عاقبت تهمت زدن به دیگران: زخم آبرو و تاوان سنگین!

تهمت زدن به دیگران، یعنی نسبت دادن دروغ و کارهای بد بهشون، عواقب خیلی سنگینی داره، هم از نظر خدا و دین، هم از نظر قانون و هم تو جامعه و زندگی خودمون. این کار می تونه آبروی یه آدم رو نابود کنه و زندگی خود تهمت زننده رو هم به هم بریزه.

تاحالا شده کسی بی دلیل بهتون تهمت بزنه یا حرفی پشت سرتون بگه که واقعیت نداره؟ حس بدیه، نه؟ آبروی آدم، مثل یه گلدون ظریفه که با یه ضربه کوچیک ممکنه بشکنه و جمع کردن تیکه تیکه هاش کار هر کسی نیست. تو زندگی ما ایرانی ها، «آبرو» یه جایگاه خیلی ویژه داره؛ ازش با اسم «ناموس» یاد می کنیم و واسه اش جون می دیم. حالا فکرشو بکنید یه نفر بیاد و با حرفاش، بخواد این آبروی عزیز رو به بازی بگیره. اینجاست که حرف از عاقبت تهمت زدن به دیگران پیش می آد. تو این مقاله می خوایم حسابی راجع به این موضوع حرف بزنیم و ببینیم این کار چه بلاهایی سر آدم می آره، هم تو این دنیا، هم اون دنیا. از مجازات های قانونی اش گرفته تا ضربه های روحی و اجتماعی که به قربانی و حتی خود تهمت زننده می زنه.

تهمت، بهتان، افترا؛ این سه رفیق ناباب رو بشناسیم!

شاید خیلی وقتا این کلمه ها رو به جای هم استفاده می کنیم، اما راستش رو بخواهید، هر کدوم معنی خودشون رو دارن و فرقشون رو بدونیم خیلی خوبه. این شفاف سازی، کمک می کنه تا بهتر بفهمیم با چی طرفیم.

تهمت یعنی چی؟

به زبان ساده، تهمت یعنی کاری یا صفتی رو به یکی نسبت بدی که اصلا اون کارو نکرده یا اون صفت رو نداره و هیچ مدرکی هم برای حرفت نداری. فرض کن یکی به دوستت می گه فلانی دزده! در حالی که هیچ مدرکی نداره و دوستت هم دزدی نکرده. این می شه تهمت. ریشه اش هم از کلمه «تهم» می آد که به معنی فساد و گندیدگیه. انگار داری یکی رو آلوده نشون می دی و بهش یه برچسب بد می زنی. این نسبت دادن می تونه شفاهی، کتبی، تو پیامک یا هر شکل دیگه ای باشه.

بهتان: وقتی شاخ در می آری!

بهتان یه جور تهمته، اما با شدت و غافلگیری بیشتر! وقتی به یکی بهتان می زنن، اون آدم از تعجب و حیرت شاخ درمی آره! یعنی یه چیزی رو بهش نسبت می دن که اصلا انتظارش رو نداشته و براش خیلی غیرمنتظره و تکان دهنده ست. مثل اینکه یهو یه اتهام عجیب و غریب به کسی بزنی که اصلا ربطی بهش نداره و اون بنده خدا خشکش بزنه. قرآن هم از این کلمه زیاد استفاده کرده، مثلا جایی که کسی رو با حرف دروغ مبهوت و حیران می کنه. در واقع، بهتان ناظر به واکنش متهمیه که از این نسبت ناروا شوکه می شه.

افترا: ساختن دروغ برای خرابکاری!

افترا یعنی یه دروغی رو خودت بسازی (جعل کنی) و بعد با قصد آسیب زدن به کسی نسبت بدی و حتی ممکنه براش مدرک جعلی هم ارائه کنی. این نوع از نسبت دادن با قصد و غرض قبلی انجام می شه تا آبروی طرف رو ببره. مثلاً یه مدرک جعلی درست کنی و باهاش بگی فلانی یه جرمی رو مرتکب شده. افترا هم می تونه هم زبانی باشه (افترای قولی) هم عملی (افترای فعلی). افترای قولی یعنی از طریق گفتار، مقاله، پیامک یا ایمیل به کسی تهمت بزنی. افترای فعلی هم اینه که مثلاً یه ابزار جرم (مثل مواد مخدر یا مشروبات الکلی) رو تو خونه یا محل کار یکی بذاری تا براش دردسر درست کنی و اونو متهم نشون بدی.

