شرایط سرپرستی بچه از شیرخوارگاه

سرپرستی بچه از شیرخوارگاه، یک مسیر پر از امید و عشق است که دل های زیادی را به هم گره می زند. اگر شما هم به فکر فرزندخواندگی هستید، باید بدانید که این فرآیند، قواعد و مراحل خاص خودش را دارد که سازمان بهزیستی متولی اصلی آن است. از ثبت نام آنلاین گرفته تا مصاحبه های مددکاری و دادگاه، همه و همه جزئی از این راه هستند که باید با آگاهی کامل آن ها را طی کنید تا بتوانید یک فرزند از شیرخوارگاه را به گرمی آغوش خانواده تان بیاورید.

مفهوم حقوقی سرپرستی و فرزندخواندگی از دیدگاه سازمان بهزیستی

اول از همه، بیایید ببینیم اصلاً «سرپرستی» و «فرزندخواندگی» چه فرقی با هم دارند. شاید این دو کلمه خیلی شبیه هم به نظر برسند، اما از نظر قانونی، تفاوت های مهمی دارند. فرزندخواندگی در واقع یک رابطه نسبی رو بین شما و کودک ایجاد می کنه، یعنی از نظر قانونی، اون بچه مثل فرزند خودتون میشه و همه حقوق و وظایف یک فرزند واقعی رو خواهد داشت، البته به جز مسئله ارث که خودش داستان جداگانه ای داره. این مفهوم، بر اساس «قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست» تعریف میشه و هدفش اینه که به یک کودک بی سرپرست یا بدسرپرست، یک خانواده دائمی و امن بده.

اما «سرپرستی» یا همون «کفالت»، ممکنه موقت باشه یا حتی با هدف فرزندخواندگی شروع بشه اما در نهایت به اون شکل حقوقی کامل فرزندخواندگی نرسه. در سرپرستی، شما مسئولیت نگهداری و تربیت کودک رو به عهده می گیرید، اما ممکنه از نظر قانونی همه حقوق و وظایف یک فرزند نسبی رو شامل نشه. سازمان بهزیستی معمولاً با هدف نهایی فرزندخواندگی، این بچه ها رو به خانواده ها معرفی می کنه تا بهترین آینده رو براشون رقم بزنه.

چه کسانی می توانند متقاضی سرپرستی و فرزندخواندگی باشند؟ (شرایط متقاضیان)

خب، حالا که تفاوت ها رو فهمیدیم، بریم سر اصل مطلب: چه کسی می تونه برای سرپرستی بچه از شیرخوارگاه اقدام کنه؟ سازمان بهزیستی و قانون، یک سری شرایط رو برای متقاضیان در نظر گرفتن که رعایتشون حسابی مهمه. این شرایط هم به دو دسته کلی و خاص تقسیم میشن که هر کدوم رو جداگانه بررسی می کنیم.

شرایط عمومی متقاضیان

اینجا می خوایم از اون شرایطی حرف بزنیم که تقریباً برای همه متقاضیان، چه زوج باشن، چه مجرد، مشترکه و باید حتماً اونا رو داشته باشید:

• تابعیت ایرانی: حتماً باید ایرانی باشید تا بتونید از شیرخوارگاه های ایران بچه به سرپرستی بگیرید.
• اعتقاد به یکی از ادیان رسمی کشور: باید به یکی از ادیان شناخته شده در قانون اساسی کشورمون اعتقاد داشته باشید.
• عدم ابتلا به بیماری های صعب العلاج یا واگیردار: شما باید از نظر جسمی سالم باشید و بیماری های جدی یا مسری نداشته باشید تا سلامتی کودک به خطر نیفته.
• توانایی جسمی و روانی برای تربیت کودک: این مسئولیت بزرگیه، پس باید از نظر جسمی و روانی آماده تربیت یک فرزند باشید. منظور اینه که بتونید از پس چالش های والدگری بربیاید و محیطی امن و پر از آرامش برای بچه فراهم کنید.
• عدم اعتیاد به الکل، مواد مخدر یا روان گردان: برای صلاح و سلامت کودک، نداشتن هرگونه اعتیاد ضروریه و بهزیستی روی این مورد خیلی حساسه.
• نداشتن محکومیت جزایی مؤثر: سابقه کیفری که بر اساس اون، مجازاتی براتون تعیین شده، می تونه مانع فرزندخواندگی بشه.
• تمکن مالی کافی: باید بتونید از پس هزینه های زندگی و تربیت کودک بربیاید. این به معنای ثروتمند بودن نیست، بلکه داشتن یک درآمد ثابت و کافی برای تأمین نیازهای اولیه و رشد سالم کودک رو نشون میده. مدارکی مثل فیش حقوقی، پروانه کسب، سند ملک یا اجاره نامه برای اثبات این موضوع لازمه.
• صلاحیت اخلاقی و عدم حجر: باید از نظر اخلاقی مورد تأیید باشید و عاقل و رشید به حساب بیاید (یعنی محجور نباشید).

شرایط خاص متقاضیان (بر اساس اولویت قانونی)

علاوه بر شرایط عمومی، قانون یک سری اولویت ها رو هم در نظر گرفته که باعث میشه بعضی از متقاضیان، شانس بیشتری برای سرپرستی داشته باشن:

اولویت اول: زوجین بدون فرزند

این گروه، در اولویت اول سازمان بهزیستی قرار دارن. اما شرایط خاص خودشون رو دارن:

• گذشت ۵ سال از تاریخ ازدواج: باید حداقل پنج سال از تاریخ ازدواجتون گذشته باشه.
• عدم امکان فرزندآوری (تأیید پزشکی قانونی): در این پنج سال باید ثابت بشه که نمی تونید صاحب فرزند بشید. البته اگر پزشکی قانونی تأیید کنه که اصلاً امکان بچه دار شدن وجود نداره، شرط پنج سال برداشته میشه.
• حداقل سن یکی از زوجین ۳۰ سال: باید حداقل یکی از شما دو نفر، سی سال یا بیشتر سن داشته باشید.
• رضایت کامل هر دو زوج: برای این کار بزرگ، هم زن و هم شوهر باید با رضایت کامل اقدام کنن.

اولویت دوم: زوجین دارای فرزند

بله، در قوانین جدید، حتی اگر فرزند هم داشته باشید، می تونید برای فرزندخواندگی اقدام کنید. این اتفاق خیلی خوبیه چون بچه هایی که وارد خانواده های فرزنددار میشن، معمولاً محیط بهتری رو تجربه می کنن. شرایط این گروه ایناست:

• حداقل سن یکی از زوجین ۳۰ سال: مثل گروه اول، حداقل یکی از شما باید بالای سی سال باشه.
• رضایت کامل هر دو زوج: اینجا هم رضایت هردو نفر شرطه.
• تأکید بر عدم تبعیض بین فرزندان: این خیلی مهمه که بین فرزند واقعی و فرزندخوانده، هیچ فرقی نذارید و هر دو رو به یک اندازه دوست داشته باشید و حمایت کنید. مددکاران بهزیستی روی این مسئله خیلی دقیق نظارت می کنن.

اولویت سوم: دختران و زنان بدون شوهر

این هم از تغییرات خوب قانون در سال های اخیر بوده. زنان مجرد بالای سی سال هم می تونن سرپرستی یک فرزند رو به عهده بگیرن، البته با چند تا محدودیت:

• حداقل سن ۳۰ سال: باید حداقل سی سال سن داشته باشن.
• فقط حق سرپرستی فرزند اناث (دختر): زنان مجرد فقط می تونن سرپرستی فرزند دختر رو قبول کنن.

اولویت بندی های تکمیلی

چند تا نکته دیگه هم هست که در اولویت بندی بهزیستی مهمه:

• زوجین کمتر از ۵۰ سال بر بالای ۵۰ سال: اگر دو خانواده در شرایط تقریباً یکسان باشن، اولویت با خانواده ای هست که سنشون کمتره (هر دو زوج زیر ۵۰ سال باشن).
• اولویت با فرد یابنده کودک بی سرپرست: اگه خدای نکرده بچه ای رو پیدا کردید و بعد از مراحل قانونی، تمایل به سرپرستی اون داشتید و شرایطش رو هم داشتید، اولویت با شماست.

