معرفی و نقد سریال در لحظه

سریال در لحظه (At the Moment) یک سفر عمیق به دنیای روابط عاشقانه و انسانیه که در دل بحران پاندمی کرونا در تایوان اتفاق می افته و نشون می ده چطور عشق، ارتباطات و چالش های زندگی در روزهای سخت شکل می گیرن. این سریال تایوانی با روایت چندگانه و درهم تنیده اش، سعی می کنه یه تصویر واقعی از لحظه های ناب و پیچیده ی زندگی آدما رو بهمون نشون بده.

توی این سریال، همه چی حول محور ده تا داستان مختلف می چرخه که هر کدومشون با دیگری یه جورایی گره خورده و همه این داستان ها در دوران قرنطینه و محدودیت های اجتماعی، حسابی زیر و رو می شن. انگار که این ویروس لعنتی، نه تنها زندگی عادی مردم رو متوقف کرده، بلکه یه جورایی آینه ای شده برای نشون دادن واقعی ترین لایه های شخصیتی و روابط آدم ها. از عشق های نوپا گرفته تا رابطه هایی که سال ها ازشون گذشته و حالا تو این شرایط جدید، با چالش های تازه ای روبه رو می شن. انگار زندگی می خواد بگه، حتی توی بدترین لحظه ها هم، آدم به عشق، امید و ارتباط نیاز داره. این مقاله قراره یه جور راهنمای کامل باشه برای اونایی که دوست دارن بدونن این سریال چیه، چه حرفی برای گفتن داره و آیا اصلاً ارزش دیدن رو داره یا نه. پس اگه دنبال یه بررسی جامع و بی طرفانه هستین، جای درستی اومدین!

سریال در لحظه: یه نگاه نزدیک تر به داستان و ساختار

تصور کنید دنیا تو یه بحران بزرگ غرق شده و آدما مجبورن بیشتر از همیشه توی خونه هاشون بمونن. حالا تو همین شرایط، عشق و روابط انسانی چه شکلی پیدا می کنن؟ سریال در لحظه دقیقاً همین سوال رو با جزئیات و ظرافت های خاص خودش جواب می ده. این سریال مثل یه پازل بزرگ می مونه که هر تکه اش، یه داستان عاشقانه یا انسانی جداگونست، اما در نهایت همه این تکه ها کنار هم قرار می گیرن تا یه تصویر کامل و زیبا رو بهمون نشون بدن.

داستان سریال: وقتی عشق در قرنطینه جون می گیره

خط داستانی اصلی در لحظه به شدت جذابه: ده تا داستان کاملاً مستقل، اما در عین حال به هم پیوسته، که توی دوران پاندمی کرونا اتفاق می افتن. هر کدوم از این داستان ها روی یه جنبه خاص از روابط انسانی تمرکز دارن. از عشق های ممنوعه و پرشور گرفته تا رابطه های دوستانه عمیق، از خانواده هایی که با چالش های جدید روبه رو می شن تا آدم هایی که توی تنهایی دنبال معنای زندگی می گردن. نکته جالب اینجاست که همه این داستان ها، یه جورایی به یه برنامه دوستیابی واقعیت محور (Reality Dating Show) وصل می شن. این برنامه مثل یه نخ نامرئی، داستان ها رو به هم می بافه و بهشون یه انسجام خاصی می ده.

شخصیت ها تو این سریال، هر کدوم یه جور نماینده از آدم های واقعی هستن که تو دوران کرونا، هر روز با مشکلات و حس های جدید دست و پنجه نرم می کردن. بعضی هاشون دنبال یه امید تازه می گشتن، بعضی هاشون با حسرت گذشته دست و پنجه نرم می کردن، و بعضی دیگه هم تو همین لحظه حال، سعی می کردن یه معنای جدید برای زندگی شون پیدا کنن. چیزی که این سریال رو متفاوت می کنه، اینه که با وجود فضای کلیشه شده ی پاندمی، تونسته زاویه دیدهای تازه ای رو نشون بده و به عمق روابط و احساسات آدما بپردازه. هر داستان مثل یه اپیزود جداگونه می مونه که می تونه شما رو بخندونه، گریه بندازه یا ساعت ها به فکر فرو ببره. اون حس تنهایی و در عین حال نیاز به ارتباط که توی دوران کرونا برای خیلی ها ملموس بود، به خوبی توی این سریال به تصویر کشیده شده.

