جاذبه های دیدنی پارک ملی گلستان

پارک ملی گلستان قدیمی ترین پارک ملی ایران و ذخیره گاه زیست کره یونسکو نگینی درخشان در شرق البرز و شمال ایران است که بخش وسیعی از آن در استان گلستان قرار دارد و با تنوع زیستی بی نظیر زیستگاه گونه های نادر گیاهی و جانوری محسوب می شود.

معرفی پارک ملی گلستان

پارک ملی گلستان واقع در منتهی الیه شرقی رشته کوه های البرز و مناطق جنگلی شمال کشور نخستین پارک ملی ایران و یکی از ۵۰ ذخیره گاه زیست محیطی مهم جهان است که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. این منطقه حفاظت شده وسیع با مساحتی حدود ۹۰۰ کیلومتر مربع در سه استان گلستان (بخش اصلی) خراسان شمالی (حدود ۳۴ درصد) و سمنان (بخش ناچیز) گسترده شده است.

حدود غربی این پارک از روستای تنگراه در استان گلستان آغاز شده و تا روستای رباط قره بیل در استان خراسان شمالی در شرق امتداد می یابد. این گستره جغرافیایی تنوع اقلیمی و زیستگاهی چشمگیری را در این منطقه فراهم آورده است. این پارک که گاهی با نام گلوگاه استان گلستان نیز شناخته می شود ۱۵ کیلومتر با شهر گالیکش و ۱۱۵ کیلومتر با بجنورد فاصله دارد و دسترسی به آن از نقاط مختلف امکان پذیر است. پارک ملی گلستان نه تنها از نظر وسعت یکی از بزرگ ترین پارک های ملی ایران است بلکه به دلیل میزبانی از بیش از ۳۰۰۰ گونه گیاهی و جانوری از جمله انواع نادر و در معرض خطر از اهمیت اکولوژیکی بسیار بالایی برخوردار است و نقش حیاتی در حفظ تنوع زیستی منطقه و کشور ایفا می کند.

اهمیت تاریخی و محیط زیستی پارک ملی گلستان

اهمیت منطقه کنونی پارک ملی گلستان به دوران قاجار بازمی گردد زمانی که این ناحیه به دلیل غنای حیات وحش خود به عنوان شکارگاه ییلاقی مورد توجه پادشاهان قرار داشت و حفاظت نسبی از آن صورت می گرفت. ناصرالدین شاه در سفر خود به شمال از این منطقه بازدید کرده و دستور حفاظت بیشتری را صادر نمود. با این حال گام های رسمی تر برای حفاظت از این گستره طبیعی در سال ۱۳۳۶ برداشته شد هنگامی که این منطقه تحت عنوان «منطقه حفاظت شده آلمه وایشکی» معرفی گردید.

تحولات بعدی در سال ۱۳۴۲ با تغییر نام آن به «پارک محمدرضا شاه» ادامه یافت و در سال ۱۳۴۳ مجدداً به «پارک وحش» تغییر کرد. با الحاق منطقه قرخود در سال ۱۳۵۰ مساحت پارک به طور قابل توجهی افزایش یافت. نقطه عطف مهم در تاریخ این منطقه ثبت آن به عنوان اولین پارک ملی ایران در سال ۱۳۵۳ و سپس در سال ۱۳۵۴ به عنوان یکی از ۵۰ ذخیره گاه زیست محیطی کره زمین در فهرست میراث جهانی یونسکو بود که اهمیت بین المللی آن را تثبیت کرد. پس از انقلاب در سال ۱۳۵۷ مناطق آلمه و قرخود مجدداً از هم جدا شدند و نام پارک به پارک ملی گلستان تغییر یافت.