سوء ظن، غیبت، بهتان؛ فرقشون چیه؟

بعضی وقتا اینا با هم قاطی می شن و جای همدیگه به کار می رن. اما خوبه که فرقشون رو بدونیم تا دچار اشتباه نشیم:

• سوء ظن: یعنی بدگمانی قلبی. مثلاً فکر کنی فلانی کار بدی کرده. تا وقتی این فکر فقط تو دلت باشه و به زبون نیاد و عملی نشه، تهمت نیست. اسلام هم به شدت از سوء ظن نهی کرده.
• غیبت: اینه که چیزی رو پشت سر یکی بگی که راست هم هست، اما دوست نداره دیگران بشنون. یعنی یه عیب واقعی رو فاش کنی.
• تهمت: حالا اگه اون چیزی که پشت سر یکی گفتی دروغ باشه و در وجود اون آدم نباشه، می شه تهمت. پیامبر اکرم (ص) قشنگ می فرمایند: آیا می دانید غیبت چیست؟ … اگر آنچه می گویی در او باشد، غیبتش کرده ای و اگر نباشد، به او تهمت زده ای.
• بهتان: گفتیم که یه نوع تهمته که با شنیدنش، آدم شوکه و مبهوت می شه از شدت ناروا بودنش.

تهمت تو فضای مجازی: آتیشی که تندتر می سوزه!

امروزه با وجود شبکه های اجتماعی و دنیای آنلاین، تهمت زدن خیلی راحت تر و خطرناک تر از قبل شده. یه حرف دروغ، یه شایعه بی اساس، می تونه تو چشم به هم زدنی دست به دست بچرخه، مثل یه ویروس پخش بشه و زندگی یه نفر رو نابود کنه. عکس، متن، ویس، ویدئو؛ هر کدوم می تونن ابزاری بشن برای ریختن آبروی دیگران. همه ما باید تو این فضا خیلی مراقب باشیم که نه به کسی تهمت بزنیم، نه با پخش کردن حرفای الکی، آتیش تهمت بقیه رو تندتر کنیم.

تاوان سنگین تهمت زدن: آتشی که دامن گیر می شود!

هیچ کار بدی بی تاوان نمی مونه، مخصوصاً تهمت زدن که یه جور کشتن آبروی آدماست. این کار نه تنها به زندگی و اعتبار کسی که بهش تهمت زدن آسیب می زنه، بلکه دیر یا زود، عاقبت تهمت زدن به دیگران دامن خود تهمت زننده رو هم می گیره و زندگی اش رو زیر و رو می کنه. بیایید ببینیم این کار چه بلاهایی سر آدم می آره.

تاوان دینی و آخرتی: گناهی که خدا نمی بخشه!

از نظر دین اسلام، تهمت زدن یکی از بزرگ ترین گناه هاست. اونقدر بزرگ که خدا برای تهمت زننده ها عذاب های سختی رو وعده داده.

گناه کبیره و نفرین خدا

تهمت زدن از گناه های کبیره و خیلی بزرگه و حرمت شدیدی داره. قرآن کریم تو سوره های نساء، نور و احزاب، به شدت از این کار نهی کرده و گفته خدا تهمت زننده ها رو لعنت می کنه. تو سوره نور آیه ۲۳ می فرماید: «کسانی که به زنان پاکدامن، بی خبر [از همه جا] و با ایمان تهمت می زنند، در دنیا و آخرت لعنت شده اند و عذابی بزرگ برای آنهاست.» این یعنی خدا خودش مسئول پیگیری این گناهه. تازه، حق الناس هم که می دونید چیه؟ یعنی اگه حق یه آدم رو پایمال کنیم، خدا تا اون آدم ما رو نبخشه، خدا هم نمی بخشه. تهمت هم یکی از بزرگترین حق الناس هاست که بخشش اون خیلی سخته.