پشت صحنه تولید: کارگردان ها، نویسنده ها و پلتفرم پخش

سریال در لحظه یک محصول کاملاً تایوانیه که در سال ۲۰۲۳ منتشر شده. کشور تایوان تو سال های اخیر با تولید سریال های باکیفیت و متفاوت، حسابی خودش رو تو صنعت سرگرمی آسیای شرقی مطرح کرده و در لحظه هم یکی از همین نمونه های موفقه. این سریال روی پلتفرم استریمینگ نتفلیکس (Netflix) پخش شده و همین باعث شده تا خیلی راحت تر در دسترس مخاطبان جهانی قرار بگیره. وقتی یه سریال از نتفلیکس پخش می شه، این یعنی یه استانداردهای خاصی رو رعایت کرده و خب، در لحظه هم از این قاعده مستثنا نیست.

کارگردانی و نویسندگی این سریال توسط تیم های مختلفی انجام شده که هر کدوم مسئولیت یک یا چند داستان رو به عهده داشتن. این شیوه تولید به سریال این امکان رو می ده که تنوع بیشتری توی سبک روایت و زاویه دید داشته باشه. هر کارگردان و نویسنده تونسته دیدگاه خودش رو تو داستانش پیاده کنه و همین باعث شده که سریال یه مجموعه رنگارنگ از روایت ها باشه. تعداد قسمت های سریال هم معمولاً تو یه فصل خلاصه می شه، اما با توجه به فرمت اپیزودیک و داستانی، ممکنه برای فصل های بعدی هم پتانسیل زیادی داشته باشه، البته اگه داستان ها هنوز حرفی برای گفتن داشته باشن و مخاطب بهشون علاقه مند بمونه. این تنوع در تیم سازنده، ممکنه گاهی باعث بشه که برخی داستان ها از بقیه قوی تر باشن، اما در کل، یه حس طراوت و نوآوری رو به سریال می بخشه.

بازیگرها و نقش ها: قلب تپنده روایت

یکی از مهم ترین عواملی که باعث می شه یه سریال تو دل مخاطب جا باز کنه، بازیگرهای قدرتمند و انتخاب درست اونا برای نقش هاست. سریال در لحظه هم تو این زمینه، حسابی خوش درخشیده و تونسته با یه لیست بلندبالا از بازیگرهای مشهور و محبوب تایوانی، به هر کدوم از داستان هاش جون ببخشه. وقتی تماشا می کنین، حس می کنین که هر بازیگر، تمام وجودش رو گذاشته تا شخصیتش رو به واقعی ترین شکل ممکن به تصویر بکشه.

ستاره های «در لحظه»: کی به کیه؟

توی در لحظه با مجموعه ای از بازیگرهای باتجربه و ستاره های نوظهور تایوانی روبه رو هستیم. از چن ئی-رون (Chen Yi-rong) که نقش های پخته ای رو ایفا کرده تا جی جی لینه (Jia Jia Lin) و وو کنگ-رن (Wu Kang-ren) که با استعدادشون تماشاچی رو میخکوب می کنن. نکته اینجاست که به خاطر فرمت چندداستانی سریال، هیچ بازیگری نقش اصلی مطلق رو نداره و همه تو داستان خودشون، ستاره هستن.

• آلکس کو (Alec Su): یکی از چهره های شناخته شده که با حضورش به اعتبار سریال اضافه کرده.
• جی آن (Gingle Wang): بازیگری جوان و بااستعداد که در چند داستان کلیدی حضور داره و احساسات عمیق شخصیت هاش رو به خوبی نشون می ده.
• وو کنگ-رن (Wu Kang-ren): هنرپیشه ای که همیشه با بازی های قوی و تاثیرگذارش شناخته می شه و در اینجا هم انتظارات رو برآورده کرده.
• روبی لین (Ruby Lin): چهره ای محبوب و باتجربه که حضورش همیشه جذابیت خاصی به سریال ها می بخشه.
• ویکی سو (Vicki Hsu): با بازی های دراماتیک و ظریفش، به عمق داستان ها کمک کرده.

این لیست فقط چند نمونه از بازیگران پرتعدادی هستن که توی این سریال حضور دارن. هر کدوم از اونا تونستن به خوبی نقش خودشون رو پیدا کنن و با یه شیمی خاصی که بینشون وجود داره، کاری کنن که روابط انسانی توی سریال خیلی باورپذیر به نظر برسه.