در دهه های اخیر این پارک با چالش های متعددی از جمله تغییرات اقلیمی شکار بی رویه و آلودگی مواجه بوده است. با این حال تلاش های مستمری برای احیای تنوع زیستی حفاظت از گونه های آسیب پذیر و مدیریت پایدار منابع در این منطقه انجام شده است. توجه به گردشگری طبیعت محور در دهه های ۱۳۸۰ و ۱۳۹۰ افزایش یافت اما همواره توازن میان توسعه گردشگری و حفاظت از محیط زیست یک چالش اصلی بوده است. این ذخیره گاه طبیعی ارزشمند در سال ۱۳۸۷ نیز به عنوان پانزدهمین اثر ملی در فهرست میراث طبیعی ایران به ثبت رسید و امروزه به عنوان یکی از مهم ترین گنجینه های طبیعی ایران و جهان نیازمند توجه و حفاظت جدی برای نسل های آینده است.

تنوع زیستی پارک گلستان؛ زیستگاه گونه های نادر و در خطر انقراض

پارک ملی گلستان به دلیل قرارگیری در محل تلاقی دو ناحیه رویشی نیمه نم پسند خزری و نیمه خشک تورانی از تنوع زیستی فوق العاده ای برخوردار است. این منطقه پناهگاه بخش قابل توجهی از حیات وحش ایران محسوب می شود؛ به طوری که حدود یک هشتم گونه های گیاهی یک سوم گونه های پرندگان و بیش از ۵۰ درصد از گونه های پستاندار شناخته شده در کشور در این پارک زیست می کنند. این آمار نشان دهنده اهمیت بی بدیل این ذخیره گاه زیستی در مقیاس ملی و حتی جهانی است.

تنوع گونه ای در این پارک نه تنها از نظر تعداد بلکه از نظر حضور گونه های بومی و در خطر انقراض نیز حائز اهمیت است. بسیاری از گونه های جانوری و گیاهی موجود در این پارک بومی منطقه بوده و در سایر نقاط کشور یافت نمی شوند. همچنین این پارک زیستگاه امنی برای گونه هایی فراهم آورده که در سایر زیستگاه ها به دلیل تخریب محیط زیست یا شکار با خطر انقراض مواجه هستند. حفاظت از این تنوع زیستی ارزشمند یکی از اهداف اصلی و حیاتی مدیریت این پارک ملی محسوب می شود.

تنوع جانوری پارک ملی گلستان؛ زیستگاه گوشت خواران بزرگ و گوسفندان وحشی اوریال

پارک ملی گلستان با میزبانی از ۶۹ گونه پستاندار یکی از غنی ترین زیستگاه های پستانداران در ایران است. در میان گوشت خواران بزرگ این منطقه پلنگ و خرس قهوه ای حضور دارند که نشان از سلامت نسبی اکوسیستم های بزرگ دارد. سمور جنگلی نیز از دیگر گوشت خواران مهم است که احتمالاً پارک ملی گلستان تنها زیستگاه این گونه در ایران محسوب می شود و ارزش حفاظتی آن را دوچندان می کند. از دیگر پستانداران مهم این منطقه می توان به مرال شوکا گراز آهوی ایرانی گوسفند وحشی اوریال و بز کوهی اشاره کرد که هر کدام نقش مهمی در پویایی اکوسیستم پارک ایفا می کنند.

گوسفند وحشی اوریال بزرگ ترین و قدیمی ترین زیرگونه گوسفند وحشی در ایران نماد پارک ملی گلستان است. این پارک در گذشته دارای جمعیت بسیار بزرگی از این گونه بوده و هنوز هم مشاهده گله های آن به خصوص در ارتفاعات جنوبی برای طبیعت گردان امکان پذیر است. این جمعیت خالص از قوچ و میش اوریال ارزش ژنتیکی بالایی برای این پارک ایجاد کرده است. همچنین یکی از ویژگی های جالب توجه برای بازدیدکنندگان حضور برخی گرازها در حاشیه جاده اصلی پارک است که تا حدی با انسان ها خو گرفته اند در حالی که سایر حیوانات وحشی به شدت از انسان دوری می کنند. این تنوع جانوری پارک ملی گلستان را به مقصدی جذاب برای علاقه مندان به حیات وحش تبدیل کرده است.

