تفاوت اسپرد و کمیسیون در فارکس

تفاوت اصلی اسپرد و کمیسیون در فارکس اینه که اسپرد اختلاف بین قیمت خرید و فروش یک داراییه و همیشه وجود داره، در حالی که کمیسیون مبلغی ثابته که بروکر برای انجام معامله از شما می گیره و معمولاً در حساب هایی با اسپرد پایین تر اعمال میشه. فهمیدن این دو هزینه معاملاتی برای هر معامله گری که می خواد توی فارکس موفق باشه، حیاتی و ضروریه.

اگه تازه وارد دنیای فارکس شدید یا حتی مدتیه که معامله می کنید ولی هنوز ته و توی هزینه ها دستتون نیومده، این مطلب برای شماست. خیلی از معامله گرا، مخصوصاً اونایی که تازه کارن، اصلاً حواسشون به این هزینه های کوچیک ولی مهم نیست و همین میشه که آخر سر سرشون به سنگ می خوره و می بینن اونقدر که فکر می کردن سود نکردن. راستش رو بخواید، اسپرد و کمیسیون، دو تا ستون اصلی هزینه های معاملاتی توی بازار فارکس هستن که شناختشون نه تنها باعث میشه چاه و چاله رو بشناسید، بلکه کمک می کنه حساب معاملاتی مناسب خودتون رو انتخاب کنید و حتی سوددهی تون رو بالا ببرید.

توی این راهنمای جامع، قراره با هم قدم به قدم این دو تا مفهوم رو باز کنیم، تفاوت هاشون رو زیر ذره بین بذاریم، ببینیم چطور حساب میشن و چه چیزایی روشون تاثیر میذاره. آخر سر هم می رسیم به اینکه چطور این هزینه ها رو برای خودتون بهینه کنید تا پول بیشتری توی جیبتون بمونه. پس بزن بریم!

اسپرد (Spread) در فارکس چیه؟ درک فاصله قیمت خرید و فروش

بذارید ساده اش رو بگم؛ اسپرد، همون اختلاف بین قیمتیه که بروکر بهتون می گه می تونید یه جفت ارز رو بخرید (Ask Price) و قیمتی که می تونید همون رو بفروشید (Bid Price). دقیقاً مثل این می مونه که شما می خواید یه دلاری رو توی صرافی بخرید، یه قیمت بهتون میگن و اگه بخواید بفروشید، قیمت دیگه ای بهتون پیشنهاد میشه. این فاصله بین قیمت خرید و فروش، میشه اسپرد.

حالا اسپرد چطور کار می کنه؟ وقتی شما می خواید یه معامله رو باز کنید، در واقع دارید توی قیمت Ask خرید می کنید و اگه بخواید ببندید، توی قیمت Bid فروش انجام می دید. اسپرد همون لحظه که معامله رو باز می کنید، از حساب شما کسر میشه. یعنی اگه اسپرد 2 پیپ باشه و شما معامله ای رو باز کنید، تا 2 پیپ قیمت به نفع شما حرکت نکنه، شما توی ضرر هستید. این اسپرد، منبع اصلی درآمد خیلی از بروکرهاست و نشون دهنده میزان نقدینگی توی بازار هم هست. هرچی بازار شلوغ تر و نقدینگی بیشتر باشه، اسپرد معمولاً کمتره.

واحد اندازه گیری اسپرد، پیپ (PIP) و پیپت (Pipette) هست. اکثر اوقات با پیپ سروکار داریم. توی بیشتر جفت ارزها، پیپ چهارمین رقم بعد از اعشاره (مثلاً در EUR/USD اگه قیمت از 1.1234 به 1.1235 برسه، یک پیپ تغییر کرده). توی جفت ارزهایی که ین ژاپن دارن (مثل USD/JPY)، پیپ دومین رقم بعد از اعشاره. پیپت هم رقم پنجم بعد از اعشار (یا سوم در جفت ارزهای ینی) هست که یه جورایی واحد کوچک تر از پیپه.

مثال عملی محاسبه اسپرد

فرض کنید جفت ارز EUR/USD رو می خواید معامله کنید.

• قیمت خرید (Ask): 1.1052
• قیمت فروش (Bid): 1.1050

اسپرد میشه: 1.1052 – 1.1050 = 0.0002. یعنی 2 پیپ. اگه شما همین الان یک لات استاندارد EUR/USD بخرید، در واقع معامله تون با 2 پیپ ضرر باز میشه و تا 2 پیپ قیمت بالا نره، شما سر به سر هم نیستید.