هنرنمایی بازیگران: چقدر تو دل مخاطب جا باز می کنن؟

وقتی پای نقد بازیگری به میون میاد، در لحظه واقعاً عملکرد تحسین برانگیزی داره. بازیگران این سریال، نه تنها دیالوگ ها رو حفظ کردن و ادا می کنن، بلکه تمام حس و حال شخصیت هاشون رو به بهترین شکل ممکن منتقل می کنن. لحظه هایی هست که بدون هیچ کلمه ای، فقط با یه نگاه یا یه حرکت کوچیک، می تونن هزاران حرف رو به مخاطب بگن. از شادی های کوچیک گرفته تا غم های عمیق و پنهان، همه و همه با جزئیات دقیق به نمایش گذاشته می شن.

مثلاً تو داستان هایی که درباره تنهایی و انزوا هست، بازیگرها با ظرافت خاصی نشون می دن که چطور یه آدم می تونه تو شلوغی دنیا هم تنها باشه. یا تو لحظه های عاشقانه، اون جرقه و شور و هیجان عشق رو به قدری واقعی به تصویر می کشن که دل آدم واقعاً می لرزه. نقاط قوتشون عمدتاً تو انتقال احساسات پیچیده و چندلایه است. شخصیت ها تو این سریال صرفاً سیاه یا سفید نیستن، بلکه پر از تناقضات و پیچیدگی های انسانی هستن و بازیگرها هم به خوبی تونستن این ابعاد رو نشون بدن. شاید تنها نقطه ضعف کوچیک، تو برخی از داستان ها، عدم توازن در عمق بخشی به همه شخصیت ها باشه. بعضی ها عمیق تر و باورپذیرتر از بقیه از آب دراومدن، اما این چیزی از ارزش کلی کار کم نمی کنه. در مجموع، بازیگران در لحظه واقعاً قلب تپنده داستان هستن و بدون هنرنمایی اونا، این سریال هرگز نمی تونست تا این حد تاثیرگذار باشه.

تحلیل و بررسی جامع: فراتر از یه سریال عاشقانه

در لحظه فقط یه سریال عاشقانه ساده نیست؛ بلکه یه جور آینه است که بهمون نشون می ده چطور تو شرایط بحرانی، روابط انسانی می تونن عمیق تر، پیچیده تر و گاهی حتی آسیب پذیرتر بشن. این سریال با زیرکی تمام به موضوعاتی می پردازه که شاید تو زندگی عادی کمتر بهشون فکر کنیم، اما تو یه شرایط خاص مثل پاندمی، حسابی خودشون رو نشون می دن.

تم ها و پیام ها: لایه های پنهان «در لحظه»

یکی از بزرگترین نقاط قوت در لحظه، تم ها و پیام های عمیقی هست که تو دل داستان هاش جا داده. این سریال فقط عشق رو نشون نمی ده، بلکه به ابعاد مختلفش می پردازه:

• عشق و روابط انسانی در دوران بحران: چطور محدودیت ها، ترس از دست دادن و حس عدم قطعیت، شکل عشق رو تغییر می ده. آیا عشق قوی تر می شه یا آسیب پذیرتر؟
• تنهایی و انزوا: این که چقدر آدم ها حتی تو دوران ارتباطات مجازی هم می تونن تنها باشن و چقدر به ارتباط فیزیکی و عمیق نیاز دارن.
• هویت یابی و خودشناسی: تو دوران قرنطینه، خیلی ها فرصت پیدا کردن با خودشون تنها بشن و به هویت واقعی شون فکر کنن. سریال به این بُعد هم می پردازه.
• چالش های زندگی مدرن: از مشکلات مالی و شغلی گرفته تا فشار شبکه های اجتماعی و تأثیر شهرت بر زندگی خصوصی، همه و همه تو داستان ها گنجونده شده.
• امید و ناامیدی: تو لحظه های سخت، آدم ها چطور بین امید و ناامیدی در نوسان هستن و چطور حتی یه جرقه کوچیک امید می تونه زندگی رو نجات بده.

سریال به خوبی نشون می ده که چطور این تم ها تو زندگی روزمره ما جاری هستن و چطور یه اتفاق بزرگ مثل پاندمی می تونه همه اینا رو پررنگ تر کنه. پیام اصلی سریال شاید این باشه که در هر لحظه ای از زندگی، چه خوب چه بد، ارتباط انسانی حرف اول رو می زنه و باید از لحظه استفاده کرد تا از دستش نداد. این عمیق بودن پیام ها باعث می شه که در لحظه چیزی فراتر از یه سرگرمی باشه و شما رو به فکر فرو ببره.