تنوع گیاهی منحصربه فرد پارک ملی گلستان؛ ترکیب جنگل های مرطوب و مراتع استپی

تنوع اقلیمی بی نظیر پارک ملی گلستان که از مناطق بسیار مرطوب در غرب تا نواحی نیمه خشک در شرق امتداد دارد منجر به شکل گیری پوشش گیاهی بسیار غنی و متنوعی شده است. در مجموع بیش از ۱۳۵۰ گونه گیاهی در این پارک شناسایی شده که شامل ۱۳۸ گونه بومی ایران است و این منطقه را به یکی از مهم ترین مراکز تنوع گیاهی در کشور تبدیل کرده است. بخش های غربی پارک تحت سلطه جنگل های انبوه و مرطوب هیرکانی قرار دارند که شامل درختان ارزشمندی مانند بلوط راش ممرس توسکا نمدار و لیسار می شوند. این جنگل ها بخشی از میراث طبیعی جهانی جنگل های هیرکانی هستند که قدمتی چند میلیون ساله دارند.

با حرکت به سمت شرق پارک به تدریج از تراکم جنگل ها کاسته شده و پوشش گیاهی به سمت مراتع دشت ها چمنزارها و در نهایت اراضی استپی تغییر می یابد. در این مناطق خشک تر گونه های گیاهی مقاوم به کم آبی مانند درختچه های زرشک تغ گز کاروان کش بوته های کلاه میرحسن گون گدار چوبک درمنه و خارشتر دیده می شوند. نواحی مرتفع پارک نیز زیستگاه درختان ارس است که به صورت پراکنده در ارتفاعات یافت می شوند. در کف جنگل های مرطوب تر انواع سرخس ها و گیاهان علفی مانند متامتی پوشش سبز و زیبایی را ایجاد کرده اند. این ترکیب منحصربه فرد از جنگل های مرطوب و مراتع استپی اکوسیستم های متنوعی را در پارک به وجود آورده و آن را به یک آزمایشگاه طبیعی برای مطالعه تغییرات پوشش گیاهی تبدیل کرده است.

آب و هوای پارک ملی گلستان

موقعیت جغرافیایی پارک ملی گلستان در میان دریای خزر و مناطق خشک شرقی کشور سبب شده است که این منطقه دارای تنوع اقلیمی چشمگیری باشد. پارک از صخره های آهکی مرتفع تا تپه ماهورهای با شیب کم را در بر می گیرد و ارتفاع آن از حداقل ۴۵۰ متر در تنگراه تا حداکثر ۲۴۱۱ متر در قله دیورکجی متغیر است. این تفاوت ارتفاع و قرارگیری در مسیر بادهای مرطوب خزری و توده های هوای خشک شرقی ریزبوم ها و اقلیم های مختلفی را از نواحی بسیار مرطوب در غرب تا قسمت های نیمه خشک در شرق ایجاد کرده است.

میانگین بارندگی در بخش های مختلف پارک از حدود ۷۰۰ میلی متر در مناطق غربی و مرطوب تر تا ۱۵۰ میلی متر در نواحی شرقی و خشک تر متغیر است. این اختلاف فاحش در میزان نزولات جوی نقش کلیدی در شکل گیری پوشش گیاهی و اکوسیستم های متفاوت در سراسر پارک دارد. دامنه تغییرات دمایی نیز در این منطقه وسیع است؛ دما می تواند از منفی ۲۵ درجه سانتی گراد در سردترین ماه های سال تا مثبت ۳۵ درجه سانتی گراد در گرم ترین ایام تابستان در نوسان باشد. این گوناگونی اقلیمی پارک ملی گلستان را به یک منطقه مطالعاتی مهم برای بررسی سازگاری گونه های زیستی با شرایط محیطی مختلف تبدیل کرده است.

