معایب مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت

مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت با وجود مزایای ظاهری خود، معایب پنهان و چالش های زیادی دارد که می تواند روند وصول مهریه را برای زوجه طولانی و پیچیده کند و حتی او را از رسیدن به حقش بازدارد. آشنایی با این نقاط ضعف قبل از هر اقدامی، برای تصمیم گیری هوشمندانه و جلوگیری از اتلاف وقت و انرژی، حیاتی است تا با دیدی باز بهترین راه را انتخاب کنید.

وقتی اسم مهریه به میان می آید، خیلی ها فکر می کنند که سریع ترین و راحت ترین راه برای گرفتن آن، مراجعه به اداره ثبت اسناد و املاک است. این تصور کاملاً هم غلط نیست، چون روش ثبت در ظاهر مراحل اولیه ساده تری داره و کمتر درگیر پیچ وخم های دادگاه میشه. اما همیشه هم اون چیزی که فکر می کنیم، اتفاق نمی افته. در واقع، این روش مثل یک سکه دو رو می مونه؛ یک رویش مزایایی داره که وسوسه کننده است، ولی روی دیگرش پر از چالش و موانعیه که اگه از قبل ندونید، ممکنه حسابی به دردسر بیفتید و کارتون گره بخوره. خیلی وقت ها، همین معایب مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت، باعث میشه که زوجه کلی زمان، پول و انرژی از دست بده و آخرش هم دستش به مهریه اش نرسه یا خیلی دیرتر از اون چیزی که فکر می کرده، به حقش برسه.

حالا چرا این مطلب رو می نویسیم؟ برای اینکه شما، یعنی خانمی که قصد مطالبه مهریه رو داره، یا حتی یک وکیل جوون که می خواد توی این زمینه اطلاعاتش رو کامل تر کنه، با چشم باز و آگاهانه قدم برداره. قراره توی این مقاله، تمام نقاط ضعف مطالبه مهریه از ثبت رو مو به مو بررسی کنیم و بهتون بگیم که چرا مطالبه مهریه از ثبت همیشه بهترین نیست و ممکنه چه چالش هایی مهریه ثبتی رو با خودش بیاره. اینجوری قبل از اینکه تصمیم نهایی رو بگیرید، از همه جوانب قضیه باخبر میشید و می تونید یک انتخاب درست داشته باشید.

مطالبه مهریه از اجرای ثبت: نگاهی کوتاه به فرایند و مزایای اولیه

قبل از اینکه بریم سراغ معایب، بد نیست یه نگاه خیلی کوتاه و جمع وجور بندازیم به اینکه اصلاً مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت یعنی چی و چه مراحلی داره. این روش یکی از دو راه اصلی برای گرفتن مهریه توی ایرانه و بر پایه سند رسمی ازدواج کار می کنه. یعنی وقتی عقدنامه شما یک سند رسمیه (که تقریباً همه عقدنامه ها اینجورین)، می تونید مستقیم از طریق اداره ثبت اقدام کنید.

مراحل کلی کار خیلی مختصر اینجوریه:

1. مراجعه به دفترخانه ثبت عقد و درخواست صدور اجرائیه.
2. صدور اجرائیه توسط دفترخانه.
3. ابلاغ اجرائیه به زوج (یعنی به آقا خبر میدن که مهریه به اجرا گذاشته شده).
4. توقیف اموال (اگه آقا مهریه رو نده و مالی داشته باشه).

در نگاه اول، شاید این روش خیلی سریع و بدون دردسر به نظر بیاد. چون لازم نیست همون اول راه پرونده ای توی دادگاه باز کنید و هزینه دادرسی هم در ابتدا کمتره. این مزایای اولیه باعث میشه خیلی ها فکر کنن راه ثبت، راه میان بر و بهتریه. اما خب، همیشه هم ظاهر قضیه، باطن رو نشون نمیده و اینجاست که باید با دقت بیشتری به موضوع نگاه کنیم.

