارن و پشتیبانی قوی ارائه می دن، معمولاً قابل اعتمادترن.

ملاحظات ویژه برای ایرانی ها:

همون طور که می دونید، ما ایرانی ها به خاطر تحریم ها، تو دنیای کریپتو با چالش هایی روبرو هستیم. پس موقع انتخاب کیف پول، این نکات رو حسابی جدی بگیرید:

• عدم نیاز به احراز هویت (KYC): سعی کنید کیف پول هایی رو انتخاب کنید که برای استفاده از قابلیت های اصلی شون نیاز به احراز هویت ندارن. اینجوری کمتر در معرض خطر مسدود شدن حساب به خاطر ملیتتون هستید.
• سابقه مسدودسازی IP یا حساب کاربری: تحقیق کنید که آیا کیف پول مورد نظرتون سابقه مسدود کردن IPهای ایرانی یا بستن حساب کاربران ایرانی رو داره یا نه. بعضی از کیف پول های معتبر هم ممکنه به خاطر فشار تحریم ها، تو آینده این کار رو بکنن.
• اهمیت استفاده از VPN معتبر (در صورت نیاز): برای بعضی کیف پول ها، استفاده از VPN ضروریه تا از مسدود شدن IPتون جلوگیری بشه. البته حتماً از VPNهای معتبر و پولی استفاده کنید و نه هر VPN رایگانی، چون ممکنه خودشون خطرات امنیتی داشته باشن.
• معرفی گزینه های بومی: گزینه هایی مثل لاکت ولت نوبیتکس، به صورت بومی برای کاربران ایرانی توسعه داده شدن و می تونن انتخاب مناسبی باشن. چون از زبان فارسی پشتیبانی می کنن و ملاحظات مربوط به تحریم رو در نظر گرفتن.

معرفی و مقایسه بهترین کیف پول ها (با نگاهی به ایران)

حالا که فهمیدیم چی به چیه و چیا رو باید در نظر بگیریم، بریم سراغ معرفی چند تا از بهترین و محبوب ترین کیف پول های ارز دیجیتال. ما سعی کردیم تو این بخش، هم کیف پول های نرم افزاری رو معرفی کنیم و هم سخت افزاری، و هر جا لازمه به نکات مهم برای کاربران ایرانی هم اشاره کنیم.

بهترین کیف پول های نرم افزاری:

اینا کیف پول های پرکاربردی هستن که روی گوشی یا کامپیوترتون نصب می شن و برای استفاده روزمره خیلی راحتن.

تراست ولت (Trust Wallet):

تراست ولت یکی از محبوب ترین کیف پول های موبایلیه که توسط بایننس خریداری شده، اما خودش یه کیف پول غیرامانیه. یعنی کلید خصوصی شما دست خودتونه. از بیشتر از ۱۰۰ تا بلاک چین و میلیون ها دارایی دیجیتال پشتیبانی می کنه، برای همین برای مدیریت انواع توکن ها عالیه. یه مرورگر داخلی وب۳ هم داره که می تونید راحت به برنامه های غیرمتمرکز و بازارهای NFT وصل بشید.

• مزایا:
  • پشتیبانی از کلی توکن و بلاک چین.
  • رابط کاربری خیلی ساده و راحتی داره.
  • مرورگر وب۳ داخلی برای تعامل با دیفای و NFT.
  • غیرامانی بودن (کلید خصوصی دست خودتونه).
• معایب:
  • وابستگی به تیم بایننس ممکنه تو آینده محدودیت هایی رو ایجاد کنه.
  • کد منبعش کاملاً اوپن سورس نیست.
• مناسب برای: مبتدی ها، کسایی که می خوان توکن های مختلفی رو نگه دارن، و فعالان دیفای و NFT.
• نکات برای ایرانی ها: تا حالا سابقه مسدودسازی IP ایرانی رو نداشته و جزو گزینه های امن نرم افزاری محسوب می شه. اما با توجه به زیرمجموعه بایننس بودنش، استفاده از VPN معتبر یه احتیاط خوبه.