کمیسیون (Commission) در فارکس چیه؟ کارمزد اجرای معاملات

برخلاف اسپرد که یه جورایی تو دل قیمت پنهونه، کمیسیون یه هزینه کاملاً واضحه که بروکر در ازای باز و بسته کردن معامله ازتون می گیره. یعنی چی؟ یعنی شما هر معامله ای رو که باز یا بسته می کنید، یه مبلغ مشخصی (ثابت یا درصدی) رو به بروکر به عنوان کارمزد پرداخت می کنید. انگار که دارید برای سرویسشون پول میدید.

تفاوت اصلیش با اسپرد اینه که کمیسیون یه عدد جداگونه است که از حسابتون کسر میشه، ولی اسپرد توی خود قیمت معامله تون جا گرفته. بروکرها معمولاً توی حساب هایی کمیسیون می گیرن که اسپرد خیلی پایینی دارن، مثلاً حساب های ECN یا Raw Spread. دلیلش هم اینه که وقتی اسپرد پایینه، بروکر سود کمتری از این طریق به دست میاره، پس باید از یه راه دیگه درآمدش رو جبران کنه که همون کمیسیون میشه.

کمیسیون ها ممکنه انواع مختلفی داشته باشن؛ مثلاً بعضی بروکرها به ازای هر لات استاندارد معامله یه مبلغ ثابت می گیرن (مثلاً 7 دلار برای هر لات رفت و برگشت) یا ممکنه به ازای هر یک میلیون دلار حجم معامله یه درصد مشخصی کمیسیون ازتون بگیرن. این مبلغ رو بروکر موقع باز کردن و یا بستن معامله از حسابتون کم می کنه.

مثال عملی محاسبه کمیسیون

فرض کنید شما یک لات استاندارد (100,000 واحد) جفت ارز EUR/USD رو معامله می کنید و بروکر شما برای هر لات رفت و برگشت (باز کردن و بستن) 7 دلار کمیسیون می گیره.

اگه این یک لات رو باز و بسته کنید، بروکر 7 دلار به عنوان کمیسیون از حسابتون کسر می کنه. حالا اگه همین معامله رو با 0.1 لات انجام بدید، کمیسیون میشه 0.7 دلار. خیلی شفاف و مشخصه.

مقایسه جامع: تفاوت های کلیدی اسپرد و کمیسیون

برای اینکه بهتر بتونید این دو تا رو با هم مقایسه کنید، یه جدول آماده کردم که حسابی همه چیز رو براتون روشن می کنه:

ویژگی	اسپرد (Spread)	کمیسیون (Commission)
تعریف	اختلاف بین قیمت خرید (Ask) و قیمت فروش (Bid)	کارمزد ثابت یا درصدی برای اجرای معامله
نحوه کسر	بخشی از قیمت جفت ارز، در زمان باز شدن معامله پنهان کسر می شود	مبلغ جداگانه و مشخص که از حساب کسر می شود
شفافیت	متغیر و کمتر قابل پیش بینی، مخصوصاً در نوسانات بالا	ثابت و کاملاً مشخص، قابل پیش بینی
نوع حساب معمول	استاندارد، میکرو، سِنت	ECN، Raw Spread
وابستگی به نقدینگی	شدیداً وابسته و متغیر (با نقدینگی بالا کم می شود)	معمولاً ثابت و مستقل از نقدینگی بازار
هدف بروکر	تأمین درآمد در مدل Market Maker	تأمین درآمد در مدل Straight Through Processing (STP) یا ECN
نمونه تأثیر	هزینه پنهان در هر تیک قیمتی که به ضرر باز شدن معامله منجر می شود	هزینه آشکار در هر معامله که به صورت مجزا دریافت می شود

انواع اسپرد و کمیسیون: کدام برای شما مناسب است؟

اسپرد و کمیسیون خودشون هم انواع مختلفی دارن که دونستن این انواع بهتون کمک می کنه حساب معاملاتی بهتری رو برای خودتون انتخاب کنید. هر کدوم مزایا و معایب خاص خودشون رو دارن و بسته به سبک معاملاتی شما، ممکنه یکی بهتر از اون یکی باشه.