مهم ترین معایب و چالش های مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت برای زوجه

حالا که یه دید کلی پیدا کردیم، وقتشه که چالش های اصلی و معایب مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت رو با هم بررسی کنیم. این بخش، قلب ماجراست و قراره بهتون بگیم که چرا این روش، همیشه اون راه هموار و بی دردسر نیست که به نظر میرسه.

فرصت طلایی برای فرار از دین و دشواری اثبات آن

یکی از بزرگترین مشکلات وصول مهریه از طریق اداره ثبت اینه که وقتی اجرائیه مهریه صادر و به زوج ابلاغ میشه، بهش یه مهلت قانونی (معمولاً ۱۰ روز) میدن تا مهریه رو پرداخت کنه یا حداقل اموالی رو برای پرداخت معرفی کنه. این ابلاغیه، درست قبل از هرگونه اقدام عملی برای توقیف اموال اتفاق می افته. حالا تصور کنید، آقایی که نمی خواد مهریه بده، با دریافت این ابلاغیه، یه فرصت طلایی پیدا می کنه! اون می تونه توی همین ۱۰ روز، یا حتی قبل از اون (اگه بویی از ماجرا برده باشه)، هر چی مال و اموال داره رو به اسم کس دیگه ای بکنه. مثلاً خونه، ماشین، زمین یا حتی حساب های بانکی اش رو خالی کنه و به نام برادر، خواهر، دوست یا هر کس دیگه ای بزنه.

اینجاست که زوجه با یک چالش جدی مواجه میشه: معامله به قصد فرار از دین. اثبات اینکه این معاملات فقط برای فرار از پرداخت مهریه انجام شده، کار آسونی نیست و نیاز به طی کردن مراحل قضایی جداگانه و پیچیده توی دادگاه داره. شما باید کلی مدرک و سند جمع کنید تا ثابت کنید که این انتقال اموال صوری بوده و واقعاً برای فرار از دین مهریه انجام شده. متأسفانه، توی رویه قضایی ما، بار اثبات این موضوع به عهده زوجه است و اغلب هم این دعواها به نتیجه دلخواه نمی رسه. پس، مطالبه مهریه از ثبت، عملاً یه چراغ سبز به زوج میده که اگه بخواد، راه فرار رو انتخاب کنه و شما رو به یک بازی طولانی و پرهزینه در دادگاه بکشونه.

محدودیت در توقیف انواع خاصی از اموال و دارایی ها

اداره ثبت اسناد و املاک، عمدتاً برای توقیف اموالی که سند رسمی و مشخص دارن، مثل املاک ثبت شده، حساب های بانکی با موجودی مشخص، یا خودروهای پلاک دار، کارایی بالایی داره. اما مشکل از جایی شروع میشه که اموال زوج از این حالت های ساده خارج بشن.

اجرای ثبت در شناسایی و توقیف اینجور اموال، محدودیت های جدی داره:

• حقوق و مزایای استخدامی: در بعضی موارد، توقیف حقوق کارمندی یا مزایای استخدامی از طریق ثبت پیچیده است و ممکنه نیاز به دستور قضایی داشته باشه.
• سهام شرکت های غیربورسی: اگه زوج سهام توی شرکت هایی داشته باشه که توی بورس نیستن، شناسایی و توقیف اون ها از طریق ثبت کار راحتی نیست.
• طلبات زوج از اشخاص ثالث: مثلاً اگه زوج از کسی طلبکار باشه، اجرای ثبت نمی تونه به راحتی اون طلب رو توقیف کنه.
• اموال غیررسمی یا اموالی که به نام شخص دیگری است: فرض کنید زوج با پول خودش، ملکی رو به نام همسر دومش یا یکی از بچه هاش خریده. اجرای ثبت توی این موارد کاملاً محدود عمل می کنه و شما باید توی دادگاه ثابت کنید که مالک اصلی همسرتون بوده.
• سایر دارایی های نامشهود: چیزهایی مثل امتیازات خاص، یا اموالی که نیاز به کارشناسی و اثبات مالکیت عمیق تر توی دادگاه دارن.

