چند آنتی بیوتیک ِ طبیعی – سوشال لند

قرن هاست که از آنتی بیوتیک های موجود در منابع طبیعی برای بهبود بیماری ها استفاده می شود.

به گزارش سوشال لند، «وری ول هلث» در گزارشی برخی از این «آنتی بیوتیک های طبیعی» را معرفی کرده است.

عسل

عسل خواص بسیاری دارد. عسل طبی یا عسل دارویی یکی از انواع عسل  است که در مبارزه با عفونت کارساز است. این عسل به تشکیل سد محافظ کمک می کند و زخم ها را مرطوب نگه می دارد.

از عسل می توان برای درمان مواردی مانند زخم های بعد از جراحی، بیماری های پوستی، زخم و سوختگی، بیماری های چشم و همچنین مشکلات مربوط به غشای دهان استفاده کرد.

البته در موارد مصرف دارویی عسل بهترین رویه، مشورت با پزشک متخصص پیش از استفاده است.

سیر

مردم جهان طی قرن ها از سیر برای درمان عفونت های باکتریایی استفاده کرده اند.

بنابر یافته های پژوهشی، سیر و مشتقات آن در مقابله با برخی باکتری ها مانند سالمونلا و اشریشیا کُلی (ای کُلی) بسیار موثر است. همچنین، سیر ممکن است به درمان عفونت های باکتریایی گوش کمک کند، زیرا چند ماده موجود در سیر از جمله آلیسین و آجوین، خواص ضدباکتریایی دارند.

البته متخصصان در مورد دز یا بهترین راه تجویز سیر به عنوان جایگزین آنتی بیوتیک مطمین نیستند. عصاره سیر یا مکمل های آلیسین را می توان بدون نسخه خرید، اما از آنجا که ممکن است با برخی داروها تداخل اثر داشته باشد یا خطر خون ریزی را افزایش دهد، بهتر است قبل از مصرف آن با متخصص بهداشت و درمان مشورت کرد.

زنجبیل

زنجبیل خواص بسیار مفیدی برای حفظ سلامت دارد. این ماده مغذی، با داشتن ترکیب هایی خاص، طیف ضدمیکروبی گسترده ای دارد که بدن را در برابر میکروارگانیسم های گوناگون محافظت می کند.

زنجبیل را می توان به صورت دمنوش یا مخلوط با آب میوه ها یا در غذاها و آب نبات ها مصرف کرد. به کودکان زیر دو سال نباید زنجبیل داد. بزرگسالان هم می توانند چهار گرم زنجبیل در روز و زنان در صورت بارداری یک گرم در روز، مصرف کنند.

سرخارگل

سرخارگل یا اکیناسه گیاهی گل دار است. عصاره این گیاه خواص ضد باکتریایی دارد و از دیرباز برای درمان زخم ها و عفونت ها استفاده می شده است.

سرخارگل را می توان به شکل های گوناگون مانند پماد، تهیه کرد. به صورت قرص و کپسول نیز موجود است. این قرص ها را معمولا سه بار در روز و به مدت 10 روز (طبق تجویز متخصص) باید مصرف کرد.

مرمک (مرمکی)

مرمک گیاهی صمغ مانند و خوش بو است که از زمان های گذشته به عنوان دارویی طبیعی استفاده شده  است. ترکیبات آنتی بیوتیک موجود در مرمکی به محافظت در برابر برخی از عفونت های تنفسی و التهاب لثه کمک می کند.

آویشن

آویشن گیاهی است که در طب سنتی بسیار استفاده می شود. آویشن در برابر باکتری هایی مانند لیستریا و اشریشیا کُلی (ای کُلی) خاصیت محافظتی دارد. البته هیچ دستورالعملی برای مقدار مصرف آن وجود ندارد، اما افزودن آویشن به رژیم غذایی متعادل بسیار سودمند است.

پونه کوهی

پژوهش ها نشان می دهد که روغن پونه کوهی دارای اثر آنتی بیوتیکی است که احتمالا به ترکیبی به نام کارواکرول مربوط می شود.

روغن پونه کوهی ممکن است در برابر باکتری استرپتوکوک موتانس- نوعی باکتری که منجر به حفره های دندانی می شود- موثر باشد.

پونه کوهی را می توان به صورت تازه یا خشک به غذاها اضافه کرد. مکمل و اسانس آن نیز موجود است.

میخک

در اسانس میخک ترکیبی به نام اوژنول وجود دارد که به عنوان ضد باکتری عمل می کند. بنا بر یافته های پژوهشی، این ماده خواص محافظتی در برابر باکتری استافیلوکوک اوریوس و اشیریشیا کُلی دارد.

البته این ماده جایگزین آنتی بیوتیک نیست و در این باره به تحقیق بیشتری نیاز است.

خطرات احتمالی آنتی بیوتیک های طبیعی

به گزارش ایندیپندنت، به رغم همه خواص ذکرشده، سازمان غذا و دارو (اف دی ای ) آمریکا، گیاهان دارویی و مکمل های غذایی را از لحاظ ایمنی و اثربخشی دارویی قبل از مجوز گرفتن و ورود به بازار تایید نمی کند و مصرف این محصولات برای پیشگیری از بیماری ها و درمان بیماری ها مجاز نیست.

حتی محصولات طبیعی نیز ممکن است مضر باشند به ویژه زمانی که در دزهای زیاد یا به مدت طولانی مصرف شوند. مصرف این محصولات برای افرادی که برخی بیماری های زمینه ای دارند نیز ممکن است مضر باشد.

بر همین اساس، اگر عفونت باکتریایی دارید، مراجعه به متخصص مراقبت های پزشکی توصیه می شود. آنها تعیین می کنند که شما به آنتی بیوتیک یا روش های درمانی مکمل نیاز دارید یا خیر.

پایان خبر سوشال لند