اسپرد ثابت (Fixed Spread)

اسپرد ثابت، همون طور که از اسمش پیداست، یه عدد ثابته که بروکر بهتون پیشنهاد میده و تا زمانی که بازار خیلی نوسانی نشه یا اتفاق خاصی نیفته، همین عدد ثابت می مونه. مثلاً ممکنه بروکر بگه اسپرد EUR/USD همیشه 2 پیپه. این نوع اسپرد برای تازه کارها خیلی خوبه، چون می تونن هزینه هاشون رو پیش بینی کنن و دچار شوک نشن. اما یه عیب بزرگ داره؛ توی زمان های نوسانی شدید بازار یا وقتی خبر مهمی میاد، ممکنه بروکر بهتون «ریکوت» (Requote) بده یا کلاً معامله تون رو با قیمت بدتری باز کنه، چون نمی تونه اسپرد رو ثابت نگه داره. این نوع اسپرد بیشتر توی حساب های استاندارد یا سِنت دیده میشه و برای معامله گرانی که حجم های کوچیک معامله می کنن یا استراتژی های طولانی مدت دارن، مناسب تره.

اسپرد متغیر/شناور (Floating/Variable Spread)

این نوع اسپرد، مدام در حال تغییره و بسته به شرایط بازار، کم و زیاد میشه. توی زمان هایی که بازار آرومه و نقدینگی بالاست، اسپرد متغیر می تونه خیلی خیلی پایین بیاد، حتی نزدیک به صفر. ولی وقتی بازار نوسانی میشه، یا اخبار مهمی منتشر میشه، این اسپرد می تونه ناگهان و به شدت زیاد بشه. این نوع اسپرد معمولاً توی حساب های ECN یا Raw Spread دیده میشه و برای معامله گرای حرفه ای که اسکالپ می کنن (معاملات خیلی کوتاه مدت) یا معامله گرای روزانه (Day Traders) که دنبال کمترین هزینه ورودی هستن، جذاب تره. اگه بتونید زمان بندی درستی داشته باشید و توی ساعات پرنقدینگی بازار معامله کنید، می تونید از اسپرد های خیلی پایین بهره ببرید.

حساب های اسپرد صفر یا Raw Spread (با کمیسیون)

وقتی می گیم اسپرد صفر، حواستون باشه که به ندرت اسپرد واقعاً صفر مطلق میشه. منظور اینه که اسپرد اونقدر پایینه که تقریباً به صفر نزدیکه، مثلاً 0.1 یا 0.2 پیپ. توی این نوع حساب ها، بروکر برای جبران اون اسپرد ناچیز، به ازای هر معامله ازتون کمیسیون می گیره. معمولاً هم این کمیسیون به ازای هر لات استاندارد (مثلاً 3.5 دلار برای باز کردن و 3.5 دلار برای بستن معامله) ثابت و مشخصه. چرا این حساب ها برای معامله گرای حرفه ای جذاب ترن؟ چون می تونن خیلی دقیق تر هزینه هاشون رو محاسبه کنن و اگه استراتژیشون نیاز به ورود و خروج های سریع و زیاد داره، مثل اسکالپ، این حساب ها به صرفه ترن. دلیلشم اینه که توی این روش، هزینه هر پیپ برای شما کمتر تموم میشه.

اسپرد بهتره یا کمیسیون؟ انتخاب بر اساس سبک معاملاتی شما

اگه بخوام راستش رو بگم، هیچ کدوم از این دوتا به طور مطلق بهتر نیستن. انتخاب بین اسپرد و کمیسیون کاملاً بستگی به سبک معاملاتی، استراتژی و اهداف خود شما داره. باید ببینید برای شما کدوم به صرفه تره و با روش معاملاتی تون همخوانی بیشتری داره.

هیچ کدوم از اسپرد یا کمیسیون به طور مطلق بهتر نیستند؛ انتخاب کاملاً بستگی به سبک معاملاتی، استراتژی و اهداف شما داره.