خلاصه اینکه، اگه اموال همسرتون پنهانه، یا سند و مدرک رسمی و واضحی به نام خودش نداره، احتمالاً مطالبه مهریه از طریق اداره ثبت، به بن بست می خوره و شما مجبور میشید برای ادامه کار به دادگاه مراجعه کنید. این یعنی اتلاف وقت و شروع دوباره یک فرآیند جدید.

عدم امکان تقسیط مهریه از طریق اجرای ثبت

یکی از مهم ترین چالش های مهریه ثبتی برای زوج، و البته یکی از معایب مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت برای زوجه، اینه که اداره ثبت، فقط مسئول اجرای اسناد رسمیه و اصلاً صلاحیت رسیدگی به درخواست اعسار از پرداخت مهریه (یعنی درخواست ناتوانی مالی) و تقسیط اون رو نداره. اگه زوج واقعاً توانایی پرداخت یکجای مهریه رو نداشته باشه و ادعای اعسار کنه، اداره ثبت نمی تونه وارد این موضوع بشه.

حالا این برای زوجه چه مشکلی ایجاد می کنه؟ فرض کنید شما تمام مراحل ثبت رو طی کردید، کلی دوندگی کردید و آخرش به اینجا رسیدید که زوج می گه پول ندارم و درخواست اعسار میده. اداره ثبت در این شرایط، چاره ای نداره جز اینکه پرونده رو به دادگاه ارجاع بده. یعنی شما بعد از کلی وقت و انرژی که توی ثبت گذاشتید، باید از صفر به دادگاه برید، دادخواست مطالبه مهریه بدید، و اونجا هم زوج دوباره درخواست اعسار میده. این یعنی شروع دوباره یک پروسه حقوقی که از ابتدا می شد توی دادگاه بررسی بشه و همونجا هم به بحث اعسار و تقسیط رسیدگی بشه. این چرخه وقت گیر، یکی از محدودیت های اجرای مهریه از طریق ثبت به حساب میاد.

«اگر زوج توانایی پرداخت یکجای مهریه را نداشته باشد و درخواست اعسار کند، اجرای ثبت صلاحیت رسیدگی به این موضوع را ندارد و زوجه مجبور به مراجعه مجدد به دادگاه خواهد شد که این به معنی اتلاف زمان و انرژی است.»

هزینه های اجرایی (نیم عشر دولتی) در صورت وصول مهریه

مطالبه مهریه از ثبت، در نگاه اول شاید به نظر بیاد که هزینه کمتری داره، اما این همیشه درست نیست. اگه اجرای ثبت موفق بشه مهریه رو وصول کنه (یعنی مالی از زوج توقیف و نقد بشه)، اداره ثبت مبلغی معادل نیم عشر (یعنی ۵ درصد) از کل مهریه رو به عنوان حق الاجرا از مهریه کسر می کنه. این ۵ درصد مبلغ کمی نیست، خصوصاً اگه مهریه بالا باشه.

حالا بذارید با دادگاه مقایسه کنیم: توی روش دادگاه، هزینه دادرسی اولیه بسته به مبلغ مهریه متفاوته. تا ۲۰۰ میلیون ریال ۲.۵ درصد و برای مبالغ بیشتر از اون ۳.۵ درصده. یعنی توی خیلی از موارد، خصوصاً برای مهریه های با مبلغ بالا، هزینه دادرسی در دادگاه می تونه کمتر از نیم عشر دولتی ثبت باشه. از طرف دیگه، یک مزیت مهم دادگاه اینه که زوجه می تونه برای هزینه دادرسی، درخواست اعسار از پرداخت هزینه دادرسی بده. یعنی اگه نتونه هزینه دادرسی رو پرداخت کنه، دادگاه با بررسی شرایطش، اون رو از پرداخت معاف می کنه یا اقساطی براش در نظر میگیره. اما توی اجرای ثبت، برای پرداخت نیم عشر دولتی، امکان درخواست اعسار وجود نداره و این مبلغ حتماً از مهریه کسر میشه. این یکی از جنبه های منفی هزینه ای برای زوجه است.