متامسک (MetaMask):

متامسک پادشاه کیف پول های اتریومیه، مخصوصاً تو حوزه افزونه های مرورگر. بیشتر از ۳۰ میلیون کاربر فعال داره و برای تعامل با اکوسیستم اتریوم و شبکه های سازگار با EVM (مثل بایننس اسمارت چین، پالیگان و آوالانچ) بی نظیره. می تونید راحت به بازارهای NFT مثل اوپن سی وصل بشید.

• مزایا:
  • رابط کاربری ساده تو اپلیکیشن و افزونه.
  • عالی برای وصل شدن به برنامه های غیرمتمرکز.
  • پشتیبانی از کلی شبکه و توکن EVM.
  • گزینه های پیشرفته برای کاربران حرفه ای.
• معایب:
  • از بیت کوین روی شبکه اصلی پشتیبانی نمی کنه.
  • گاهی ممکنه به خاطر استفاده از سرویس اینفیورا (Infura) محدودیت IP برای ایران پیش بیاد.
• مناسب برای: فعالان دیفای، کاربران شبکه های EVM، خریداران و فروشندگان NFT.
• نکات برای ایرانی ها: حتماً با VPN ثابت و معتبر استفاده کنید. اگه از Infura استفاده می کنید، همیشه حواستون به محدودیت ها باشه و اگه لازمه، RPC Network رو تغییر بدید.

سیف پل (SafePal):

سیف پل هم کیف پول نرم افزاری داره و هم سخت افزاری (مدل های X1 و S1). نسخه نرم افزاریش روی اندروید، iOS و به صورت افزونه مرورگر موجوده. از کلی شبکه و بالای ۱۰ هزار توکن پشتیبانی می کنه و قابلیت سواپ داخلی و استیکینگ هم داره.

• مزایا:
  • رابط کاربری ساده.
  • پشتیبانی از کلی شبکه و توکن.
  • قابلیت های داخلی مثل سواپ و استیکینگ.
  • ترکیب نرم افزاری و سخت افزاری برای امنیت بیشتر.
• معایب:
  • برای بعضی خدمات مرتبط با بایننس، ممکنه نیاز به احراز هویت داشته باشید.
• مناسب برای: کاربران مبتدی و متوسط، کسایی که دنبال یه کیف پول چندمنظوره هستن.
• نکات برای ایرانی ها: جزو گزینه های خوب و امن محسوب می شه، اما برای خدمات مرتبط با بایننس ممکنه KYC لازم باشه.

اتمیک ولت (Atomic Wallet):

اتمیک ولت هم کیف پول محبوبی برای مدیریت رمزارزهاست. مهم ترین ویژگیش قابلیت Atomic Swaps هست که بهتون اجازه می ده ارزها رو مستقیم بین خودشون تبدیل کنید بدون اینکه نیاز به صرافی مرکزی داشته باشید. از بیش از ۱۰۰۰ نوع رمزارز پشتیبانی می کنه و روی اندروید، iOS، ویندوز و macOS قابل نصبه.

• مزایا:
  • پشتیبانی از بیش از ۱۰۰۰ ارز دیجیتال.
  • قابلیت سواپ اتمیک داخلی برای تبدیل مستقیم ارزها.
  • پشتیبانی از پلتفرم های مختلف.
• معایب:
  • افزونه مرورگر نداره.
  • امکان ادغام با کیف پول های سخت افزاری رو نداره.
• مناسب برای: کسانی که دنبال یه کیف پول نرم افزاری با قابلیت سواپ داخلی هستن.
• نکات برای ایرانی ها: سابقه خاصی از محدودیت برای ایرانی ها نداره، اما همیشه احتیاط شرط عقله.

لاکت ولت (Locket Wallet):

لاکت ولت یه کیف پول غیرامانی و غیرمتمرکز هست که توسط تیم نوبیتکس توسعه داده شده. مهم ترین ویژگیش پشتیبانی کامل از زبان فارسیه که برای کاربران ایرانی خیلی کاربردیه. تو این کیف پول هم باید عبارت بازیابی رو آفلاین و تو یه جای امن نگه دارید. فعلاً فقط نسخه اندرویدش موجوده، ولی نسخه iOS و افزونه مرورگرش هم تو راهه. نیازی به ثبت نام یا احراز هویت تو نوبیتکس نداره و حریم خصوصیتون کاملاً حفظ می شه. از ۹ شبکه اصلی و کلی ارز دیجیتال پشتیبانی می کنه و قابلیت اضافه کردن توکن دستی و اتصال به DApps رو هم داره.