کودکانی که می توانند تحت سرپرستی قرار گیرند (شرایط کودکان)

حالا که با شرایط متقاضیان آشنا شدیم، بریم سراغ بخش مهم دیگه: چه بچه هایی می تونن از شیرخوارگاه به سرپرستی سپرده بشن؟ خب، همه بچه هایی که توی مراکز بهزیستی هستن، شرایط واگذاری به خانواده رو ندارن. قانون مشخص کرده که چه کودکانی رو میشه برای فرزندخواندگی معرفی کرد:

• امکان شناسایی پدر، مادر و جد پدری وجود نداشته باشد: یعنی بچه هایی که هیچ اطلاعاتی از پدر، مادر و پدربزرگ پدری شون در دست نیست. به اصطلاح «بی نام و نشان» هستن.
• پدر، مادر، جد پدری و وصی قانونی در قید حیات نباشند: این یعنی کودک، پدر و مادر و جد پدری خودش رو از دست داده باشه و وصی قانونی هم نداشته باشه.
• سپری شدن حداقل دو سال از زمان سپرده شدن کودک به سازمان بهزیستی و عدم مراجعه والدین یا ولی قهری: اگه بچه ای به بهزیستی سپرده شده و حداقل دو سال از اون تاریخ گذشته، اما پدر و مادر یا ولی قهریش دنبالش نیومدن، اون بچه می تونه برای سرپرستی معرفی بشه. این دو سال، فرصتیه تا والدین واقعی یا ولی قهری، برای گرفتن بچه مراجعه کنن.
• عدم صلاحیت والدین یا ولی قهری برای سرپرستی کودک: گاهی اوقات، پدر و مادر یا ولی قهری در قید حیات هستن، اما به دلایل مختلف (مثل اعتیاد شدید، سوءرفتار، زندان طولانی مدت و…) صلاحیت نگهداری از کودک رو ندارن. در این شرایط، دادگاه می تونه حکم عدم صلاحیت رو صادر کنه و حتی با وجود ضم امین یا ناظر هم، باز وضعیت کودک بهبود پیدا نکنه، در این صورت کودک می تونه به سرپرستی سپرده بشه.

یه نکته مهم در مورد کودکان بدسرپرست اینه که این بچه ها ممکنه پدر و مادر داشته باشن، اما به دلیل شرایط نامناسبی که در اون هستن، از والدین خودشون گرفته میشن و به بهزیستی سپرده میشن. فرآیند واگذاری این کودکان ممکنه کمی پیچیده تر باشه چون باید مراحل حقوقی اثبات عدم صلاحیت والدین واقعی طی بشه تا امکان فرزندخواندگی فراهم بشه.

مراحل گام به گام سرپرستی و فرزندخواندگی از شیرخوارگاه/بهزیستی

رسیدیم به بخشی که خیلی از متقاضیان دنبالش هستن: چطوری قدم به قدم این مسیر رو بریم؟ فرآیند سرپرستی بچه از شیرخوارگاه یا بهزیستی، مراحل مشخص و دقیقی داره که باید با حوصله و دقت انجام بشن. بیایید با هم ببینیم این مراحل چی هستن:

ثبت نام در سامانه ملی فرزندخواندگی

اولین گام و شاید راحت ترین بخش کار، ثبت نام آنلاینه. دیگه لازم نیست برای مراحل اولیه حضوری به بهزیستی مراجعه کنید. باید برید به آدرس http://adoption.behzisti.net و اونجا ثبت نام کنید. یادتون باشه که:

• اطلاعات رو با دقت و صداقت کامل وارد کنید.
• مدارک اولیه رو با کیفیت خوب اسکن کنید و بارگذاری کنید. اگه مدارکتون ناخوانا باشه، ممکنه کارتون عقب بیفته.