اجبار به طی مراحل ثبت قبل از مراجعه به دادگاه (بخشنامه سال ۱۳۹۹)

شاید مهم ترین و بحث برانگیزترین موانع مطالبه مهریه از طریق اداره ثبت، بخشنامه ای باشه که در سال ۱۳۹۹ توسط رئیس قوه قضائیه ابلاغ شد. طبق این بخشنامه، زوجه قبل از اینکه بخواد مهریه اش رو از طریق دادگاه مطالبه کنه، حتماً باید اول به اجرای ثبت مراجعه کنه. یعنی چی؟ یعنی حتی اگه شما از همون اول میدونید که همسرتون هیچ مال و اموال رسمی نداره که بشه از طریق ثبت توقیف کرد، یا میدونید که قصد فرار از دین رو داره و از قبل همه چی رو به اسم کس دیگه زده، باز هم چاره ای ندارید جز اینکه اول برید سراغ اداره ثبت.

فقط در صورتی که اداره ثبت نتونه اموالی رو شناسایی و توقیف کنه، به شما یه گواهی عدم امکان وصول مهریه میده و تازه بعد از اون، شما می تونید با این گواهی برید سراغ دادگاه. این رویه توی خیلی از موارد، فقط باعث اتلاف وقت، انرژی و تحمیل بار روانی مضاعف به زوجه میشه. چون عملاً شما رو مجبور می کنه که یک مرحله بی نتیجه رو طی کنید، در حالی که از همون اول می شد با مراجعه به دادگاه، مسیر رو با دقت و سرعت بیشتری پیش برد. این اجبار، یکی از اصلی ترین نقاط ضعف مطالبه مهریه از ثبت به حساب میاد.

پیچیدگی و طولانی شدن روند در صورت عدم شناسایی اموال

گفتیم که اجرای ثبت بیشتر روی اموال رسمی و مشخص کار می کنه. حالا فرض کنید شما تمام مراحل اولیه رو طی کردید، ابلاغیه فرستاده شده و بعد از کلی پیگیری، اداره ثبت نتونسته هیچ مال قابل توقیفی از زوج شناسایی کنه. توی این حالت، عملاً فرآیند توی اداره ثبت متوقف میشه و شما برای اینکه بتونید به حقتون برسید، باید برید سراغ دادگاه.

این به این معنیه که شما پرونده رو از یک مرجع، با کلی دوندگی، می بندید و مجبور میشید توی یک مرجع دیگه، پرونده جدیدی باز کنید. یعنی باید دوباره از نو دادخواست بدید، هزینه های دادرسی رو بپردازید و منتظر تشکیل جلسات دادگاه و روند رسیدگی باشید. این مسئله، یکی از دلایلیه که طولانی شدن روند مهریه در ثبت رو به دنبال داره. هر مرحله جدید، مستلزم صرف زمان، انرژی و پیگیری های اداری و قضایی دوباره است و در مجموع، کل فرآیند وصول مهریه رو طولانی تر و فرسایشی می کنه. برای زوجه ای که در شرایط روحی مناسبی نیست، این پیچیدگی ها و طولانی شدن ها می تونه حسابی خسته کننده و ناامیدکننده باشه.

عدم امکان درخواست تامین خواسته بدون اطلاع قبلی زوج

قبلاً، یعنی قبل از تغییر رویه با بخشنامه سال ۱۳۹۹، توی دادگاه ها این امکان وجود داشت که زوجه درخواست تأمین خواسته (یعنی توقیف اموال) رو بدون اطلاع قبلی زوج مطرح کنه. این یعنی چی؟ یعنی دادگاه اول اموال رو توقیف می کرد و بعد به زوج خبر می داد که اموالش توقیف شده. این روش یک ابزار قدرتمند برای جلوگیری از انتقال اموال توسط زوج بود و عملاً بهش فرصت فرار از دین رو نمیداد.