• مزایا:
  • پشتیبانی کامل از زبان فارسی.
  • غیرامانی بودن و حفظ کامل حریم خصوصی.
  • محصول بومی و مناسب برای کاربران ایرانی.
  • نمایش نمودار تکنیکال ارزها و قابلیت WalletConnect.
• معایب:
  • هنوز از تعداد شبکه های کمتری نسبت به بقیه پشتیبانی می کنه (اما در حال رشده).
  • فقط نسخه اندرویدش موجوده.
• مناسب برای: کاربران ایرانی که دنبال یه کیف پول بومی، غیرامانی و با پشتیبانی فارسی هستن.
• نکات برای ایرانی ها: بهترین گزینه برای راحتی و حفظ حریم خصوصی در ایران.

بهترین کیف پول های سخت افزاری:

این کیف پول ها برای کسایی هستن که امنیت دارایی هاشون رو تو اولویت قرار می دن، مخصوصاً برای نگهداری بلندمدت یا مبالغ بالا.

لجر (Ledger – Nano X, Nano S Plus):

لجر یکی از معروف ترین برندهای کیف پول سخت افزاریه. مدل های نانو ایکس و نانو اس پلاسش خیلی محبوبن. از یه تراشه امن به اسم Secure Element استفاده می کنن که امنیتشون رو بی نهایت بالا می بره. از بیش از ۵۰۰۰ ارز دیجیتال پشتیبانی می کنن و می تونید به گوشی یا کامپیوترتون وصلشون کنید.

• مزایا:
  • بالاترین سطح امنیت با تراشه Secure Element.
  • پشتیبانی از طیف وسیعی از رمزارزها و NFTها.
  • مدل نانو ایکس بلوتوث هم داره.
  • پشتیبانی از پلتفرم های مختلف.
• معایب:
  • قیمت بالاتری نسبت به کیف پول های نرم افزاری دارن.
  • سیستم عاملشون اوپن سورس نیست که برخی افراد بهش انتقاد دارن.
• مناسب برای: هودل کننده های بلندمدت، کسایی که پول زیادی دارن، و کسایی که امنیت براشون اولویت اصلیه.
• نکات برای ایرانی ها: خرید از فروشگاه های معتبر و بررسی دست نخوردگی بسته بندی خیلی مهمه. با VPN استفاده کنید تا مبادا IPتون شناسایی بشه و مشکلی پیش بیاد.

ترزور (Trezor – Model T, One, Safe 3):

ترزور هم یکی دیگه از غول های کیف پول سخت افزاریه و جزو اولین ها تو این حوزه بوده. مدل های T، One و Safe 3 داره. ترزور کد منبع باز (Open-Source) داره که باعث می شه جامعه توسعه دهنده ها بتونن امنیتش رو بررسی کنن. از ۹۰۰۰ ارز دیجیتال پشتیبانی می کنه و امنیتش واقعاً مثال زدنیه.

• مزایا:
  • امنیت فوق العاده بالا و اوپن سورس بودن.
  • پشتیبانی از تعداد زیادی رمزارز.
  • رابط کاربری راحتی داره.
• معایب:
  • معمولاً از لجر گرون تره.
  • مدل One از iOS پشتیبانی نمی کنه.
• مناسب برای: کسایی که امنیت براشون حرف اول رو می زنه و به اوپن سورس بودن اهمیت می دن.
• نکات برای ایرانی ها: مثل لجر، خرید از جای مطمئن و استفاده از VPN فراموش نشه.