برای اسکالپرها و معامله گران روزانه (Day Traders)

فرض کنید شما یه اسکالپر هستید و روزی 50 تا معامله کوچیک باز و بسته می کنید. برای شما هر پیپ هزینه توی هر معامله خیلی مهمه. اگه اسپرد بالا باشه، همون لحظه که معامله رو باز می کنید، توی ضرر بیشتری هستید و باید قیمت بیشتر حرکت کنه تا به سود برسید یا حتی سر به سر بشید. برای همین، حساب های ECN با اسپرد بسیار پایین و کمیسیون ثابت، بهترین گزینه هستن. چرا؟ چون هزینه هر پیپ برای شما کمتر تموم میشه و اگهچه کمیسیون می دید، اما در مجموع برای تعداد بالای معاملات، هزینه کمتری پرداخت می کنید. مثلاً اگه اسپرد 2 پیپ باشه، روی 100 معامله کوچک 200 پیپ هزینه اسپرد دادید. اما اگه اسپرد 0.2 پیپ باشه و کمیسیون ثابت (مثلاً معادل 1 پیپ) بپردازید، روی 100 معامله کوچک کلاً 120 پیپ (20 پیپ اسپرد + 100 پیپ کمیسیون) هزینه کردید و خیلی به صرفه تره.

برای سوئینگ تریدرها (Swing Traders) و معامله گران بلندمدت (Position Traders)

حالا فکر کنید شما یه سوئینگ تریدر هستید و معامله هاتون رو برای چند روز یا چند هفته باز نگه می دارید. تعداد معاملاتتون کمه، ولی هر کدوم حجم بالایی دارن یا هدف پیپ بالایی دارن. توی این شرایط، اون چند پیپ اسپرد اولیه خیلی به چشمتون نمیاد. هزینه اصلی برای شما ممکنه «سواپ» (Swap) باشه که همون کارمزد نگهداری معامله توی طول شبه. برای همین، حساب هایی که کمیسیون ندارن و فقط اسپرد استاندارد دارن، ممکنه براتون منطقی تر باشن. چون کمیسیون برای حجم های بالا می تونه زیاد بشه، اما اسپرد استاندارد که روی همون قیمت معامله تون نشسته، کمتر به چشمتون میاد و مدیریت ریسکش راحت تره.

نقش نماد معاملاتی

نوع نماد معاملاتی هم خیلی مهمه. مثلاً توی جفت ارزهای اصلی مثل EUR/USD یا GBP/USD که نقدینگی خیلی بالایی دارن، اسپردها معمولاً پایینه. اینجا ممکنه حساب های با کمیسیون ثابت و اسپرد بسیار کم به صرفه تر باشن. اما توی جفت ارزهای فرعی (Minor Pairs) یا اگزوتیک (Exotic Pairs) که نقدینگی کمتری دارن، اسپردها به طور طبیعی بالاتره. توی این حالت، ممکنه حتی با کمیسیون هم، هزینه کلی بیشتر از یه جفت ارز اصلی در بیاد. پس همیشه قبل از معامله، اسپرد نماد مورد نظرتون رو چک کنید.

نقش سرمایه اولیه و حجم معاملات

سرمایه اولیه و حجم معاملاتی که انجام می دید هم توی انتخاب نقش داره. اگه سرمایه کمی دارید و با حجم های خیلی کوچیک (مثلاً میکرو لات یا نانو لات) معامله می کنید، بعضی وقتا پرداخت کمیسیون ثابت به ازای هر لات ممکنه به صرفه تر از اسپرد بالا باشه. از اون طرف، اگه حجم معاملاتتون خیلی بالاست، کمیسیون ثابت میتونه سنگین تر از اسپرد به نظر بیاد. پس حواستون به این موضوع هم باشه.

چه عواملی روی اسپرد و کمیسیون تاثیر می گذارند؟

اسپرد و کمیسیون، مثل خیلی چیزای دیگه توی بازار فارکس، تحت تأثیر عوامل مختلفی هستن که شناختشون بهتون کمک می کنه هزینه هاتون رو بهتر مدیریت کنید:

• نوسانات بازار (Volatility): وقتی بازار حسابی پر جنب و جوش میشه و قیمت ها تند تند بالا و پایین میرن (مثلاً بعد از انتشار یه خبر مهم اقتصادی)، اسپردها معمولاً زیاد میشن. این یه امر طبیعیه، چون بروکرها هم برای پوشش ریسک خودشون مجبورن اسپرد رو بالا ببرن.
• رویدادهای خبری مهم: زمان انتشار اخبار اقتصادی مهم مثل گزارش حقوق و دستمزد غیرکشاورزی (NFP) یا نرخ بهره بانکی، بازار حسابی تکون می خوره. توی این لحظات، اسپردها به شدت بالا میرن و ممکنه برای چند دقیقه یا حتی چند ساعت، معامله کردن خیلی پرهزینه بشه. بهتره توی این مواقع، یا معامله نکنید یا خیلی حواستون رو جمع کنید.
• زمان روز/سشن های معاملاتی: بازار فارکس 24 ساعته بازه، اما نقدینگی توی همه ساعات یکسان نیست. توی سشن های پرنقدینگی مثل سشن لندن یا نیویورک که حجم معاملات خیلی بالاست، اسپردها معمولاً پایین تر هستن. اما توی ساعات خلوت تر بازار (مثلاً بین سشن های معاملاتی یا آخر شب به وقت ایران)، اسپردها ممکنه بالاتر برن.
• نوع بروکر و رگولیشن: بروکرها معمولاً به دو دسته کلی Market Maker و ECN/STP تقسیم میشن. بروکرای Market Maker خودشون طرف معامله شما میشن و اغلب اسپرد ثابت و بالاتری دارن و کمیسیون نمی گیرن. اما بروکرای ECN/STP سفارشات شما رو مستقیم به بازار بین بانکی وصل می کنن و اسپرد خیلی پایین و شناور دارن، اما در عوض کمیسیون میگیرن. انتخاب نوع بروکر تاثیر مستقیمی روی ساختار هزینه های شما داره.
• شرایط خاص منطقه جغرافیایی: می دونید که ما ایرانی ها برای کار کردن با بروکرهای بین المللی با یه سری چالش ها و محدودیت ها روبرو هستیم. این محدودیت ها گاهی اوقات باعث میشه انتخاب هامون کمتر بشه یا بروکرهایی که به ایرانی ها خدمات میدن، اسپرد یا کمیسیون بالاتری داشته باشن، چون ریسک بیشتری رو تحمل می کنن. پس حواستون باشه که این شرایط هم می تونه روی هزینه های شما تاثیر بذاره.

ترفندهای عملی برای کمتر کردن هزینه های اسپرد و کمیسیون

حالا که حسابی اسپرد و کمیسیون رو شناختید، وقتشه که ببینیم چطور میشه این هزینه ها رو مدیریت کرد و تا جای ممکن کمترشون کرد:

1. انتخاب هوشمندانه بروکر: این اولین قدم و یکی از مهم ترین هاست. وقت بذارید و بروکرهای معتبر و رگوله رو که به ایرانی ها خدمات میدن، از نظر ساختار هزینه هاشون حسابی مقایسه کنید. ببینید کدوم بروکر برای سبک معاملاتی شما، بهترین اسپرد یا کمیسیون رو ارائه میده. گاهی اوقات یه تفاوت کوچیک توی اسپرد یا کمیسیون، توی بلندمدت حسابی پول رو توی جیبتون نگه میداره.
2. انتخاب نوع حساب مناسب: با توجه به سبک معاملاتی تون (اسکالپر، روزانه، سوئینگ یا بلندمدت)، بهترین نوع حساب رو انتخاب کنید. همون طور که گفتیم، اگه اسکالپر هستید، حساب ECN با اسپرد کم و کمیسیون ثابت براتون بهتره؛ اگه بلندمدت کار می کنید، شاید حساب بدون کمیسیون با اسپرد استاندارد معقول تر باشه.
3. معامله توی زمان های پرنقدینگی بازار: سعی کنید معاملاتتون رو توی ساعات اوج فعالیت بازار جهانی (مثلاً همپوشانی سشن لندن و نیویورک) انجام بدید. توی این زمان ها، نقدینگی بازار بالاست و اسپردها معمولاً کمترن. از معامله کردن توی ساعات خلوت و نیمه شب بپرهیزید، چون اسپردها بالاتر میرن.
4. پرهیز از معامله در زمان اخبار پرنوسان: قبل از انتشار اخبار اقتصادی مهم، معمولاً اسپردها شدیداً بالا میرن. اگه لازم نیست دقیقاً سر خبر معامله کنید، صبر کنید تا خبر منتشر بشه و بازار آروم بگیره. اینطوری از اسپرد های سرسام آور نجات پیدا می کنید.
5. استفاده از برنامه های Cashback یا Rebate: بعضی از بروکرها یا پلتفرم های واسطه، برنامه های بازگشت وجه یا ریبیت دارن. یعنی یه درصدی از اسپرد یا کمیسیونی که پرداخت می کنید رو بهتون برمی گردونن. اگه حجم معاملاتتون بالاست، این برنامه ها می تونن خیلی مفید باشن و هزینه هاتون رو کم کنن.
6. مذاکره با بروکر (برای تریدرهای حجم بالا): اگه شما یه معامله گر با حجم معاملات خیلی بالا هستید، گاهی اوقات می تونید با بروکرتون صحبت کنید و برای گرفتن اسپرد یا کمیسیون بهتر، مذاکره کنید. بروکرا برای حفظ معامله گرای حرفه ای، حاضرن یه سری امتیازات ویژه بهشون بدن.