اما توی روش ثبتی که الان اجباری شده، ماجرا فرق می کنه. همونطور که قبل تر هم گفتیم، ابلاغ اجرائیه به زوج قبل از هرگونه توقیف عملی انجام میشه. این یعنی زوج فرصت پیدا می کنه تا اموالش رو منتقل کنه. این تفاوت رویه ای، خودش به تنهایی یک ضعف بزرگ برای زوجه محسوب میشه. عدم دسترسی به ابزاری مثل تأمین خواسته بدون اطلاع قبلی زوج، کار رو برای گرفتن مهریه، خصوصاً از زوج هایی که قصد اذیت و آزار دارن، سخت تر می کنه و یکی از اصلی ترین عواقب مطالبه مهریه از ثبت برای زن محسوب میشه که روی دسترسی او به حقش تأثیر منفی میذاره.

تفاوت اجرای مهریه از طریق ثبت و دادگاه: تحلیل معایب ثبت در مقایسه

برای اینکه بهتر بتونیم معایب مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت رو درک کنیم، بد نیست یه مقایسه جامع بین این روش و مطالبه مهریه از طریق دادگاه خانواده داشته باشیم. اینجوری میفهمیم که هر کدوم از این روش ها، چه ویژگی هایی دارن و چرا در برخی شرایط، روش دادگاه می تونه انتخاب بهتری باشه.

ویژگی / روش	اجرای ثبت	دادگاه خانواده
شروع فرآیند	سریع تر (مراجعه به دفترخانه و درخواست اجراییه)	نیاز به دادخواست و تشریفات دادرسی (زمان برتر در شروع)
ابلاغ اجراییه/دادخواست	قبل از توقیف و ایجاد فرصت فرار از دین	امکان تامین خواسته بدون اطلاع زوج (در گذشته)، توقیف سریع تر اموال
امکان تقسیط مهریه	ندارد (در صورت اعسار زوج، ارجاع به دادگاه)	دارد (دادگاه صلاحیت رسیدگی به اعسار و تقسیط را دارد)
هزینه های اصلی	نیم عشر (۵%) در صورت وصول (از مهریه کسر می شود)	هزینه دادرسی (۲.۵% تا ۳.۵% بسته به مبلغ) + امکان اعسار از هزینه دادرسی
محدودیت توقیف اموال	محدودتر به اموال دارای سند رسمی و قابل شناسایی	گسترده تر، امکان پیگیری و اثبات مالکیت اموال پیچیده تر
پیگیری اموال مجهول	مرجعیت کمتری دارد (نیاز به ارجاع به دادگاه)	دادگاه صلاحیت تحقیق و دستور استعلام از مراجع مختلف را دارد
صلاحیت برای اثبات	فقط اجرای سند (صلاحیت قضایی ندارد)	صلاحیت رسیدگی به ماهیت دعوا و اثبات (مانند اثبات معامله به قصد فرار از دین)

همانطور که توی جدول دیدید، با اینکه شروع فرآیند از طریق ثبت به نظر سریع تر میاد، اما در ادامه کار، خصوصاً اگه زوج اموال پنهان داشته باشه یا بخواد از پرداخت مهریه فرار کنه، روش دادگاه مزایای بیشتری رو در اختیار زوجه قرار میده. مثلاً عدم امکان تقسیط مهریه در ثبت یا محدودیت های اجرای مهریه از طریق ثبت در شناسایی انواع خاصی از اموال، از نقاطی هستن که روش دادگاه عملکرد قوی تری داره.

این تفاوت ها نشون میده که فرق مطالبه مهریه از ثبت و دادگاه فقط در نام و محل مراجعه نیست، بلکه در ابزارها و اختیاراتی هست که هر کدوم از این مراجع در اختیار شما می ذارن. انتخاب یک مسیر اشتباه، می تونه تمام زحمات و امیدهای شما رو به باد بده و حسابی پشیمونتون کنه. پس تحلیل دقیق این معایب، واقعاً از نون شب واجب تره.