بعد از ثبت نام، یک پیامک تأیید برای شما میاد که به معنی شروع فرآیند هست. پس از این مرحله، باید منتظر بررسی های اولیه باشید.

ارائه و بارگذاری مدارک اولیه

همونطور که گفتیم، برای ثبت نام در سامانه، باید یک سری مدارک رو آماده و بارگذاری کنید. بهتره قبل از شروع ثبت نام، این مدارک رو آماده داشته باشید تا همه چیز سریع تر پیش بره. این مدارک شامل:

1. تصویر تمامی صفحات شناسنامه و کارت ملی متقاضیان (هم زن، هم شوهر یا متقاضی مجرد)
2. سند ازدواج (برای زوجین)
3. گواهی پزشک متخصص زنان و زایمان (برای زوجین فاقد فرزند و تأییدیه پزشکی قانونی مبنی بر عدم امکان فرزندآوری)
4. مدارک پایان خدمت یا معافیت (برای آقایان)
5. آخرین مدرک تحصیلی
6. سند مالکیت، مبایعه نامه یا اجاره نامه منزل (برای اثبات محل سکونت)
7. گواهی اشتغال به کار و تعیین میزان درآمد (مثل حکم کارگزینی، فیش حقوقی، پروانه کسب و…)
8. مدارک بیمه پایه اجتماعی

نکته مهم: بعد از اینکه بهزیستی از شما خواست، باید این مدارک رو در یکی از دفاتر اسناد رسمی «برابر اصل» کنید و برای مراحل بعدی آماده داشته باشید.

بررسی های اولیه و مصاحبه مددکاری

بعد از اینکه مدارکتون بررسی شد و تأیید اولیه صورت گرفت، نوبت به مصاحبه با مددکار اجتماعی می رسه. این مرحله برای اینه که مددکارها با شما و شرایط زندگی تون آشنا بشن، ببینن که آیا از نظر عاطفی و اجتماعی آماده پذیرش کودک هستید یا نه. حتی ممکنه یک بازدید از منزل شما هم داشته باشن تا از نزدیک محیط زندگی رو بررسی کنن. این بازدیدها برای اطمینان از فراهم بودن یک محیط مناسب و امن برای کودک هست.

ارزیابی های روانشناختی و دریافت گواهی ها

خب، تا اینجا که اومدیم، وقتش رسیده که از نظر روحی و روانی هم مورد بررسی قرار بگیرید. شما به یک روانشناس معتمد سازمان بهزیستی معرفی میشید تا صلاحیت روانی تون برای فرزندپروری تأیید بشه. این مرحله خیلی مهمه چون سلامت روان والدین تأثیر مستقیم روی رشد و تربیت کودک داره. علاوه بر این، باید برای دریافت گواهی های «عدم اعتیاد» و «عدم سوء پیشینه» هم اقدام کنید که قبلاً هم بهشون اشاره کردیم.

معرفی و انتخاب کودک

یکی از هیجان انگیزترین مراحل، همینجاست. بعد از همه این بررسی ها، بهزیستی کودکان واجد شرایط رو به شما معرفی می کنه. اینجاست که میتونید با اونها دیدار کنید و تعامل داشته باشید. یادتون باشه، این فرآیند دوطرفه است؛ یعنی هم شما باید حس خوبی به کودک پیدا کنید، هم کودک با شما ارتباط برقرار کنه. گاهی اوقات ممکنه تا سه کودک هم به خانواده معرفی بشن تا بهترین تطابق اتفاق بیفته. این مرحله خیلی حساسه و باید با نهایت صبر و عشق انجام بشه.

صدور حکم سرپرستی (موقت و قطعی)

وقتی انتخاب نهایی انجام شد و همه چیز اوکی بود، قاضی یک «حکم سرپرستی موقت» صادر می کنه که معمولاً شش ماهه است. این شش ماه، یک دوره آزمایشی محسوب میشه که کودک توی خونه شما زندگی می کنه و مددکاران بهزیستی هم همچنان نظارت دارن تا ببینن همه چیز خوب پیش میره و کودک در محیط مناسبی قرار گرفته. اگه در طول این شش ماه، همه چیز طبق برنامه باشه و تأیید کارشناسان بهزیستی رو هم بگیرید، حکم موقت به «حکم قطعی» تبدیل میشه و شما رسماً سرپرست اون کودک میشید.