فیلمنامه و کارگردانی: نوآوری یا کلیشه؟

ساختار داستانی در لحظه به خاطر فرمت چندلایه و غیرخطی اش واقعاً جذابه. ده داستان مختلف که هر کدوم مسیر خودشون رو دارن، اما در نقاطی به هم برخورد می کنن و این تلاقی هاست که زیبایی سریال رو دوچندان می کنه. فیلمنامه خیلی هوشمندانه نوشته شده و تونسته این همه داستان رو بدون اینکه مخاطب گیج بشه، به هم وصل کنه. ریتم داستان ها هم متفاوته؛ بعضی ها کندتر و عمیق تر پیش می رن و بعضی دیگه پرشتاب تر و پرهیجان تر هستن. این تنوع ریتم، باعث می شه که سریال هیچ وقت خسته کننده نشه.

کارگردان ها هم تونستن فضای دوران پاندمی رو به خوبی منتقل کنن. حس قرنطینه، خیابون های خلوت، ماسک ها و ضدعفونی کننده ها، همه و همه به خوبی تو فضا و دکور سریال جا گرفته. سبک بصری سریال هم تمیز و مدرنه و از رنگ ها و نورپردازی به شکلی استفاده می کنه که حس و حال هر داستان رو بهتر منتقل کنه. شاید تو برخی از داستان ها، احساس بشه که بعضی از وقایع کمی کلیشه ای هستن یا قبلاً تو سریال های دیگه دیدیم، اما در مجموع، نوآوری تو پرداخت به جزئیات و بهم پیوستگی داستان ها، این کلیشه ها رو کمرنگ می کنه. توانایی کارگردان ها در فضاسازی و ایجاد حس نزدیکی با شخصیت ها، واقعاً قابل تقدیره.

نقاط قوت: چرا باید «در لحظه» رو دید؟

1. بازی های قوی و تاثیرگذار: بازیگران این سریال، تمام تلاششون رو کردن تا شخصیت ها رو به واقعی ترین شکل ممکن به تصویر بکشن.
2. فیلمنامه هوشمندانه و چندلایه: با وجود ده داستان مختلف، فیلمنامه تونسته اون ها رو به خوبی به هم گره بزنه و یه روایت منسجم ارائه بده.
3. پرداختن به موضوعات عمیق و به روز: سریال فقط روی عشق متمرکز نیست، بلکه به تنهایی، هویت یابی، تأثیر شهرت و چالش های زندگی مدرن در دوران بحران می پردازه.
4. فضاسازی واقعی دوران پاندمی: حس و حال دوران قرنطینه و چالش هایش به خوبی منتقل شده و باعث می شه مخاطب با داستان ها ارتباط عمیق تری برقرار کنه.
5. کارگردانی خلاقانه و سبک بصری زیبا: از لحاظ بصری، سریال جذابه و به خوبی تونسته اتمسفر هر داستان رو به نمایش بذاره.
6. اصالت در روایت: با اینکه تم عشق و روابط زیاده، اما نحوه روایت در لحظه تازگی خاص خودش رو داره و از کلیشه های مرسوم فاصله می گیره.

نقاط ضعف و هشدارهای محتوایی: یه بررسی تحلیلی و منصفانه

خب، حالا می رسیم به اون بخشی که شاید برای خیلی ها مهم باشه و برای تصمیم گیری حسابی بهش احتیاج دارن. مثل هر اثر هنری دیگه ای، در لحظه هم خالی از نقاط ضعف نیست و البته یه سری محتوا داره که ممکنه برای همه مناسب نباشه. رقبای ما روی این بخش خیلی مانور دادن و هشدارهای شدیدی رو مطرح کردن. حالا بیایید با یه دید منطقی و تحلیلی بهشون نگاه کنیم و ببینیم چقدر جای نگرانی هست.