کیپ کی (KeepKey):

کیپ کی هم یه کیف پول سخت افزاری معروفه که فقط یه مدل داره. امنیت بالایی داره و از بیش از ۷۰۰۰ رمزارز پشتیبانی می کنه. کلید خصوصی رو آفلاین نگه می داره و در برابر حملات ویروسی کاملاً ایمنه. قیمت مناسب تری هم نسبت به لجر و ترزور داره.

• مزایا:
  • امنیت بالا با نگهداری آفلاین کلید خصوصی.
  • پشتیبانی از بیش از ۷۰۰۰ ارز دیجیتال.
  • قیمت مناسب تر.
• معایب:
  • پشتیبانی از اندروید و iOS رو نداره.
• مناسب برای: کسایی که دنبال یه کیف پول سخت افزاری مقرون به صرفه با امنیت بالا هستن.

یه مقایسه حسابی از کیف پول ها:

تو این جدول می تونید یه مقایسه ی سریع از کیف پول هایی که معرفی کردیم رو ببینید، همراه با یه نگاه ویژه به نکات مهم برای ایرانی ها:

نام کیف پول	نوع	پلتفرم های پشتیبانی شده	تعداد ارزهای پشتیبانی شده (تقریبی)	رابط کاربری	امنیت	هزینه	نکات ویژه برای ایرانی ها (KYC / IP)
تراست ولت	نرم افزاری (گرم)	اندروید، iOS، افزونه مرورگر	+10 میلیون دارایی، +100 بلاک چین	ساده، کاربرپسند	بالا (غیرامانی)	رایگان	بدون KYC، سابقه محدودیت IP گزارش نشده، اما احتیاط با VPN خوبه.
متامسک	نرم افزاری (گرم)	اندروید، iOS، افزونه مرورگر	توکن های EVM (هزاران)	ساده و پیشرفته	بالا (غیرامانی)	رایگان	سابقه محدودیت IP در سرویس Infura، استفاده از VPN ثابت توصیه می شود.
سیف پل	نرم افزاری و سخت افزاری (گرم/سرد)	اندروید، iOS، افزونه مرورگر، ویندوز، macOS	+10 هزار توکن	ساده	بالا (غیرامانی)	نرم افزاری رایگان / سخت افزاری پولی	بدون KYC (نسخه نرم افزاری)، برای برخی خدمات مرتبط با بایننس، ممکن است KYC نیاز باشد.
اتمیک ولت	نرم افزاری (گرم)	اندروید، iOS، ویندوز، macOS	+1000 ارز دیجیتال	متوسط	بالا (غیرامانی)	رایگان	بدون KYC، سابقه محدودیت IP گزارش نشده.
لاکت ولت	نرم افزاری (گرم)	اندروید (iOS در آینده)	+9 شبکه و طیف گسترده ای از ارزها	بسیار ساده، فارسی	بالا (غیرامانی)	رایگان	طراحی شده برای کاربران ایرانی، بدون نیاز به KYC، پشتیبانی از فارسی.
لجر (Nano X/S Plus)	سخت افزاری (سرد)	اندروید، iOS، ویندوز، macOS، لینوکس	+5000 ارز دیجیتال	متوسط	بسیار بالا	پولی	باید از فروشگاه های معتبر خرید. با VPN ثابت استفاده شود.
ترزور (Model T/One/Safe 3)	سخت افزاری (سرد)	اندروید، iOS، ویندوز، macOS، لینوکس، وب	+9000 ارز دیجیتال	متوسط	بسیار بالا (Open-Source)	پولی (معمولاً گران تر)	باید از فروشگاه های معتبر خرید. با VPN ثابت استفاده شود.
کیپ کی	سخت افزاری (سرد)	ویندوز، macOS، لینوکس	+7000 ارز دیجیتال	متوسط	بالا	پولی (مقرون به صرفه)	ندارد.

آموزش گام به گام: کیف پولت رو چطور راه بندازی و استفاده کنی؟

خب، تا اینجا فهمیدیم کیف پول چیه و چه مدل هایی داره. حالا وقتشه یاد بگیریم چطور یه کیف پول رو راه اندازی کنیم و ازش استفاده کنیم. هر نوع کیف پول، مراحل خاص خودش رو داره، ولی اصول کلی یکسانه.