معرفی به مشاور دینی و دادگاه صالح

در برخی موارد، ممکن است برای مسائل مربوط به محرمیت یا سایر امور حقوقی، نیاز به معرفی به مشاور دینی یا دادگاه صالح برای انجام مراحل تکمیلی باشد. این بخش ها معمولاً در کنار یا پس از مراحل اصلی انجام می شوند تا همه جوانب شرعی و قانونی پوشش داده شوند.

مسائل حقوقی و اجتماعی پس از فرزندخواندگی

مسیر فرزندخواندگی فقط با گرفتن حکم قطعی تموم نمیشه. بعد از اون، یک سری مسائل حقوقی و اجتماعی پیش میاد که دونستنشون حسابی مهمه تا با آگاهی کامل وارد این دنیای قشنگ بشید.

محرمیت فرزند خوانده

این یکی از سوال های پرتکراره. از نظر شرعی، فرزندخوانده مثل فرزند نسبی محرم نیست. اما نگران نباشید، راه هایی برای ایجاد محرمیت شرعی وجود داره. معمولاً با «صیغه محرمیت» بین یکی از والدین سرپرست و فرزندخوانده، محرمیت ایجاد میشه. مثلاً مادر سرپرست با پدر واقعی کودک صیغه محرمیت می خونه (اگه زنده باشه و بشه پیداش کرد) یا یک راه حل شرعی دیگه. بهتره در این زمینه با یک مشاور دینی صحبت کنید تا بر اساس نظر مرجع تقلیدتون، بهترین راه رو انتخاب کنید. در بحث محرمیت هر خانواده ای می تواند از احکام مرجع تقلید خود تبعیت کند و در این میان محدودیتی وجود ندارد.

ارث فرزند خوانده و تضمین آینده مالی

شاید براتون عجیب باشه، اما از نظر قانونی، فرزندخوانده از والدین سرپرست خودش ارث نمی بره. این یه تفاوت اساسی با فرزند نسبیه. اما قانونگذار برای اینکه آینده این بچه ها رو تضمین کنه، فکری کرده. ماده ۱۴ «قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست» میگه که دادگاه می تونه از والدین سرپرست بخواد که بخشی از اموال یا حقوق خودشون رو به نام کودک کنن. حتی اگه الان امکانش نباشه، می تونن تعهد کتبی بدن که در آینده این کار رو می کنن. اینجوری، قاضی آینده مالی کودک رو تضمین می کنه. البته گاهی هم قاضی تشخیص میده که به مصلحت کودک نیست این شرط رو بذاره.

دادگاه در صورتی حکم سرپرستی صادر می کند که درخواست کننده سرپرستی بخشی از اموال یا حقوق خود را به کودک یا نوجوان تحت سرپرستی تملیک کند. تشخیص نوع و میزان مال یا حقوق مزبور با دادگاه است.

وظایف والدین سرپرست

بعد از فرزندخواندگی، شما مثل هر والد دیگه ای، وظایف بزرگی دارید. این وظایف شامل:

• تأمین نیازهای مادی و معنوی کودک: باید همه نیازهای بچه رو، از خوراک و پوشاک گرفته تا محبت و آموزش، فراهم کنید.
• ایجاد محیط امن و پر از عشق: مهم ترین وظیفه، ایجاد یک خونه پر از آرامش، امنیت و عشق برای کودکه تا بتونه در اون بهترین رشد رو داشته باشه.
• عدم تبعیض بین فرزندخوانده و فرزندان واقعی: اگه خودتون فرزند دارید، خیلی مهمه که بین اون ها و فرزندخوانده هیچ تبعیضی قائل نشید. این موضوع برای سلامت روانی کودک خیلی حیاتیه.
• اهمیت ادامه دریافت مستمری قانونی کودک: اگه کودک قبل از سرپرستی، مستمری خاصی دریافت می کرده (مثلاً از کمیته امداد)، این مستمری قطع نمیشه و باید به حساب خودش واریز بشه.