یکی از اصلی ترین دغدغه ها مربوط به وجود صحنه های بزرگسالانه، الفاظ رکیک و مضامین استرس زا است که توی این سریال به چشم می خوره. من نمی تونم منکر این بشم که بله، این موارد تو سریال هستن. اما نکته مهم اینه که آیا این عناصر صرفاً برای جنجال آفرینی و جذب مخاطب استفاده شدن، یا واقعاً در خدمت داستان و پیام کلی سریال قرار دارن؟

سریال «در لحظه» با پرداختن به روابط پیچیده انسانی در دوران بحران، ناگزیر به نمایش وجوه تاریک و حساسیت زای این روابط شده است. اما مهم این است که این نمایش اغلب در راستای واقع گرایی و عمق بخشی به شخصیت ها عمل می کند و نه صرفاً برای شوکه کردن بیننده.

به نظر من، بسیاری از این صحنه ها یا دیالوگ ها، توصیف کننده واقعیت زندگی آدم هایی هستن که تو روابط پیچیده و گاهی ناسالم گیر افتادن، یا تحت فشار شدید روحی قرار دارن. مثلاً اگه شخصیتی حرف رکیکی می زنه، معمولاً تو یه موقعیت بحرانی یا برای نشون دادن عصبانیت و ناامیدی عمیقشه، نه صرفاً برای پر کردن فضا. صحنه های نامناسب هم معمولاً برای نشون دادن جنبه های مختلف عشق، رابطه جنسی، یا حتی آسیب های اجتماعی استفاده می شن و اغلب به شکل هنری تری به تصویر کشیده می شن، نه به صورت مبتذل. با این حال، باید بپذیریم که این نوع محتوا برای همه گروه های سنی، به خصوص نوجوانان و جوانان، یا برای کسانی که به مسائل فرهنگی خاصی حساس هستن، می تونه نامناسب باشه و باید با احتیاط تماشا بشه. هدف سریال، نشون دادن واقعیت های زندگیه و گاهی واقعیت ها تلخ و نامناسب به نظر می رسن.

مورد بعدی، نمایش مصرف الکل و گاهی پیام های منفی در مورد عشق و روابطه. بله، شخصیت ها تو سریال الکل مصرف می کنن، اما این یک بخش از زندگی مدرن خیلی از آدم هاست و سریال سعی داره واقعیت رو نشون بده. آیا این به معنای ترویج مصرف الکل هست؟ نه لزوماً. بیشتر نشون دهنده اینه که شخصیت ها چطور با استرس ها و مشکلاتشون کنار میان. همچنین، پیام های منفی درباره عشق و روابط که رقبا بهش اشاره کردن، در واقع نشون دهنده جنبه های پیچیده و گاهی دردناک عشق هستن. عشق همیشه گل و بلبل نیست؛ گاهی خیانت، سوءتفاهم، دلبستگی های ناسالم و دل شکستگی هم توش وجود داره. سریال به جای اینکه یه تصویر ایده آل و غیرواقعی از عشق بده، سعی می کنه همه ی ابعادش رو، چه خوب چه بد، به تصویر بکشه. این واقع گرایی ممکنه برای برخی آزاردهنده باشه، اما برای کسانی که دنبال محتوای عمیق و تفکربرانگیز هستن، یه نقطه قوت محسوب می شه.

همچنین، شوخی های کلیشه ای و توهین آمیز که رقبا بهش اشاره کردن، ممکنه تو برخی بخش ها وجود داشته باشه، اما این بیشتر به خاطر ظرافت های فرهنگی و طنز خاص منطقه تایوان برمی گرده. گاهی چیزی که برای ما توهین آمیز به نظر می رسه، تو فرهنگ دیگه ای یه شوخی عادی محسوب می شه. البته این به این معنی نیست که همه این شوخی ها بی عیب و نقص هستن، اما باید با دید بازتری بهشون نگاه کرد.

نقاط ضعف کلی تر سریال، ممکنه شامل عدم عمق کافی در برخی از ده داستان باشه. مثلاً بعضی داستان ها به اندازه بقیه قوی نیستن یا شخصیت هاشون به اندازه کافی پرداخت نشده ان. گاهی هم ریتم سریال تو برخی قسمت ها کمی کند می شه و ممکنه حوصله مخاطب رو سر ببره. اما در کل، در لحظه تونسته با موفقیت زیادی پیچیدگی های روابط انسانی رو به تصویر بکشه، حتی با وجود اینکه گاهی اوقات قدم های جسورانه ای برمی داره که ممکنه برای برخی مخاطبان حساسیت زا باشه.