ذوب شدن ایمان و عذاب های سخت

امام صادق (ع) یه حرف تکان دهنده دارن که باید با آب طلا نوشت: «هرگاه مؤمن به برادر [دینی] خود تهمت بزند، ایمان در قلب او از میان می رود، همچنانکه نمک در آب، ذوب می شود.» فکرش رو بکنید، ایمان آدم از بین می ره! این یعنی چه آسیبی به باطن و روح آدم می رسه. تو قیامت هم تهمت زننده ها گرفتار عذاب های سختی می شن. پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: «کسی که به مرد یا زن با ایمان تهمت بزند یا درباره او چیزی بگوید که در او نیست، خداوند در روز قیامت او را بر تپه ای از آتش قرار می دهد تا از مسئولیت آنچه گفته است درآید.» امام صادق (ع) هم از گرفتاری در «طینت خبال» می گن که چرک و زردابه دوزخیانه. اینا نشون می ده که این گناه چقدر سنگینه.

تهمت های معروف تو قرآن

تو قرآن هم مثال هایی از تهمت زدن هست که اهمیت این گناه رو نشون می ده. مثل تهمتی که یهود به حضرت مریم (س) زدن و بهش نسبت بی عفتی دادن (سوره نساء، آیه ۱۵۶) یا تهمت زدن به همسران پیامبر (ص) در قضیه «افک» (سوره نور، آیات ۱۱ و ۱۶). اینا نشون می ده که تهمت، یه بلای قدیمی و خانمان سوزه که حتی دامن پاک ترین افراد رو هم گرفته.

تاوان قانونی و حقوقی: پای دادگاه و زندان!

تو دنیای امروز، قانون هم بیکار ننشسته و برای کسایی که آبروی بقیه رو می برن، مجازات هایی رو در نظر گرفته. پس عاقبت تهمت زدن به دیگران فقط مربوط به آخرت نیست، بلکه تو همین دنیا هم باید پاسخگو بود.

تهمت و افترا تو قانون ایران جرمه!

بله، تهمت و افترا تو قانون مجازات اسلامی ما جرم حساب می شه و مجازات داره. یعنی اگه به کسی بی دلیل تهمت بزنی، ممکنه سر و کارت به دادگاه بیفته و باید جواب پس بدی.

مجازات ها چیه؟

بر اساس ماده ۶۹۷ و ۶۹۹ قانون مجازات اسلامی، ممکنه مجازات هایی مثل حبس (که تو قانون جدید به جزای نقدی درجه شش، یعنی ۶۰ تا ۲۴۰ میلیون ریال تغییر کرده)، شلاق یا جزای نقدی برای تهمت زننده در نظر گرفته بشه. حتی تو بعضی موارد خاص مثل جرم «قذف» (نسبت دادن زنا یا لواط)، مجازات ۸۰ ضربه شلاق حده. گاهی هم برای برگردوندن آبروی طرف، حکم تو روزنامه های کثیرالانتشار هم منتشر می شه تا آبروی تهمت زننده هم بره. شدت مجازات هم به چیزایی مثل کی بودن قربانی، چقدر حرفت پخش شده و چی بهش نسبت دادی، بستگی داره. مثلاً اگه به یه مقام رسمی یا روحانی تهمت بزنی، مجازاتت سنگین تره.

وقتی گواهیت قبول نیست!

تو یه سری موارد خاص، مثلاً اگه کسی به زنا یا لواط تهمت بزنه (که بهش قذف می گن) و نتونه ثابت کنه و چهار شاهد عادل هم نداشته باشه، علاوه بر مجازات ۸۰ ضربه شلاق، گواهیش تو دادگاه دیگه هیچ اعتباری نداره. حتی ممکنه فاسق هم شناخته بشه و تو جامعه دیگه حرفش خریداری نداشته باشه. این یعنی نه تنها خودش ضربه می خوره، بلکه اعتبارش هم از بین می ره.

تاوان اجتماعی و روانی: زخم های پنهان و آشکار!

فکر می کنید عاقبت تهمت زدن به دیگران فقط به دین و قانون ختم می شه؟ نه! این کار یه زخم عمیق روحی و اجتماعی هم به جای می ذاره که گاهی از هر مجازات دیگه سخت تره.

نابودی آبرو و اعتبار

تهمت، اول از همه آبروی یه آدم رو نابود می کنه. دیگه تو جمع، سر کار، بین خانواده و فامیل، اون آدم قبلی نیست. مردم با شک و تردید بهش نگاه می کنن و حتی ممکنه خیلی فرصت های شغلی یا اجتماعی رو هم از دست بده. آبرو که رفت، دیگه خیلی سخته برگرده. انگار یه لکه ننگ روش می شینه که پاک کردنش کار حضرت فیله!