نظارت و حمایت سازمان بهزیستی

یادتون باشه، بهزیستی تا سن ۱۸ سالگی، همچنان ناظر بر وضعیت فرزندخوانده است. مددکاران اجتماعی به صورت دوره ای با شما در تماس خواهند بود و از وضعیت کودک سوال می کنن. این نظارت برای اطمینان از سلامت و رفاه کودک هست و جای نگرانی نداره. هدفشون فقط حمایت از فرزندخوانده است.

چالش ها، نگرانی ها و پاسخ به سوالات متداول

حتماً موقع فکر کردن به سرپرستی، کلی سوال و نگرانی براتون پیش میاد. این طبیعیه! اینجا سعی می کنیم به چند تا از این دغدغه های رایج جواب بدیم.

چرا فرآیند فرزندخواندگی طولانی و دشوار به نظر می رسد؟

خیلی ها فکر می کنن که گرفتن بچه از شیرخوارگاه، خیلی زمان بر و سخت و پیچیده است. راستش، این تصور تا حدی درسته، اما دلیلش چیز دیگه ایه. سازمان بهزیستی وظیفه اش تأمین کودک نیست، بلکه متولی واگذاری کودکانی هست که شرایط واگذاری رو پیدا کرده اند. یعنی تا وقتی که یک کودک، از نظر قانونی «واجد شرایط فرزندخواندگی» شناخته نشه (مثلاً پدر و مادرش فوت نکرده باشن یا دو سال از رها شدنش نگذشته باشه)، بهزیستی نمی تونه اون رو به خانواده ای واگذار کنه. این پروسه هم نیاز به تأیید مراجع قضایی داره و زمان بره.

همچنین، بهزیستی باید با دقت تمام، صلاحیت خانواده های متقاضی رو احراز کنه. این بچه ها یک بار آسیب دیدن و بهزیستی باید مطمئن بشه که بار دوم این اتفاق براشون تکرار نمیشه. جلوگیری از «فسخ فرزندخواندگی» که می تونه ضربه روحی بزرگی به کودک بزنه، اولویت اصلیه. پس سخت گیری ها به خاطر صلاح و آینده کودکه.

آیا پارتی بازی در این فرآیند وجود دارد؟

این هم از اون سوالاییه که خیلی ها تو دلشون دارن. سعید بابایی، مدیر کل دفتر امور کودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی کشور گفته که از اردیبهشت ۹۹، با راه اندازی «سامانه ملی فرزندخواندگی»، این فرآیند خیلی شفاف تر شده و امکان تخلف به حداقل رسیده. اونجا میشه روند پرونده رو پیگیری کرد.

گاهی اوقات ممکنه به نظر بیاد که برای یکی زودتر اتفاق افتاده، ولی این به خاطر تفاوت در شرایط و اولویت هاست. مثلاً یک خانواده ممکنه سال ها منتظر یک نوزاد دختر باشه، در حالی که خانواده ای دیگه با پذیرش یک پسر ۶ ساله یا کودکی با نیازهای خاص، زودتر به نتیجه میرسه. پس تفاوت ها به خاطر اولویت بندی ها و شرایط خاص هر پرونده است. اگر هم خدای نکرده احساس اجحافی داشتید، می تونید از طریق سامانه دیدبان بهزیستی با شماره ۱۴۸۲ پیگیری کنید.

چه مدت زمان برای فرزندخواندگی نیاز است؟

اگه کودک واجد شرایط واگذاری موجود باشه، فرآیند زیر شش ماه هم می تونه انجام بشه. اما این زمان به چند عامل بستگی داره:

• سن و جنسیت کودک: بیشتر متقاضیان دنبال نوزاد دختر هستن که باعث میشه صف برای این گروه طولانی تر باشه. برای کودکان با سن بالاتر (به خصوص پسرها) یا کودکان دارای نیازهای خاص (معلولیت یا بیماری)، زمان انتظار به مراتب کمتره.
• تعداد متقاضیان در استان شما: تعداد متقاضیان و کودکان واجد شرایط در هر استان هم روی این زمان تأثیر داره.