پارک ملی گلستان در فصول مختلف

بازدید از پارک ملی گلستان در هر یک از فصول سال تجربه ای متفاوت و دل انگیز را ارائه می دهد. بهار در این پارک که از اواخر فروردین آغاز می شود و تا اواخر خرداد ادامه دارد فصلی سرشار از طراوت و زیبایی است. هوا به تدریج گرم تر شده و بارندگی ها کاهش می یابند. طبیعت با شکوفایی گل ها و گیاهان مختلف رنگارنگ و چشم نواز می شود و بهترین زمان برای مشاهده مناظر سرسبز و حیات دوباره طبیعت است.

تابستان از اواخر خرداد تا اواخر شهریور هوا گرم و خشک است. با این حال به دلیل ارتفاعات مختلف پارک شب ها هوا خنک تر می شود و امکان طبیعت گردی در ساعات اولیه روز یا عصر وجود دارد. پاییز از اواخر شهریور تا اواخر آذر فصلی طلایی و رنگارنگ در پارک ملی گلستان است. برگ درختان به رنگ های زرد نارنجی و قرمز درآمده و مناظر فوق العاده ای خلق می کنند. هوا به تدریج سردتر شده و بارندگی ها افزایش می یابد که زیبایی جنگل پاییزی را تکمیل می کند. زمستان از اواخر آذر تا اواخر فروردین فصلی سرد و مرطوب است. بارش برف در ارتفاعات چشم اندازی سفید و آرامش بخش ایجاد می کند. اگرچه دسترسی به برخی مناطق ممکن است محدود شود اما زیبایی زمستانی پارک نیز جذابیت خاص خود را دارد. بهترین زمان کلی برای بازدید از اواسط فروردین تا اواسط آبان است که هوا معتدل تر و طبیعت در زیباترین حالت خود قرار دارد.

جاذبه های دیدنی پارک ملی گلستان

پارک ملی گلستان گنجینه ای از جاذبه های طبیعی است که فراتر از تنوع زیستی آن قرار می گیرد. این منطقه با داشتن منابع آبی فراوان رشته کوه های باشکوه و دره های عمیق مقصدی ایده آل برای طبیعت گردی کوه نوردی و عکاسی محسوب می شود. بازدیدکنندگان می توانند ساعت ها در کنار چشمه ها و آبشارها به آرامش برسند در امتداد رودخانه ها قدم بزنند یا از ارتفاعات کوه ها چشم اندازهای وسیع پارک را تماشا کنند. این ترکیب منحصربه فرد از عناصر طبیعی پارک ملی گلستان را به یکی از کامل ترین و جذاب ترین مقاصد طبیعت گردی در ایران تبدیل کرده است.

آبشارها چشمه ها و رودخانه های لذت بخش پارک ملی گلستان

پارک ملی گلستان با داشتن منابع آبی فراوان مجموعه ای از آبشارها چشمه ها و رودخانه های دیدنی را در خود جای داده است. آبشار آق سو با حدود ۷۰ متر ارتفاع یکی از طویل ترین آبشارهای ایران محسوب می شود و منظره ای باشکوه را پیش روی بازدیدکنندگان قرار می دهد. آبشار اوچر نیز با ارتفاعی در حدود ۱۱۰ متر از دیگر آبشارهای مرتفع و دیدنی این پارک است که جذابیت های طبیعی منطقه را افزایش می دهد. صدای ریزش آب و خنکای محیط اطراف این آبشارها فضایی دلنشین برای استراحت و لذت از طبیعت فراهم می آورد.