داغون شدن روح و روان قربانی

کسی که بهش تهمت زدن، از نظر روحی خیلی اذیت می شه. این اتفاق می تونه باعث افسردگی، اضطراب شدید، کاهش اعتماد به نفس، انزوا و حتی تو موارد شدیدتر، افکار خودکشی بشه. خیلی از کسایی که تجربه تهمت دارن، تو کامنت ها و نظراتشون به همین مشکلات اشاره کردن. حس بی کسی، مظلومیت و اینکه هیچ کس حرفشون رو باور نمی کنه، می تونه آدم رو از پا دربیاره. حتی ممکنه دچار بی خوابی و مشکلات جسمی هم بشن.

عذاب وجدان برای تهمت زننده

حتی تهمت زننده هم اگه وجدان داشته باشه، بعداً گرفتار عذاب وجدان و پشیمونی می شه. همیشه یه حس سنگینی رو دوششه که «نکند اشتباه کردم؟» یا «آیا این کار درست بود؟». تازه، اگه بقیه هم بفهمن که اون آدم تهمت زنه، اعتمادشون رو از دست می ده و تو جامعه تنها می مونه. هیچ کس دوست نداره با یه آدم تهمت زن رفاقت کنه یا بهش اعتماد داشته باشه. این تنهایی و بی اعتمادی، خودش بزرگ ترین مجازاته.

اخلال در روابط اجتماعی و به هم ریختن جامعه

وقتی تهمت زدن زیاد می شه، اعتماد بین آدما از بین می ره. دیگه کسی به حرف کسی اعتماد نمی کنه و جامعه پر از شک و تردید می شه. مثل اینکه یه بیماری واگیردار به جون جامعه می افته و روابط رو مسموم می کنه. خانواده ها به جون هم می افتن، همسایه ها به همدیگه بدبین می شن و کلاً آرامش از جامعه می ره.

بلا سر خود تهمت زننده!

امام سجاد (ع) یه حدیث خیلی قشنگ دارن که می فرمایند: «هر کس به مردم عیبی را نسبت دهد که دارند، مردم به او عیبی را که ندارد نسبت دهند.» یعنی چی؟ یعنی اگه به یکی تهمت بزنی، ممکنه یه بلای بدتر سر خودت بیاد یا مردم شروع کنن بهت تهمت هایی بزنن که اصلا ربطی بهت نداره! این همون «کارما» یا برگشت عمل خودمونه که تو دین هم بهش اشاره شده. این جریمه دنیوی تهمت زننده است که بدترین مردمان هم محسوب می شود.

پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «بدترین مردم آن کسی است که خیر خودش را از دیگران منع می کند و هر چه دارد تنها برای خودش می خواهد. … بدتر از این افراد، مردمان بدزبان فحاش تهمت زن و آبروبرند.»

اگه تهمت زدی یا بهت تهمت زدن: چیکار کنی؟

خب، حالا اگه این اتفاق تلخ افتاد، چه خدای نکرده تهمت زننده باشیم چه قربانی، باید چیکار کنیم؟ هیچ وقت برای جبران دیر نیست و همیشه راهی برای دفاع از خودمون یا جبران اشتباه وجود داره.

برای اونایی که پشیمون شدن: راه جبران هست!

اگه تهمت زدی و از کارت پشیمون شدی، اول از همه بهت تبریک می گم که وجدانت بیداره. حالا بیا ببینیم چطوری می تونی این اشتباه رو جبران کنی.

اول از همه توبه حقیقی و قلبی!

اگه تهمت زدی و پشیمونی، اولین و مهم ترین قدم اینه که از ته دلت از خدا طلب بخشش کنی و دیگه این کارو تکرار نکنی. توبه فقط یه حرف نیست، یه تصمیم جدیه برای عوض شدن. این تازه اول راهه، چون این گناه فقط مربوط به خدا نیست، بلکه حق الناس هم هست.

حق الناس رو جبران کن!