آیا فرآیند فرزندخواندگی سخت تر شده است؟

طبق گفته مسئولان بهزیستی، فرآیند فرزندخواندگی سخت تر نشده، بلکه «قانونمندتر» شده. هدف اینه که همه چیز بر اساس ضوابط و با نهایت دقت انجام بشه تا منافع کودک در اولویت باشه. در گذشته شاید بعضی از شرایط خانواده ها به درستی بررسی نمی شد و این ممکن بود باعث آسیب دیدن دوباره کودکان بشه. الان، سخت گیری ها برای جلوگیری از جدایی خواهر و برادرها و تضمین یک زندگی باثبات برای کودکانه.

ضرورت فرهنگ سازی برای پذیرش کودکان با نیازهای خاص یا سنین بالاتر

واقعاً جای تأسف داره که هنوز خیلی ها تمایل دارن واقعیت فرزندخواندگی رو از کودک و اطرافیان پنهان کنن. این کار، مخصوصاً برای کودکان در سنین بالاتر، می تونه لطمات روحی شدیدی وارد کنه. فرهنگ سازی در مورد پذیرش کودکان با نیازهای خاص یا سنین بالاتر، خیلی ضروریه. رسانه ها، فیلم ها و سریال ها می تونن نقش مهمی در این زمینه داشته باشن تا جامعه ما پذیراتر و آگاه تر بشه. باید یاد بگیریم که صداقت با کودک، بهترین راهه.

متاسفانه اکثر خانواده هایی که در صف های طولانی می مانند متقاضی نوزاد دختر هستند که طبیعتا شکل گیری آن بر عهده بهزیستی نیست. در ۶ ماهه نخست سال ۱۳۹۹، ۵۳۹ فرزند بهزیستی در سراسر کشور به فرزندخواندگی رفته اند، همچنین ۲۸ فرزند بهزیستی که دارای معلولیت هستند در سراسر کشور وارد خانواده ها شدند. استان تهران با ۱۵۵ فرزندخواندگی در ۶ ماهه نخست سال ۹۹، بیشترین آمار را داشته است.

شرایط خاص شیرخوارگاه آمنه

شیرخوارگاه آمنه، یکی از معروف ترین مراکز نگهداری از کودکان در تهرانه. اما در مورد شرایط سرپرستی از این مرکز، باید بدونید که شرایط عمومی فرزندخواندگی که در بالا بهشون اشاره کردیم، برای تمامی مراکز بهزیستی و شیرخوارگاه ها در سراسر کشور یکسانه. یعنی فرقی نمی کنه که از شیرخوارگاه آمنه اقدام کنید یا هر مرکز دیگه، شما باید همون مراحل و شرایط قانونی رو طی کنید. ممکنه در هر مرکز، فرآیندهای داخلی یا سرعت انجام کار کمی متفاوت باشه، ولی چهارچوب اصلی همونه.

نتیجه گیری

سرپرستی بچه از شیرخوارگاه، یک تصمیم بزرگ و یک مسیر پر از مسئولیت و عشق هست. این فرآیند، با همه جزئیات قانونی و مراحلی که داره، در نهایت به این ختم میشه که یک کودک بی سرپرست یا بدسرپرست، به یک خانواده گرم و مهربون بپیونده و آینده ای روشن پیدا کنه. یادتون باشه که این راه نیاز به صبر، آگاهی کامل و تعهد عمیق داره. اما پاداشش، عشقی بی پایان و نعمتیه که تا ابد در زندگی تون جاری میشه. اگه همه شرایط رو دارید و قلبتون برای پذیرش یک فرشته کوچولو آماده است، با آگاهی کامل و توکل به خدا، قدم در این مسیر بگذارید.