علاوه بر آبشارها پارک ملی گلستان دارای بیش از ۲۱ دهنه چشمه پرآب و زلال است. چشمه هایی مانند دوشان سردارخانه جانو گلستان گلشن و کرکولی از مهم ترین این چشمه ها هستند که منبع حیات بسیاری از گونه های گیاهی و جانوری پارک محسوب می شوند و امکان دسترسی به آب آشامیدنی را برای طبیعت گردان فراهم می کنند. سه رودخانه بزرگ قرتو زاو و مادرسو نیز در این پارک جریان دارند. این رودخانه ها نه تنها نقش مهمی در اکوسیستم منطقه ایفا می کنند بلکه زیبایی خاصی به مناظر طبیعی بخشیده و فرصت هایی برای فعالیت های آبی و لذت از صدای جریان آب فراهم می آورند. این مجموعه از آبشارها چشمه ها و رودخانه ها پارک ملی گلستان را به مقصدی جذاب برای علاقه مندان به طبیعت و آب تبدیل کرده است.

رشته کوه های دیدنی پارک ملی گلستان

پارک ملی گلستان تنها به جنگل ها و منابع آبی محدود نمی شود بلکه رشته کوه های مرتفع و دره های عمیق آن نیز از دیگر جاذبه های طبیعی مهم این منطقه هستند. رشته کوه هایی مانند شاخا تنگه گل یکه قدم المه و قره قاشلی با قله های سر به فلک کشیده خود چشم اندازهای کوهستانی زیبایی را در پارک ایجاد کرده اند. این کوه ها برای علاقه مندان به کوه نوردی و پیمایش در طبیعت مسیرهای چالش برانگیز و در عین حال پاداش دهنده ای را ارائه می دهند. صعود به ارتفاعات این کوه ها فرصت تماشای چشم اندازهای پانورامیک از جنگل ها مراتع و دره های پارک را فراهم می آورد.

در کنار کوه ها دره های عمیق و تماشایی نیز در بخش های مختلف پارک ملی گلستان وجود دارند. دره هایی مانند قزقلعه جمشیدآباد آدنس آلی دالی قرغون آق سو و خشک هر کدام ویژگی ها و زیبایی های منحصربه فرد خود را دارند. این دره ها که اغلب توسط رودخانه ها و جریان های آبی شکل گرفته اند مسیرهای جذابی برای پیاده روی و کشف طبیعت بکر پارک محسوب می شوند. دیواره های صخره ای پوشش گیاهی خاص در کف دره ها و جریان آب فضایی دلنشین و آرامش بخش را در این مناطق ایجاد می کنند. این مجموعه از کوه ها و دره ها تنوع توپوگرافی پارک ملی گلستان را تکمیل کرده و امکان انجام فعالیت های مختلف طبیعت گردی را برای بازدیدکنندگان فراهم می سازد.

امکانات پارک ملی گلستان

برای رفاه حال بازدیدکنندگان و طبیعت گردان پارک ملی گلستان و مناطق اطراف آن امکانات مختلفی را برای اقامت و استراحت فراهم آورده اند. در داخل پارک چندین محوطه کمپینگ مجهز وجود دارد که امکاناتی نظیر سرویس بهداشتی آب آشامیدنی و آلاچیق را ارائه می دهند. این محوطه ها برای کسانی که مایل به تجربه اقامت در دل طبیعت با استفاده از چادر یا کانکس شخصی هستند گزینه ای مناسب محسوب می شوند و تجربه ای نزدیک تر به محیط طبیعی پارک را فراهم می کنند.

علاوه بر این در برخی از روستاهای واقع در نزدیکی پارک خانه های روستایی برای اجاره به مسافران وجود دارد. این اقامتگاه های بومی معمولاً امکانات اولیه ای نظیر آشپزخانه حمام و سرویس بهداشتی را دارا هستند و فرصتی برای آشنایی با سبک زندگی روستایی و فرهنگ بومی منطقه را به گردشگران می دهند. این گزینه ها برای کسانی که به دنبال تجربه ای متفاوت و نزدیک به جامعه محلی هستند جذابیت دارند. در شهرهای اطراف پارک نیز هتل ها و اقامتگاه های بوم گردی متنوعی با سطوح مختلف امکانات و قیمت موجود هستند که می توانند نیازهای اقامتی طیف وسیع تری از مسافران را پوشش دهند. این امکانات برنامه ریزی سفر به پارک ملی گلستان را تسهیل کرده و گزینه های متنوعی را برای اقامت در دسترس قرار می دهند.

