بهترین درصد روغن و بنزین در موتورهای دو زمانه

موتورهای دو زمانه از دسته موتورهای احتراق داخلی هستند که به دلیل سادگی و کارایی بالا در زمینه های مختلف از جمله موتورسیکلت ها قایق های کوچک تجهیزات باغبانی و دستگاه های موتوری سبک کاربرد دارند. تفاوت اصلی این موتورها با موتورهای چهار زمانه در نحوه عملکرد است.

موتورهای دو زمانه در دستگاه‌هایی مثل اره موتوری بنزینی تنها دو حرکت رفت و برگشتی (دو سیکل) برای تکمیل فرآیند احتراق و تخلیه گازها دارند. این عملکرد سریع تر باعث می شود که نسبت به موتورهای چهار زمانه قدرت بیشتری نسبت به وزن خود تولید کنند. با این حال روغن سوزی در موتورهای دو زمانه یکی از ویژگی های بارز آن هاست که نیاز به تنظیم دقیق ترکیب سوخت و روغن دارد.

اهمیت درصد ترکیب روغن و بنزین

در موتورهای دو زمانه روغن به دلیل نبود سیستم مجزای روغن کاری باید همراه با بنزین در سیلندر وارد شود تا قطعات متحرک موتور را روانکاری کند. عدم وجود این ترکیب مناسب به سرعت منجر به فرسودگی و حتی از کار افتادگی قطعات می شود. به همین دلیل درصد صحیح روغن و بنزین نقش بسیار مهمی در عملکرد بهینه موتور دارد. انتخاب درصد مناسب نه تنها باعث افزایش طول عمر موتور می شود بلکه از ایجاد دود زیاد و افزایش آلایندگی نیز جلوگیری می کند.

ترکیب استاندارد روغن و بنزین

ترکیب روغن و بنزین در موتورهای دو زمانه با توجه به نوع موتور شرایط کارکرد و پیشنهادات سازنده متفاوت است. به طور کلی نسبت های زیر برای بیشتر موتورهای دو زمانه استفاده می شود :

• نسبت ۱ : ۲۵ (یک لیتر روغن در ۲۵ لیتر بنزین) : برای موتورهایی که نیاز به روغن کاری بیشتری دارند. این نسبت برای موتورهای قدیمی تر که به روانکاری بیشتری نیاز دارند و یا در شرایط سخت کاری مانند سرمای شدید یا فشار زیاد کار می کنند مناسب است.
• نسبت ۱ : ۵۰ (یک لیتر روغن در ۵۰ لیتر بنزین) : این نسبت یکی از متداول ترین نسبت هاست و برای موتورهای مدرن تر که از سیستم های دقیق تر و پیشرفته تری برخوردار هستند استفاده می شود. این میزان باعث می شود موتور کمتر دچار دودکردن شود و عملکردی بهینه تر داشته باشد.
• نسبت ۱ : ۱۰۰ (یک لیتر روغن در ۱۰۰ لیتر بنزین) : برای برخی از موتورهای پیشرفته تر که با روغن های سنتتیک (Synthetic) کار می کنند این نسبت ممکن است استفاده شود. روغن های سنتتیک به دلیل دارا بودن ویژگی های شیمیایی خاص می توانند به مقدار بسیار کمتری موتور را به خوبی روانکاری کنند.

نحوه تعیین بهترین ترکیب روغن و بنزین

برای تعیین درصد مناسب لازم است به چند عامل توجه شود :

1. راهنمای سازنده : اولین منبع معتبر برای تعیین درصد ترکیب روغن و بنزین کتابچه راهنمای سازنده موتور است. هر سازنده با توجه به طراحی و ویژگی های موتور نسبت مناسب را اعلام می کند.
2. نوع روغن مصرفی : روغن های مورد استفاده در موتورهای دو زمانه به دو دسته اصلی تقسیم می شوند : روغن های معدنی و سنتتیک. روغن های معدنی نسبت به سنتتیک ها نیاز به مقدار بیشتری برای روانکاری دارند. بنابراین اگر از روغن سنتتیک استفاده می کنید می توانید نسبت روغن به بنزین کمتری را استفاده کنید.
3. شرایط کارکرد موتور : اگر موتور در شرایط فشار بالا یا دماهای شدید کار می کند ممکن است نیاز باشد که مقدار روغن بیشتری استفاده شود. بالعکس در شرایط عادی یا در موتورهای بهینه تر می توان از نسبت های کمتری بهره برد. اگر نسبت‌ها به درستی رعایت نشود شاید کارتان به تعمیرگاه بکشد، موارد مختلفی بوده است که برای تعمیر اره زنجیری مراجعه کرده بودند صرفا به دلیل عدم رعایت نسبت‌ها.

مزایا و معایب نسبت های مختلف روغن و بنزین

نسبت ۱ : ۲۵

مزایا :

• روغن کاری بهتر قطعات متحرک به خصوص در موتورهای قدیمی یا در شرایط کارکرد سنگین.
• کاهش احتمال خرابی قطعات به دلیل روغن کاری ضعیف.

معایب :

• ایجاد دود زیاد که می تواند باعث افزایش آلایندگی محیطی و همچنین ایجاد رسوب در سیلندرها و شمع ها شود.
• مصرف بالای روغن و افزایش هزینه ها.

نسبت ۱ : ۵۰

مزایا :

• یکی از بهترین نسبت ها برای موتورهای استاندارد و مدرن.
• کاهش دود و رسوب در سیستم احتراق.
• مصرف معقول روغن و بهینه تر شدن هزینه های نگهداری.

معایب :

• در صورتی که از روغن مناسب استفاده نشود ممکن است روغن کاری کافی انجام نشود و باعث فرسودگی شود.

نسبت ۱ : ۱۰۰

مزایا :

• مناسب برای موتورهایی که از روغن های سنتتیک استفاده می کنند.
• کمترین میزان دود و رسوب به ویژه در موتورهای پیشرفته.

معایب :

• عدم استفاده از روغن های معدنی یا روغن های با کیفیت پایین در این نسبت ممکن است باعث خرابی سریع موتور شود.