راه انداختن کیف پول نرم افزاری (مثال: تراست ولت/متامسک)

ساخت کیف پول های نرم افزاری معمولاً راحته و چند مرحله ساده داره:

1. دانلود از جای مطمئن: این مهم ترین قدمه! حتماً کیف پول رو از وب سایت رسمی خودش یا از فروشگاه های معتبر مثل گوگل پلی یا اپ استور دانلود کنید. کلی برنامه ی جعلی وجود داره که می خوان پولتون رو بدزدن.

2. ساخت کیف پول جدید / بازیابی کیف پول موجود: وقتی برنامه رو باز می کنید، دو تا گزینه دارید: یا یه کیف پول جدید بسازید (Create a new wallet) یا اگه قبلاً داشتید، با عبارت بازیابی (Import/Restore wallet) اونو برگردونید.

3. گام طلایی: عبارت بازیابی رو بنویس! (خیلی مهم): اگه کیف پول جدید می سازید، برنامه بهتون یه عبارت ۱۲ یا ۲۴ کلمه ای می ده. این عبارت رو باید خیلی خیلی با دقت و به ترتیب روی کاغذ یادداشت کنید. اصلاً ازش اسکرین شات نگیرید، تو گوشی یا ایمیل ذخیره اش نکنید. این تنها راهیه که اگه گوشی تون گم شد یا کیف پولتون پاک شد، بتونید به پولتون دسترسی پیدا کنید. بعد از یادداشت کردن، برنامه ازتون می خواد که کلمات رو به ترتیب وارد کنید تا مطمئن بشه درست نوشتید.

4. تنظیم رمز عبور و فعال سازی اقدامات امنیتی اضافی: یه رمز عبور قوی برای ورود به برنامه انتخاب کنید. اگه کیف پولتون از پین کد، Face ID یا اثر انگشت پشتیبانی می کنه، حتماً فعالشون کنید تا امنیت بیشتری داشته باشید.

5. چطور ارز بگیری (دریافت رمزارز): برای اینکه بقیه به کیف پول شما رمزارز بفرستن، باید آدرس کیف پولتون رو بهشون بدید. تو بخش Receive کیف پولتون، می تونید آدرس رو کپی کنید یا QR کدش رو بهشون نشون بدید. حواستون باشه که شبکه رو درست انتخاب کنید (مثلاً اگه تتر ERC-20 می فرستید، حتماً آدرس ERC-20 بدید).

6. چطور ارز بفرستی (ارسال رمزارز): برای ارسال رمزارز، باید برید به بخش Send. آدرس کیف پول مقصد رو با دقت وارد کنید، مقدار رو مشخص کنید و شبکه رو درست انتخاب کنید. بعد هم کارمزد شبکه رو تنظیم می کنید (معمولاً کیف پول خودش یه کارمزد پیش فرض پیشنهاد می ده) و تراکنش رو تایید می کنید.

7. اضافه کردن توکن های سفارشی (Custom Tokens): اگه یه توکن جدید یا کمتر شناخته شده دارید که کیف پولتون اتوماتیک نشونش نمی ده، می تونید با داشتن آدرس قرارداد هوشمند (Contract Address) اون توکن، به صورت دستی اضافه اش کنید تا موجودیش رو ببینید.

راه انداختن کیف پول سخت افزاری (گام های کلی)

راه اندازی کیف پول های سخت افزاری کمی فرق داره، چون یه دستگاه فیزیکی هم تو کار هست:

1. خرید از فروشگاه معتبر: خیلی مهمه که کیف پول سخت افزاری رو از نمایندگی های رسمی یا فروشگاه های خیلی معتبر بخرید. هرگز از دست فروش ها یا جاهای مشکوک نخرید، چون ممکنه دستگاه دستکاری شده باشه. بسته بندیش رو هم چک کنید که سالم و دست نخورده باشه.

2. نصب نرم افزار همراه: هر کیف پول سخت افزاری، یه نرم افزار مخصوص به خودش داره (مثلاً Ledger Live برای لجر یا Trezor Suite برای ترزور). این نرم افزار رو از وب سایت رسمی شرکت دانلود و روی کامپیوتر یا گوشیتون نصب کنید.