مسیرهای دسترسی و زمان بندی سفر به پارک ملی گلستان

پارک ملی گلستان از طریق مسیرهای مختلفی قابل دسترسی است و موقعیت آن در مرز سه استان امکان ورود از جهات گوناگون را فراهم می کند. اصلی ترین مسیر دسترسی به پارک از طریق جاده اصلی گرگان به مشهد (محور A۸۳) است که از میان پارک عبور می کند. حد غربی پارک از روستای تنگراه در استان گلستان آغاز می شود که حدود ۱۵۰ کیلومتر از شهر گرگان فاصله دارد و دسترسی به آن حدود دو ساعت زمان می برد. این بخش غربی دروازه اصلی ورود به پارک از سمت استان گلستان محسوب می شود.

حد شرقی پارک در روستای رباط قره بیل در استان خراسان شمالی پایان می یابد. این بخش حدود ۱۱۵ کیلومتر با شهر بجنورد فاصله دارد و دسترسی از این سمت نیز امکان پذیر است. بخش کوچکی از پارک نیز در استان سمنان قرار دارد و مسیرهایی از سمت شاهرود نیز می توانند به بخش هایی از پارک دسترسی داشته باشند هرچند دسترسی اصلی و پرترددتر از استان های گلستان و خراسان شمالی است. برای برنامه ریزی سفر آگاهی از موقعیت دقیق ورودی ها و مسیرهای داخلی پارک ضروری است. بهترین زمان بازدید از نظر آب و هوا و زیبایی طبیعت بهار (اواسط فروردین تا اواخر خرداد) و پاییز (اواخر شهریور تا اواخر آذر) است اما پارک در تمام فصول زیبایی های خاص خود را دارد و انتخاب زمان سفر بستگی به اولویت ها و علایق بازدیدکننده دارد.

پیشنهادات تفریحی خارج از مسیرهای اصلی

علاوه بر جاده اصلی که از میان پارک ملی گلستان عبور می کند و دسترسی به برخی نقاط دیدنی را فراهم می آورد این منطقه وسیع دارای مسیرها و مناطق کمتر شناخته شده ای است که تجربه طبیعت گردی متفاوتی را ارائه می دهند. برای کسانی که به دنبال کشف طبیعت بکرتر و دوری از شلوغی هستند پیمایش در مسیرهای فرعی و پاکوب های موجود در بخش های مختلف پارک می تواند بسیار جذاب باشد. این مسیرهای طبیعت گردی ناشناخته اغلب به نقاطی با چشم اندازهای منحصربه فرد چشمه های پنهان یا گونه های گیاهی و جانوری خاص منجر می شوند که در مسیرهای اصلی کمتر دیده می شوند.

بازدید از دشت ها و مراتع دور از جاده اصلی فرصتی برای مشاهده حیات وحش در زیستگاه طبیعی خود و عکاسی از مناظر بکر پارک فراهم می آورد. برخی از این مسیرها به صخره ها و مناطق کوهستانی می رسند که چالش های متفاوتی برای پیمایش ایجاد می کنند. البته پیمایش در این مناطق نیازمند آمادگی جسمانی آشنایی با منطقه یا همراهی راهنمای محلی است تا از ایمنی سفر اطمینان حاصل شود و از ورود به مناطق حساس اکولوژیکی که ممکن است به حیات وحش آسیب برساند جلوگیری شود. این تجربیات خارج از مسیرهای اصلی عمق و غنای بیشتری به سفر به پارک ملی گلستان می بخشند و فرصتی برای ارتباط نزدیک تر با طبیعت بکر این منطقه فراهم می کنند.