اینجا که بحث حق الناسه، فقط توبه کافی نیست. باید از اون آدم حلالیت بطلبی. البته این کار باید با عقل و درایت انجام بشه. اگه می دونی با حلالیت طلبیدن، اوضاع بدتر می شه و زخم طرف رو تازه می کنی، بهتره از یه راه دیگه جبران کنی. مهم اینه که آبروی طرف رو هم برگردونی؛ مثلاً تو همون جمع هایی که تهمت زدی، بگی که حرفت دروغ بوده و از اون آدم عذرخواهی کنی و شفاف سازی کنی. اگه نمی تونی مستقیم حلالیت بطلبی، زیاد برای اون آدم دعا کن و صدقه بده تا خدا دلش رو ازت راضی کنه. هیچوقت یادمون نره که عاقبت تهمت زدن به دیگران بدون جبران، عذاب سختی داره.

از عواقبش درس بگیر و دیگه تکرار نکن!

بعد از جبران، باید درس بزرگی از این تجربه بگیری. برای همیشه تهمت زدن و بدگویی رو کنار بذاری و تو زندگی ات دقت کنی که دیگه اسیر این اشتباه بزرگ نشی.

برای قربانیان تهمت: آبروت رو نجات بده!

اگه خدای نکرده خودت قربانی تهمت شدی، اصلاً تنها نیستی و راه های زیادی برای دفاع از خودت و نجات آبروت وجود داره. یادمون باشه که توکل به خدا و تلاش خودمون، بهترین راه حله.

حفظ آرامش و توکل به خدا!

اول از همه، آرامش خودت رو حفظ کن. می دونم سخته، اما توکل کن به خدا و بدون که حق همیشه برنده است. عجله نکن و با عصبانیت تصمیم نگیر. صبر کردن و شکیبایی تو این شرایط خیلی مهمه. تو بی گناهی و این خودش بزرگ ترین قدرت توئه.

با اهلش مشورت کن!

تنها نمون و تو دلت نگه ندار! با یه وکیل خوب و متخصص تو زمینه جرایم حیثیتی، یه مشاور حقوقی، یا حتی یه روانشناس و عالم دین حرف بزن. اونا می تونن بهترین راه رو بهت نشون بدن و کمکت کنن که چطوری با این مشکل روبرو بشی. خیلی وقتا یه مشورت ساده، راهگشای یه مشکل بزرگ می شه.

دنبال راهکار حقوقی و قانونی باش!

عاقبت تهمت زدن به دیگران از نظر قانونی هم پیگیری می شه، پس حق داری از آبروی خودت دفاع کنی.

مدارک رو جمع کن!

هر مدرکی که داری رو جمع آوری کن. پیامک، ایمیل، اسکرین شات از فضای مجازی (اگه تهمت تو این فضا بوده)، ضبط صدا (با رعایت قوانین)، اگه کسی شاهد بوده، شهادتش رو بگیر. هرچی مدرک بیشتر باشه، دستت پرتره و اثبات بی گناهی ات راحت تره.

شکایت نامه تنظیم کن!

یه شکایت نامه تنظیم کن و تو دادسرای محل وقوع جرم یا محل زندگی طرف (متهم)، تحویل بده. جزئیات رو کامل و دقیق بنویس و اگه وکیل بگیری، کارت راحت تر و سریع تر پیش می ره. وکیل می تونه بهت کمک کنه تا شکایت نامه ات کامل و مستدل باشه.

صبور باش و پیگیری کن!

کارای دادگاه ممکنه زمان بر باشه، پس باید صبور باشی و مراحل رو پیگیری کنی. مهم اینه که نیت مجرمانه طرف (یعنی اینکه با علم به دروغ بودن حرفش، بهت تهمت زده) ثابت بشه. این اثبات نیت، خیلی تو نتیجه پرونده تأثیر داره.

مراقب روح و روانت باش!

اجازه نده حرفای دروغی که بهت زدن، تو رو تعریف کنن. تو بی گناهی و این مهمه. با خانواده و دوستای نزدیکت حرف بزن و ازشون حمایت بخواه. اونا می تونن تو این دوران سخت کنارت باشن و بهت روحیه بدن. اگه خیلی اذیت شدی و دیدی از نظر روحی داری ضربه می خوری، حتماً پیش روانشناس برو. کمک گرفتن از متخصص، هیچ ایرادی نداره و بهت کمک می کنه زودتر به آرامش برگردی.