3. تنظیم پین کد و عبارت بازیابی: دستگاه رو طبق دستورالعمل خودش راه اندازی کنید. یه پین کد برای ورود به دستگاه تعیین می کنید و بعد، دستگاه یه عبارت بازیابی (معمولاً ۲۴ کلمه) بهتون می ده. این عبارت رو هم مثل کیف پول نرم افزاری، با دقت روی کاغذ یادداشت کنید و تو چند جای امن و آفلاین نگهداری کنید. هیچوقت این کلمات رو تو کامپیوتر یا گوشی ذخیره نکنید.

4. انتقال ارز بهش: بعد از راه اندازی و اطمینان از صحت عبارت بازیابی، می تونید ارزهای دیجیتالتون رو از صرافی ها یا کیف پول های گرمتون به آدرس هایی که کیف پول سخت افزاری براتون می سازه، منتقل کنید.

مشکلات رایج و چطور ازشون جلوگیری کنیم؟ (راهنمای رفع مشکل)

گاهی اوقات پیش میاد که یه ارزی رو به کیف پولتون می فرستید، ولی هر چی چک می کنید، نمی بینیدش! این یکی از استرس زاترین لحظات برای هر کاربریه، مخصوصاً اگه تازه وارد باشید. اما نگران نباشید، تو بیشتر موارد، مشکل قابل حل شدنه. نکته اصلی اینه که بفهمید واقعیت روی بلاک چین (چیزی که بلاک اکسپلورر نشون می ده) با چیزی که کیف پول شما نشون می ده فرق داره. اولین کار اینه که وضعیت تراکنش رو تو بلاک چین بررسی کنید.

چرا ارز دیجیتال به کیف پولم نرسیده؟ (راه حل جامع)

برای بررسی، شناسه تراکنش (TXID) رو که از فرستنده گرفتید، تو یه بلاک اکسپلورر مربوط به اون شبکه جستجو کنید (تو بخش های قبل توضیح دادیم چطور TXID و بلاک اکسپلورر رو پیدا کنید). نتیجه جستجو شما رو به یکی از این دو سناریو می رسونه:

سناریو اول: تراکنش تو اکسپلورر «در حال انتظار» (Pending)ه یا اصلا نیست

اگه وضعیت تراکنش شما Pending هست یا اصلاً تو بلاک چین پیدا نمی شه، یعنی هنوز به صورت کامل ثبت نشده. دلایلش معمولاً ایناست:

• کارمزد پایین تراکنش (Low Transaction Fee): ماینرها یا ولیدیتورها (کسایی که تراکنش ها رو تایید می کنن) معمولاً تراکنش هایی رو که کارمزد بالاتری دارن، اولویت می دن. اگه کارمزد کمی برای تراکنش پرداخت شده باشه، ممکنه برای مدت طولانی تو صف بمونه یا حتی کنسل بشه.

  اگه تراکنش برای مدت طولانی Pending موند، از فرستنده بخواید اون رو با کارمزد بالاتری دوباره ارسال کنه یا از گزینه ی تسریع تراکنش (Transaction Acceleration) استفاده کنه (اگه کیف پول این امکان رو داشته باشه).

• ازدحام و شلوغی شبکه (Network Congestion): گاهی اوقات به خاطر شلوغی زیاد شبکه (مثلاً تو زمان هایی که قیمت ها نوسان شدیدی دارن)، تعداد تراکنش ها اونقدر زیاد می شه که شبکه نمی کشه سریع همه رو پردازش کنه. تو این حالت، تراکنش شما ممکنه برای مدتی تو صف بمونه.
  
  راه حل: تو این شرایط، چاره ای جز صبر کردن نیست. معمولاً بعد از اینکه شلوغی شبکه کم شد، تراکنش شما هم پردازش می شه.