«در لحظه» در کنار بقیه: مقایسه ای کوتاه با سریال های مشابه

وقتی صحبت از سریال هایی می شه که از داستان های چندگانه و درهم تنیده استفاده می کنن، یا به روابط انسانی تو دوران بحران می پردازن، در لحظه تنها نیست. خیلی از سریال ها قبل و بعد از این اثر، تو این فضا قدم گذاشتن.

یکی از معروف ترین مثال ها می تونه سریال های آنتولوژی (Anthology Series) با تم عاشقانه باشه، مثل عشق مدرن (Modern Love) که هر قسمت به یه داستان عاشقانه متفاوت تو نیویورک می پردازه. با این حال، تفاوت اصلی در لحظه تو اینه که همه داستان هاش زیر سایه یه بحران جهانی (پاندمی) اتفاق می افتن و از طریق یک برنامه تلویزیونی واقعیت محور به هم گره می خورن. این باعث می شه که در لحظه یه انسجام مضمونی قوی تر داشته باشه.

یا مثلاً سریال هایی که توشون به تاثیرات اجتماعی یه رویداد بزرگ پرداخته می شه، مثل بازماندگان (The Leftovers) که اگهچه ژانر متفاوتی داره، اما به واکنش های انسانی به یه اتفاق غیرمنتظره و فراگیر می پردازه. در لحظه بیشتر روی ابعاد شخصی و روابط متمرکز می شه تا جنبه های فلسفی و مذهبی.

سریال های تایوانی دیگه ای هم هستن که به روابط و چالش های اجتماعی می پردازن، اما در لحظه با فرمت خاص و پرداخت به دوران کرونا، تونسته جایگاه خودش رو پیدا کنه. در کل، در لحظه با ترکیب فرمت آنتولوژی، تم بحران و روابط انسانی پیچیده، یه تجربه خاص و منحصر به فرد رو ارائه می ده که اون رو از آثار صرفاً عاشقانه یا صرفاً درام جدا می کنه. اگه عشق مدرن رو دوست داشتین و دنبال یه ورژن آسیایی تر و دراماتیک تر با عمق بیشتر هستین، در لحظه می تونه گزینه خیلی خوبی باشه.

جمع بندی نهایی: «در لحظه» ارزش دیدن داره؟

بعد از این همه نقد و بررسی، حالا سوال اصلی اینجاست که بالاخره در لحظه ارزش وقت گذاشتن رو داره یا نه؟ اگه بخوام یه جواب کوتاه بدم، می گم: بله، حتماً! اما با یه سری ملاحظات.

سریال در لحظه برای اون دسته از مخاطبانی ساخته شده که دنبال یه اثر عمیق و تفکربرانگیز هستن، نه صرفاً یه سرگرمی سطحی. اگه شما به سریال های آسیای شرقی، به ویژه تایوانی، علاقه دارین و دوست دارین داستان هایی رو ببینین که به ابعاد مختلف عشق و روابط انسانی در شرایط بحرانی می پردازه، این سریال حتماً به دلتون می شینه. بازی های قوی، فیلمنامه هوشمندانه و کارگردانی خوب، همه دست به دست هم دادن تا یه تجربه تماشای متفاوت رو بهتون هدیه بدن.

اما اون ملاحظات چی هستن؟ اگه جزو اون دسته از مخاطبانی هستین که نسبت به صحنه های بزرگسالانه، الفاظ رکیک یا مضامین استرس زا و گاهی تلخ حساس هستین، باید با احتیاط بیشتری به تماشای این سریال بنشینین. در لحظه سعی می کنه واقعیت های زندگی و روابط رو نشون بده و گاهی این واقعیت ها می تونن تاریک و چالش برانگیز باشن. این سریال برای کسانی که دنبال یه داستان عاشقانه کاملاً شیرین و بی دردسر هستن، شاید بهترین انتخاب نباشه.

در نهایت، اگه اهل تماشای سریالی هستید که شما رو به چالش بکشه، به فکر فرو ببره و با پیچیدگی های روابط انسانی در دوران معاصر آشنا کنه، در لحظه رو از دست ندید. این سریال می تونه یه گزینه عالی باشه برای یه عصر پاییزی یا یه شب زمستونی که دلتون می خواد از دنیای واقعی فاصله بگیرین و تو عمق داستان های زندگی آدم های دیگه غرق بشین. فقط یادتون باشه که با چشم باز و ذهنی پذیرا به تماشای اون بنشینید.