یه نکته مهم: هرگز از کوره درنرو و تلافی نکن! واکنش احساسی فقط اوضاع رو بدتر می کنه و ممکنه خودت رو هم وارد یه بازی خطرناک کنی. راهکارهای منطقی و قانونی بهترین دفاعیات هستن.

چطور جلوی تهمت رو بگیریم؟ یه جامعه سالم بسازیم!

بهترین راه، همیشه پیشگیریه. اگه همه ما یه سری چیزا رو رعایت کنیم، دیگه خبری از تهمت و آبروریزی نیست و عاقبت تهمت زدن به دیگران به سراغ کسی نمی آد. ساختن یه جامعه سالم و با اعتماد، مسئولیت همه ماست.

خوش بینی به جای بدبینی!

سعی کنیم همیشه به آدما حسن ظن داشته باشیم، یعنی خوش بین باشیم نه بدبین. تا وقتی که چیزی ثابت نشده، نباید به کسی گمان بد ببریم و ذهنیتمون رو منفی نکنیم. فکر مثبت و خوش بینی، خودش باعث آرامش تو و اطرافیانت می شه.

هر حرفی رو باور نکن!

قبل از اینکه هر خبری رو باور کنیم یا منتشر کنیم، حتماً تحقیق کنیم و ببینیم چقدر راسته. الان که عصر اطلاعاته و اخبار دروغ و شایعات خیلی سریع پخش می شن، باید حواسمون رو خیلی بیشتر جمع کنیم و هر چیزی رو باور نکنیم. یه «از کجا آوردی؟» ساده، می تونه جلوی یه فاجعه رو بگیره.

آموزش از بچگی!

از بچگی باید تو خونه و مدرسه به بچه هامون یاد بدیم که آبروی آدما حرمت داره و نباید به کسی تهمت بزنن یا پشت سرش حرف بزنن. این آموزش ها، پایه های یه جامعه اخلاق مدار رو می سازه و کمک می کنه نسل های آینده کمتر دچار این مشکلات بشن.

مسئولیت رسانه ها و فضای مجازی!

رسانه ها و ما کاربران فضای مجازی مسئولیت خیلی سنگینی تو انتشار اطلاعات درست داریم. نباید با یه کلیک ساده یا یه فوروارد بی مورد، زندگی کسی رو نابود کنیم. هر پستی که به اشتراک می ذاریم، می تونه یه اثر مثبت یا منفی بزرگ داشته باشه. پس قبل از شیر کردن هر محتوایی، خوب فکر کنیم.

مراقب زبونمون باشیم!

یادمون باشه که زبونمون می تونه هم بهترین دوست آدم باشه، هم بدترین دشمنش. یه حرف می تونه یه رابطه رو بسازه یا یه زندگی رو خراب کنه. پس «زبان سرخ، سر سبز می دهد بر باد» رو همیشه تو ذهنمون داشته باشیم و قبل از حرف زدن، خوب فکر کنیم.

---

عاقبتی که هیچ کس دلش نمی خواد!

در آخر، می خوام بهتون بگم که عاقبت تهمت زدن به دیگران همیشه یه مسیر تاریک و پر از پشیمونیه. فرقی نمی کنه دیر یا زود، اما این کار تبعاتش رو تو زندگی خود تهمت زننده نشون می ده. از عذاب الهی گرفته تا مشکلات قانونی و از دست دادن احترام مردم، همه اینا جزو تاوان هاییه که باید پس داد.

همونطور که دیدیم، تهمت زدن یه گناه کبیره است که ایمان رو از بین می بره و عذاب اخروی سختی داره. تو این دنیا هم مجازات های قانونی مثل حبس و جزای نقدی داره و از همه مهم تر، آبرو و حیثیت قربانی و خود تهمت زننده رو نابود می کنه. پیامدهای روانی و اجتماعی این کار هم می تونه زندگی آدم ها رو به هم بریزه.

بیایید همه با هم تلاش کنیم تا آبروی هم رو حفظ کنیم و به همدیگه اعتماد داشته باشیم. اینجوری یه جامعه سالم تر و قشنگ تر خواهیم داشت، جایی که آدما به هم احترام می ذارن و با آرامش زندگی می کنن. یادمون باشه، عدل خدا و قانون هیچ وقت هیچ تهمتی رو بی جواب نمی ذاره و همیشه حامی مظلومه.