چه زمانی مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت توصیه نمی شود؟ (موارد خاص و عملی)

حالا که حسابی با معایب مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت آشنا شدیم، بیاید ببینیم توی چه شرایطی بهتره اصلاً سمت این روش نریم و از همون اول به فکر یک راه دیگه باشیم، حتی اگه مجبور به طی کردن مرحله ثبت هم بشیم:

1. وقتی از عدم وجود اموال رسمی یا قابل شناسایی برای زوج مطمئنید: اگه می دونید همسرتون هیچ خونه، ماشین یا حساب بانکی به اسم خودش نداره یا همه رو قبلاً منتقل کرده، رفتن به اداره ثبت فقط وقت تلف کردنه. شما توی این مرحله فقط گواهی عدم امکان وصول از ثبت رو می گیرید تا بتونید به دادگاه برید.
2. وقتی احتمال قوی انتقال اموال توسط زوج وجود داره یا اطلاعاتی مبنی بر اقدامات قبلی وی دارید: اگه بویی از این قضیه بردید که همسرتون داره اموالش رو جابجا می کنه یا قبلاً هم این کارو کرده، روش ثبت به دلیل ابلاغ اولیه، فرصت رو بهش میده که کارش رو تکمیل کنه. اینجا چالش های اثبات فرار از دین، حسابی کار رو سخت می کنه.
3. وقتی زوج توانایی پرداخت مهریه را یکجا ندارد و شما از ابتدا به دنبال تقسیط مهریه هستید: اگه می دونید همسرتون نمی تونه یکجا مهریه رو بده و شما هم با تقسیط مشکلی ندارید، بهتره از همون اول سراغ دادگاه برید. چون ثبت اصلاً نمی تونه به اعسار و تقسیط رسیدگی کنه و شما رو راهی دادگاه می کنه.
4. زمانی که اموال زوج پیچیده، نامشهود یا نیازمند اثبات مالکیت در مراجع قضایی است: مثل سهام شرکت های خصوصی، طلب هایی که از دیگران داره، یا اموالی که به نام بقیه است ولی در اصل مال اونه. اینجور اموال، توی اداره ثبت قابل توقیف نیستن و فقط توی دادگاه میشه برای اثبات مالکیت و توقیفشون اقدام کرد.
5. زمانی که قصد دارید از ابزارهای حقوقی قوی تری برای اعمال فشار یا حصول توافق استفاده کنید: بعضی از ابزارهای حقوقی و فشارهای قانونی، فقط توی دادگاه قابل اعمالن. اگه هدف شما فقط گرفتن مهریه نیست و می خواید به یک توافق کلی برسید، دادگاه دست شما رو بازتر میذاره.

در این شرایط، واقعاً چرا مطالبه مهریه از ثبت همیشه بهترین نیست؟ چون می تونه شما رو توی یک دایره بی پایان از دوندگی ها و ناامیدی ها بندازه. پس حواستون باشه و با چشم باز تصمیم بگیرید.

راهکارها و نکات مهم برای کاهش معایب و تصمیم گیری هوشمندانه

با توجه به معایب مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت که تا اینجا بررسی کردیم، حالا وقتشه که چند تا نکته مهم و راهکار عملی رو بهتون بگیم تا اگه مجبور شدید از این مسیر برید، با کمترین ضرر و بیشترین آگاهی قدم بردارید. هدف اینه که مشکلات وصول مهریه از طریق اداره ثبت رو برای خودتون به حداقل برسونید:

1. مشاوره با وکیل متخصص را جدی بگیرید: این مهم ترین قدمه! قبل از اینکه هر تصمیمی بگیرید و هر اقدامی انجام بدید، حتماً با یک وکیل متخصص توی پرونده های خانواده و مهریه مشورت کنید. وکیلی که هم به رویه های ثبت آشنا باشه و هم به پیچ وخم های دادگاه. اون می تونه با توجه به شرایط خاص پرونده شما، بهتون بگه که بهترین راه چیه و چطور می تونید از محدودیت های اجرای مهریه از طریق ثبت عبور کنید.
2. تحقیق و شناسایی دقیق اموال زوج: قبل از اینکه درخواست اجراییه رو ثبت کنید، سعی کنید تا جای ممکن اطلاعات کاملی از دارایی های همسرتون به دست بیارید. حتی اموال غیررسمی یا اموالی که به نام افراد دیگه است ولی شما می دونید مال همسرتونه. این اطلاعات می تونه توی مراحل بعدی، توی دادگاه، حسابی به کمکتون بیاد.
3. بررسی وضعیت مالی زوج: تخمین بزنید که همسرتون چقدر توانایی مالی برای پرداخت مهریه رو داره؟ می تونه یکجا پرداخت کنه یا حتماً باید قسط بندی بشه؟ این تخمین بهتون کمک می کنه تا از همون اول بدونید که آیا روش ثبت به کارتون میاد یا بهتره از طریق دادگاه اقدام کنید.
4. آگاهی از حقوق و رویه های قانونی: خودتون هم کمی مطالعه کنید و از حقوق اولیه و رویه های قانونی آگاه باشید. هر چقدر اطلاعات شما بیشتر باشه، کمتر غافلگیر میشید و می تونید تصمیمات بهتری بگیرید.
5. توجه به تفاوت های هر پرونده: یادتون باشه که هیچ دو پرونده ای دقیقاً شبیه هم نیستن. شرایط هر زندگی، هر زوج و زوجه ای فرق می کنه. پس راه حل هم باید متناسب با همون شرایط خاص باشه. چیزی که برای یکی جواب داده، ممکنه برای شما کارساز نباشه.

با رعایت این نکات، حتی اگه مجبور شدید از طریق ثبت برای مهریه اقدام کنید، می تونید هوشمندانه تر عمل کنید و احتمال موفقیتتون رو بالاتر ببرید. فراموش نکنید که مهریه حق شماست و باید برای گرفتن اون، با بهترین استراتژی جلو برید.

نتیجه گیری

همونطور که تا اینجا با هم دیدیم، مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت، با اینکه در نگاه اول ساده و سریع به نظر میاد، اما معایب و چالش های پنهان زیادی داره که می تونه راه رسیدن شما به حقتون رو طولانی و سخت کنه. از مهم ترین معایب مطالبه مهریه از طریق اجرای ثبت میشه به فرصتی که برای زوج جهت فرار از دین ایجاد میشه، محدودیت های اداره ثبت در توقیف انواع خاصی از اموال، عدم امکان تقسیط مهریه و اجبار به طی این مرحله قبل از مراجعه به دادگاه اشاره کرد.

این نقاط ضعف، خصوصاً در مواردی که زوج قصد اذیت و آزار داره یا اموالش رسمی و قابل شناسایی نیست، می تونه حسابی دردسرساز بشه و به جای اینکه کار رو آسون کنه، شما رو توی یک چرخه بی پایان از دوندگی های اداری و قضایی بندازه. پس، با اینکه روش ثبت مزایای خودش رو داره، اما نباید گول ظاهر سریع و کم هزینه اولیه اون رو خورد، چون در بلندمدت ممکنه باعث اتلاف وقت، انرژی و حتی عدم وصول کامل مهریه بشه.

در نهایت، تأکید می کنیم که قبل از هر اقدامی، حتماً با یک وکیل متخصص و باتجربه مشورت کنید. یک وکیل خوب می تونه با تحلیل دقیق شرایط پرونده شما، بهترین راهکار رو بهتون نشون بده و از بروز عواقب مطالبه مهریه از ثبت برای زن جلوگیری کنه تا با چشم باز و قدم های محکم برای گرفتن حقتون اقدام کنید.