سناریو دوم: تراکنش تو اکسپلورر Confirmed (تایید) شده ولی تو کیف پول نشون نمی ده

این سناریو رایج تره و ممکنه نگران کننده تر به نظر برسه، ولی معمولاً حل شدنیه:

• انتخاب شبکه اشتباه (مهم ترین و خطرناک ترین علت): این اشتباه، رایج ترین و در عین حال خطرناک ترین اشتباهه! خیلی از ارزها، مثل تتر، روی چند تا شبکه بلاک چین مختلف وجود دارن (مثلاً تتر ERC-20 روی اتریوم، تتر TRC-20 روی ترون یا تتر BEP-20 روی بایننس اسمارت چین). اگه شما تتر TRC-20 رو به آدرس تتر ERC-20 خودتون بفرستید، تراکنش تو شبکه ترون تایید می شه، ولی شما هرگز اون رو تو کیف پول اتریومتون نخواهید دید. تو بیشتر موارد، این اشتباه باعث می شه پولتون برای همیشه از دست بره.

  همیشه قبل از ارسال، چک کنید که شبکه انتخابی تو مبدا و مقصد حتماً یکسان باشه. فرمت آدرس ها هم می تونه یه راهنمای خوب باشه (مثلاً آدرس های اتریوم با 0x شروع می شن و ترون با T).

• مشکل همگام سازی یا نمایش در کیف پول (Wallet Sync/Display Issue): ممکنه پولتون واقعاً به آدرس رسیده باشه، اما برنامه کیف پول شما با بلاک چین به درستی همگام نشده یا اون توکن خاص رو نمایش نمی ده.
  
  راه حل:

  • رفرش کردن (Refresh): اول از همه، صفحه رو به پایین بکشید یا دکمه رفرش رو بزنید.
  • بررسی به روزرسانی: مطمئن بشید که اپلیکیشن کیف پولتون به آخرین نسخه به روزرسانی شده.
  • استفاده از VPN: گاهی اوقات مشکلات اتصال به نودهای شبکه باعث می شه موجودی درست نشون داده نشه. یه بار با یه VPN معتبر امتحان کنید.
  • افزودن دستی توکن (Add Custom Token): اگه توکن کمتر شناخته شده ای دریافت کردید، ممکنه لازم باشه اونو دستی به لیست کیف پول اضافه کنید. برای این کار به آدرس قرارداد هوشمند (Contract Address) توکن نیاز دارید که می تونید از بلاک اکسپلوررها پیدا کنید.
  • بازیابی کیف پول (Re-import): اگه هیچ کدوم از اینا جواب نداد، می تونید با استفاده از عبارت بازیابی (Seed Phrase)تون، کیف پول رو تو همون برنامه یا یه برنامه دیگه بازیابی کنید. این باعث می شه کیف پول از اول با بلاک چین همگام بشه.

• تاخیر از سمت صرافی (Exchange-Side Delay): اگه پول رو از یه صرافی فرستادید، ممکنه تراکنش تو بلاک چین تایید شده باشه، اما صرافی مقصد برای نشون دادن پول تو حساب شما، به تعداد تاییدیه های بیشتری نیاز داشته باشه یا مراحل داخلی خودشو طی کنه.
  
  راه حل: تو این حالت، باید با پشتیبانی صرافی یا پلتفرم مقصد تماس بگیرید و TXID رو بهشون بدید تا پیگیری کنن.

با یاد گرفتن این مراحل و اینکه چطور TXID و بلاک اکسپلورر رو استفاده کنید، دیگه می تونید خودتون به راحتی وضعیت تراکنش هاتون رو پیگیری کنید و با خیال راحت تری تو دنیای کریپتو فعالیت کنید.

اشتباهات امنیتی رایج که نباید انجام بدی!