فرهنگ و تجربه ی بومی در نزدیکی پارک ملی گلستان

سفر به پارک ملی گلستان فرصتی بی نظیر برای آشنایی با فرهنگ غنی و متنوع مردمان بومی منطقه نیز فراهم می آورد. اقوام مختلفی نظیر ترکمن ها کردها و ترک ها در اطراف این منطقه زندگی می کنند که هر یک آداب و رسوم زبان و سبک زندگی خاص خود را دارند. تعامل با این جوامع محلی می تواند تجربه ای فرهنگی و انسانی ارزشمند را به سفر طبیعت گردی اضافه کند. بازدید از روستاهای اطراف پارک فرصتی برای مشاهده معماری بومی صنایع دستی محلی و آشنایی با سنت های این اقوام است.

تجربه غذاهای محلی یکی از جذاب ترین بخش های آشنایی با فرهنگ بومی است. غذاهایی نظیر «چکدرمه» (غذای محلی ترکمنی) و «نان جزغاله» از جمله مواردی هستند که می توانید در اقامتگاه های بوم گردی یا خانه های محلی امتحان کنید. بازدید از بازارچه های محلی نیز فرصتی برای خرید صنایع دستی بومی مانند قالی گلیم زیورآلات ترکمنی و لباس های سنتی است که می تواند سوغاتی های منحصربه فردی از سفر شما باشند. احترام به فرهنگ و سنت های محلی و حمایت از اقتصاد جوامع بومی از طریق خرید محصولات و استفاده از خدمات آن ها بخش مهمی از گردشگری مسئولانه در این منطقه محسوب می شود و سفر شما را به تجربه ای کامل تر و عمیق تر تبدیل می کند.

پارک ملی گلستان کجاست؟

پارک ملی گلستان در منتهی الیه شرق رشته کوه های البرز و شمال ایران واقع شده و بخش های وسیعی از آن در استان گلستان قسمتی در خراسان شمالی و بخش کوچکی در استان سمنان قرار دارد.

بهترین زمان برای بازدید از پارک ملی گلستان چه زمانی است؟

بهترین زمان کلی برای بازدید از پارک ملی گلستان از اواسط فروردین تا اواسط آبان است اما فصل بهار و پاییز به دلیل آب و هوای مطبوع و زیبایی های طبیعی (شکوفه ها در بهار و رنگارنگی برگ ها در پاییز) جذابیت بیشتری دارند.

چه حیواناتی را در پارک ملی گلستان می توان دید؟

در پارک ملی گلستان حیواناتی نظیر پلنگ خرس قهوه ای مرال شوکا گراز آهوی ایرانی گوسفند وحشی اوریال بز کوهی و انواع پرندگان مانند قرقاول و کبک را می توان مشاهده کرد.

مشهورترین آبشار پارک ملی گلستان چیست؟

یکی از مشهورترین و طویل ترین آبشارهای پارک ملی گلستان آبشار آق سو است که حدود ۷۰ متر ارتفاع دارد و از جاذبه های دیدنی این منطقه محسوب می شود.

آیا در پارک ملی گلستان امکانات اقامتی وجود دارد؟

بله در پارک ملی گلستان محوطه های کمپینگ مجهز و در روستاهای اطراف آن خانه های روستایی و اقامتگاه های بوم گردی برای اقامت مسافران وجود دارد.

آیا برای ورود به پارک ملی گلستان باید ورودی پرداخت کرد؟

بله برای ورود به پارک ملی گلستان معمولاً باید هزینه ای به عنوان ورودی پرداخت کرد که صرف نگهداری و حفاظت از محیط زیست پارک می شود.

قوانین بازدید از پارک ملی گلستان چیست؟

قوانین بازدید شامل عدم شکار عدم آسیب رساندن به پوشش گیاهی عدم روشن کردن آتش در مناطق غیرمجاز جمع آوری زباله و رعایت فاصله از حیات وحش برای حفظ ایمنی خود و حیوانات است.