به گزارش سوشال لند، تقریبا 56 میلیون سال پیش در مرز بین دوران پالیوسن و ایوسن، دمای زمین تا 8 درجه ی سانتی گراد افزایش یافت. این تغییر دما همیشه معما بوده است؛ اما ناتان کایب، دانشمند سیاره ای و شان ریموند اخترفیزیکدان، مواجهه ای تصادفی را عامل افزایش دمای زمین در آن دوران می دانند.
بر اساس گزارش مجله سوشال لند، شبیه سازی های دو دانشمند نشان می دهد که عبور ستاره ای از کنار منظومه ی شمسی احتمالا عامل اختلال در مدار سیاره زمین بوده است. کایب می گوید: «یکی از دلایل اهمیت این مواجهه، سوابق زمین شناسی است که نشانه هایی از تغیرات در گریز از مرکز مداری زمین و همچنین نوسان های اقلیمی را در خود دارند. اگر بخواهیم به بهترین وجه علل ناهنجاری های باستانی اقلیم را جستجو کنیم، باید از وضعیت مدار زمین در آن دوران ها مطلع شویم.»
گردآوری تغییراتی که سیاره زمین در عمر 4٫5 میلیارد ساله اش تجربه کرده، مستلزم انجام پژوهش های کارآگاهی سنگین است. برای آشکارسازی جزییات دقیق تر به ترکیبی از زمین شناسی، مدل سازی و تجزیه وتحلیل آماری نیاز داریم.
براساس سوابق زمین شناسی می دانیم زمین در طول دوره ی بیشینه گرمایی پالیوسن-ایوسن بین 5 تا 8 درجه ی سانتی گراد گرم شده است. همچنین می دانیم تغییرات چشمگیر در اقلیم زمین می تواند با تغییرات مدار زمین به دور خورشید مرتبط باشد؛ اما مدلسازی تکامل مداری منظومه ی شمسی در طول زمان دشوار است.
منظومه شمسی نسبتا پایدار است، اما مدارها ممکن است به راحتی تغییر کنند. برای مثال مدار زمین به صورت منظم تحت تاثیر سیاره های غول پیکر قرار می گیرد که می تواند به تغییرات بلندمدت در گریز از مرکز مداری، انحراف محوری و حرکت تقدیمی منجر شود. این تغییرات که در طول ده ها هزار سال رخ می دهند، به چرخه های میلانکوویچ معروف هستند.
این پژوهش بر یک رویداد شناخته شده متمرکز بود که حدود 2٫8 میلیون سال پیش رخ داد. در آن زمان، ستاره ای خورشیدمانند به نام HD 7977 از کنار منظومه شمسی گذشت و آن قدر به ما نزدیک شد که از داخل ابر اورت پرواز کرد.
ستاره ی یادشده احتمالا از فاصله ی 31 هزار واحد نجومی عبور کرد. این فاصله 31هزار برابر فاصله ی زمین تا خورشید و زیادتر از آن است که تاثیر چندانی داشته باشد. بااین حال، ستاره ممکن است تا فاصله ی چهار هزار واحد نجومی نیز نزدیک شده باشد.
پژوهشگرها با اجرای شبیه سازی ها به این نتیجه رسیدند که فاصله های نزدیک تر به انتهای کوچک تر محدوده، بر حرکت سیاره ها نسبت به خورشید نوعی تاثیر گرانشی می گذارند. HD 7977 نیز تنها ستاره ی گذرا است که با قطعیت می توانیم عبور آن را شناسایی کنیم؛ اما بر اساس تخمین دانشمندان یک ستاره در هر یک میلیون سال از فاصله ی 50 هزار واحد نجومی و هر بیست میلیون سال از فاصله ی 10 هزار واحد نجومی از منظومه شمسی عبور می کند.
تخمین ها بدان معنی هستند که کاملا ممکن است ستاره ای در حال عبور بر اقلیم زمین در گذشته تاثیر گذاشته و حتی نقشی بنیادی بر بیشینه ی حرارتی آن داشته باشد. پژوهش های آینده درباره ی تکامل بلندمدت منظومه شمسی این عبورها را درنظر می گیرند. پژوهشگرها در مقاله شان می نویسند:
ما نشان دادیم که برخوردهای ستاره ای نقش مهمی در تکامل متغیر و بلندمدت منظومه شمسی مان ایفا می کنند. گرچه ده ها میلیون سال طول می کشد تا آثار عبور ستاره ای خود را نشان دهند، تکامل مداری بلندمدت زمین و دیگر سیاره ها با این ستاره ها ارتباط دارد.
5858
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "عبور یک ستاره مدار زمین را تغییر داد" هستید؟ با کلیک بر روی پزشکی، آیا به دنبال موضوعات مشابهی هستید؟ برای کشف محتواهای بیشتر، از منوی جستجو استفاده کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "عبور یک ستاره مدار زمین را تغییر داد"، کلیک کنید.