امنیت دارایی های دیجیتال شما تا حد زیادی به خودتون بستگی داره. یه سری اشتباهات هست که اگه انجامشون بدید، ممکنه پولتون رو از دست بدید. پس اینا رو خوب یاد بگیرید و هرگز انجامشون ندید:

• ذخیره ناامن عبارت بازیابی: عکس گرفتن ازش، فرستادن به ایمیل یا فضای ابری، ذخیره کردنش تو فایل های گوشی یا کامپیوتر، یا نشون دادنش به بقیه (حتی تیم پشتیبانی) از بزرگترین اشتباهاته. عبارت بازیابی رو فقط و فقط روی کاغذ بنویسید و تو یه جای امن و آفلاین نگه دارید.
• دانلود کیف پول از منابع نامعتبر یا نسخه های جعلی: همیشه از وب سایت رسمی یا فروشگاه های معتبر برنامه (مثل گوگل پلی و اپ استور) کیف پول رو دانلود کنید. کلی برنامه و افزونه جعلی هست که طراحی شون شبیه اصله و فقط برای دزدیدن پول شما ساخته شدن.
• کلیک روی لینک های فیشینگ و ایمیل های مشکوک: هکرها از طریق ایمیل ها و پیام های جعلی که شبیه شرکت های معتبرن، سعی می کنن شما رو گول بزنن تا اطلاعات کیف پولتون رو وارد کنید. همیشه آدرس وب سایت رو چک کنید و رو هر لینکی کلیک نکنید.
• نگهداری تمام دارایی در یک کیف پول (به ویژه آنلاین): هیچوقت همه تخم مرغ هاتون رو تو یه سبد نذارید! اگه پول زیادی دارید، بخش اعظمش رو تو یه کیف پول سرد و امن نگه دارید و فقط مقدار کمی رو برای استفاده روزمره تو کیف پول گرمتون بذارید.
• نادیده گرفتن به روزرسانی های امنیتی: توسعه دهنده های کیف پول ها مرتباً آپدیت هایی رو برای بهبود امنیت و رفع باگ ها منتشر می کنن. همیشه کیف پولتون رو به آخرین نسخه به روز نگه دارید.
• استفاده از شبکه های وای فای عمومی برای تراکنش ها: وای فای عمومی اصلاً امن نیست! هکرها می تونن تو این شبکه ها اطلاعات شما رو شنود کنن. هرگز تو شبکه های عمومی تراکنش انجام ندید یا به کیف پولتون وارد نشید.
• عدم آزمایش عبارت بازیابی: بعد از اینکه عبارت بازیابی رو یادداشت کردید، یه بار اون رو تو یه کیف پول دیگه (با پول کم برای تست) تست کنید که مطمئن بشید درست نوشتید. این کار خیال شما رو راحت می کنه.
• به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس با دیگران: هیچ وقت، هیچ وقت، هیچ وقت کلید خصوصی، عبارت بازیابی یا رمز عبور کیف پولتون رو با کسی به اشتراک نذارید. حتی اگه ادعا کنه از تیم پشتیبانی کیف پوله. هیچ پشتیبانی معتبری این اطلاعات رو از شما نمی خواد.

جمع بندی: یه خلاصه کوچولو

خلاصه که کیف پول ارز دیجیتال مثل یه درگاه ورود به دنیای هیجان انگیز رمزارزهاست. مهم ترین چیزی که باید یادتون باشه اینه که کیف پول خودش ارز رو نگه نمی داره، بلکه کلیدهای دسترسی به دارایی های شما رو روی بلاک چین مدیریت می کنه. انتخاب یه کیف پول مناسب که امنیت خوبی داشته باشه و با نیازهای شما جور دربیاد، خیلی مهمه.

برای امنیت بیشتر، همیشه عبارت بازیابی و کلیدهای خصوصی تون رو تو یه جای امن و آفلاین نگه دارید و هیچ وقت اونا رو با کسی به اشتراک نذارید. اگه می خواید پول زیادی رو برای مدت طولانی نگه دارید، کیف پول های سخت افزاری بهترین گزینه ان، و برای استفاده روزمره و راحت تر، کیف پول های نرم افزاری رو انتخاب کنید.

یادتون باشه که امنیت دارایی های دیجیتالتون کاملاً دست خودتونه. با یه انتخاب درست و رعایت نکات امنیتی، می تونید با خیال راحت تو این دنیای جدید و جذاب قدم بذارید و از امکانات بی نظیرش استفاده کنید. پس با آگاهی و مسئولیت پذیری، کیف پول مناسب خودتون رو انتخاب کنید و از سفرتون تو دنیای کریپتو لذت ببرید!