اسپرد و کمیسیون چه تاثیری رو استراتژی های معاملاتی و مدیریت ریسک می ذارن؟

هزینه های معاملاتی، یعنی همون اسپرد و کمیسیون، نه تنها یه مقدار پول از حسابتون کم می کنن، بلکه مستقیماً روی استراتژی معاملاتی و نحوه مدیریت ریسکتون هم تاثیر می ذارن. اگه این هزینه ها رو توی محاسباتتون در نظر نگیرید، ممکنه کل استراتژیتون زیر سوال بره و سودآوری تون پایین بیاد.

• نقطه سر به سر (Break-even Point) شما رو تغییر میدن: هر معامله ای که باز می کنید، همون لحظه اول به اندازه اسپرد (و اگه کمیسیون باشه، کمیسیون هم اضافه میشه) توی ضرره. یعنی قیمت باید به اندازه این هزینه ها به نفع شما حرکت کنه تا تازه به نقطه سر به سر برسید و بعد از اون شروع به سود کردن کنید. اگه اسپرد بالا باشه، نقطه سر به سر شما بالاتر میره و باید بیشتر صبر کنید تا وارد سود بشید.
• اهمیت لحاظ کردن هزینه ها در محاسبه حد ضرر (Stop Loss) و حد سود (Take Profit): وقتی حد ضرر یا حد سود رو تعیین می کنید، حواستون باشه که هزینه ها رو هم لحاظ کنید. یعنی اگه حد ضررتون 20 پیپه، ولی اسپرد 2 پیپ، در واقع شما 22 پیپ ضرر کردید تا استاپتون فعال بشه. این موضوع توی مدیریت ریسک خیلی مهمه و باید بخشی از استراتژی شما باشه.
• چالش های اسپرد بالا برای اسکالپرها و استراتژی های مارتینگل: برای اسکالپرها که روی حرکت های کوچیک قیمت حساب می کنن، اسپرد بالا می تونه کل استراتژیشون رو نابود کنه. چون اون ها دنبال گرفتن چند پیپ سود هستن و اگه بخش زیادی از اون سود همون اول کار به عنوان اسپرد کسر بشه، دیگه چیزی براشون نمی مونه. همینطور توی استراتژی هایی مثل مارتینگل که پوزیشن ها رو پشت سر هم و با حجم زیاد باز می کنن، اسپرد و کمیسیون بالا می تونه خیلی سریع حساب رو خالی کنه و ریسک رو نجومی بالا ببره.

نتیجه گیری: تصمیم آگاهانه، کلید موفقیت در فارکس

خلاصه که بخوام بگم، اسپرد و کمیسیون دو تا از مهم ترین هزینه هایی هستن که توی بازار فارکس باهاشون سر و کار دارید. اینا یه بخش جدانشدنی از دنیای معامله گری هستن و اتفاقاً شناخت دقیقشون می تونه کلید موفقیت و افزایش سودآوری شما باشه. هیچ کدوم ذاتاً بد یا خوب نیستن، بلکه بستگی به سبک معاملاتی، استراتژی و هدفی که از بازار دارید، یکی از اون ها می تونه برای شما مناسب تر باشه.

همیشه یادتون باشه که تحقیق و بررسی مداوم رو دست کم نگیرید. شرایط بروکرها، ساختار هزینه ها و حتی شرایط بازار می تونه مدام در حال تغییر باشه. پس هر از گاهی دوباره برگردید و نوع حساب و بروکری که باهاش کار می کنید رو بازنگری کنید. بهترین کار اینه که قبل از اینکه با پول واقعی وارد بازار بشید، حتماً با حساب های دمو کار کنید و هزینه ها رو خودتون عملاً تجربه و ارزیابی کنید. اینجوری می تونید مطمئن بشید که بهترین انتخاب رو برای خودتون انجام دادید و از سودآوری تون نهایت بهره رو ببرید.